ครอบครัวมือถือ

ปัญหาเด็กติดมือถือเป็นปัญหาที่ทำให้คุณพ่อคุณแม่หลายคนกลุ้มใจ  ถ้าใครมีปัญหานี้อยู่ ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ให้ลูกฟัง  บางที อาจทำให้เด็ก  ๆ มีภูมิคุ้มกันจากการติดมือถือก็ได้นะครับ

นิทานเรื่อง ครอบครัวมือถือ

กาก้าเป็นเด็กผู้ชายที่ชอบเล่นมือถือเป็นชีวิตจิตใจ  ทุกวัน…กาก้าจะตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อเล่นมือถือก่อนไปโรงเรียน  ตอนกลางวัน…กาก้าก็จะแอบหลบมุมหยิบมือถือออกมาเล่น ทั้ง ๆ ที่โรงเรียนสั่งห้าม   พอตกเย็น…กาก้าจะรีบกลับบ้านแล้วมาเล่นมือถือต่อจนดึก  ยิ่งกาก้าเล่นมือถือมากเท่าไร เขาก็ยิ่งติดใจมันมากขึ้นเท่านั้น  เมื่อคุณแม่เห็นลูกชายติดมือถือจนไม่เป็นอันกินอันนอน แถมบางวันยังไม่ยอมทำการบ้าน  คุณแม่จึงออกกฎไม่ให้กาก้าเล่นมือถืออีก

ทันทีที่กาก้าได้ฟังคำสั่งของคุณแม่ กาก้าก็กล่าวหาว่าคุณแม่ใจร้ายและไม่เข้าใจหัวอกของคนรักการเล่นมือถืออย่างเขา  หลังจากนั้น กาก้าจึงประท้วงคุณแม่ด้วยการทำหน้าบูดและไม่ยอมพูดกับคุณแม่เลย

แม้คุณแม่จะไม่พอใจกับพฤติกรรมของกาก้านัก แต่คุณแม่ก็ทำเป็นเฉย ๆ เสีย  เมื่อกาก้าเห็นว่าการประท้วงของเขาไม่ได้ผล  กาก้าจึงฝืนคำสั่งของคุณแม่ด้วยการกลับมาเล่นมือถือโดยไม่สนใจสิ่งใดทั้งสิ้น

ครั้นเมื่อคุณพ่อเห็นลูกชายทำตัวไม่น่ารัก คุณพ่อจึงเตือนไม่ให้ลูกชายดื้อรั้นและสั่งกาก้าให้หยุดเล่นมือถืออย่างไม่มีข้อแม้

เมื่อกาก้าได้ฟังคำสั่งของคุณพ่อ  กาก้าจึงเริ่มออกฤทธิ์ด้วยการร้องไห้โยเยแล้วหาว่าคุณพ่อเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งไม่เคยเข้าใจหัวอกของคนรักการเล่นมือถืออย่างเขา

คุณแม่ฟังคำพูดของกาก้าแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความระอาใจ  คุณแม่ครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น คุณแม่ก็บอกคุณพ่อว่า “จริง ๆ แล้ว พวกเราควรจะทำความเข้าใจลูกให้มาก กว่านี้นะ”

เย็นวันต่อมา  เมื่อกาก้ากลับมาถึงบ้าน  สิ่งที่กาก้าได้พบก็ทำให้เขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง  เพราะคุณพ่อกับคุณแม่ที่เคยห้ามไม่ให้เขาเล่นมือถือ กลับนั่งเล่นมือถืออย่างใจจดใจจ่อ  เมื่อกาก้าเห็นคุณพ่อคุณแม่สนุกอยู่กับมือถือ  เขาจึงถือโอกาสหยิบมือถือของตัวเองมาเล่นบ้าง

