นอกจากนิทานจะมีหน้าที่ทำให้เด็ก ๆ มีความสุข นิทานยังช่วยทำให้เด็กสนใจวิชาเลขมากขึ้นได้ด้วย แต่จะทำได้อย่างไร ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ดูนะครับ
นิทานเรื่อง คณิตศาสตร์น่ารัก
กาลครั้งหนึ่ง ณ โรงเรียนจุฑาเทพวิทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนของคุณครูพุฒิภัทร เด็ก ๆ ในโรงเรียนต่างสนใจวิชาศิลปะมากจนแทบไม่มีพื้นที่หัวใจมอบให้วิชาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิชาคณิตศาสตร์
เด็กบางคนบอกว่าวิชาที่มีแต่ตัวเลขไม่เห็นจะสวยงามน่ารักเหมือนวิชาศิลปะเลย เด็กบางคนบอกว่าวิชาที่มีแต่ตัวเลขดูแล้วไม่น่าสนใจ เรียนไปก็คงไม่สนุก เด็กบางคนบอกว่าวิชาที่มีแต่ตัวเลข แค่เห็นก็ทำให้ปวดหัวแล้ว
เมื่อคุณครูพุฒิภัทรพบปัญหาที่เกิดขึ้นในโรงเรียน คุณครูพุฒิภัทรซึ่งรู้ว่าวิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่สนุกและมีประโยชน์ไม่แพ้วิชาอื่น ๆ จึงคิดหาวิธีทำให้เด็ก ๆ หันมาสนใจวิชาคณิตศาสตร์บ้าง
คุณครูพุฒิภัทรใช้เวลาครุ่นคิดอยู่หลายวัน เขาคิดว่าถ้าหากทำให้เด็ก ๆ ที่รักวิชาศิลปะรู้สึกว่าตัวเลขเป็นสิ่งที่สวยงามน่ารัก, มีความน่าสนใจและไม่ทำให้ปวดหัว บางที..เด็ก ๆ อาจหันมาชอบวิชาคณิตศาสตร์มากขึ้นก็เป็นได้ เมื่อคุณครูพุฒิภัทรคิดเช่นนั้น เขาจึงออกแบบและจัดทำหนังสือเล่มจิ๋วโดยนำศิลปะที่เด็ก ๆ ชอบไปผสมผสานเข้ากับตัวเลข แล้วแจกให้เด็ก ๆ ในโรงเรียนคนละ 1 เล่ม
เมื่อเด็ก ๆ ได้อ่านหนังสือที่คุณครูพุฒิภัทรมอบให้ เด็ก ๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเลขต่าง ๆ นั้นน่ารักไม่ใช่เล่น แถมหนังสือของคุณครูก็น่าสนใจดี เพราะตัวเลขถูกซ่อนอยู่ในรูปภาพ ทำให้ไม่ปวดหัวเวลาที่เห็นเลยสักนิด
ครั้นเมื่อเด็ก ๆ ในโรงเรียนจุฑาเทพวิทยาเปิดใจและเริ่มสนใจเรียนวิชาคณิตศาสตร์มากขึ้น พวกเขาก็พบว่าวิชาคณิตศาสตร์เหมือนเกมถอดรหัสของนักสืบที่ท้าทายให้เด็ก ๆ ใช้ความคิดแก้โจทย์ปริศนา โดยมีตัวเลขน่ารัก ๆ เป็นผู้ช่วย “วิชาที่สนุกไม่แพ้วิชาศิลปะแบบนี้ พวกเราจะพลาดได้อย่างไรนะ” เด็ก ๆ คิด ในที่สุด ความตั้งใจของคุณครูพุฒิภัทรก็ทำให้เด็ก ๆ ผู้รักวิชาศิลปะแบ่งใจมารักวิชาคณิตศาสตร์ได้เป็นผลสำเร็จ
*ลองนำไอเดียจากนิทานเรื่องนี้ไปใช้