ในระหว่างนั้น คุณพ่อบอกกับกาก้าว่า “การเล่นมือถือนี่มันสนุกจริง ๆ เลยนะ”  ส่วนคุณแม่ก็บอกกับลูกชายว่า “แม่เข้าใจแล้วล่ะว่าหัวอกของคนรักการเล่นมือถือเป็นยังไง”  กาก้าดีใจที่คุณพ่อกับคุณแม่เข้าใจเขา  จากนั้น พ่อแม่ลูกทั้งสามก็เล่นมือถือกันจนกระทั่งกาก้าหลับไปคามือถือ

เช้าวันรุ่งขึ้น  กาก้าตื่นขึ้นมาโดยเห็นคุณพ่อกับคุณแม่ยังคงเล่นมือถืออย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด  เด็กน้อยงุนงงต่อสิ่งที่ได้เห็นแต่เขาก็ไม่มีเวลาคิดอะไรมากนัก เนื่องจากเขาต้องรีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วติดรถคุณพ่อไปที่โรงเรียน

ครั้นเมื่อกาก้าอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ  กาก้าก็พบว่าคุณแม่ยังไม่ได้เตรียมอาหารเช้าให้เขาเลย  เมื่อกาก้าบอกคุณแม่ให้ช่วยทำอาหารเช้าให้หน่อย  คุณแม่กลับโมโหโทโสแล้วหาว่ากาก้าใจร้ายที่จะบังคับให้คุณแม่หยุดเล่นมือถือเพื่อไปทำกับข้าวให้

เมื่อคุณแม่ไม่ยอมวางมือจากมือถือ  กาก้าจึงต้องรอติดรถคุณพ่อไปกินอาหารเช้าที่โรงเรียน  แต่หลังจากที่กาก้ารอคุณพ่ออยู่พักใหญ่  คุณพ่อที่จดจ่ออยู่กับมือถือก็ไม่มีทีท่าว่าจะเงยหน้าจากหน้าจอเลยแม้แต่น้อย   กาก้าจึงตัดสินใจบอกคุณพ่อให้รีบแต่งตัวไปทำงานและแวะส่งเขาที่โรงเรียน  แต่เมื่อคุณพ่อได้ฟัง คุณพ่อก็พูดว่า “พ่อจะไม่ไปทำงานอีกแล้วล่ะ เพราะการเล่นมือถืออยู่ที่บ้าน มันสนุกกว่าการไปทำงานเป็นไหน ๆ”  

ในเสี้ยววินาทีนั้น  กาก้าเพิ่งเข้าใจว่า การเอาแต่เล่นมือถือจนละเลยหน้าที่ที่ตนเองควรกระทำเป็นสิ่งที่แย่เพียงไร ซึ่งหากเขาปล่อยให้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้ต่อไป อีกไม่นาน…ครอบครัวของเขาก็คงจะต้องประสบกับปัญหาใหญ่แน่ ๆ

เมื่อกาก้าคิดได้ดังนั้น เด็กน้อยจึงขอร้องให้คุณพ่อกับคุณแม่หยุดเล่นมือถือ โดยเขาสัญญาว่าเขาจะไม่หมกมุ่นเล่นมือถืออย่างเดิมอีก แต่เขาจะทำหน้าที่ของตัวเองในฐานะเด็กนักเรียนให้ดีที่สุดเสียก่อน จากนั้นจึงค่อยแบ่งเวลาที่เหลือไปเล่นมือถือตามความเหมาะสม

คุณพ่อกับคุณแม่ยินดีที่ลูกชายคิดได้  เมื่อกาก้าให้คำมั่นสัญญา  คุณพ่อกับคุณแม่จึงหยุดเล่นมือถือตามที่ลูกชายขอร้อง

หลังจากวันนั้น  คุณพ่อคุณแม่และกาก้าก็ตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง  คุณพ่อกับคุณแม่ดีใจมากที่ลูกชายไม่ติดมือถืออีกแล้ว  ส่วนกาก้าเองก็ดีใจที่คุณพ่อคุณแม่กลับมาเป็นคุณพ่อคุณแม่คนเก่าของเขา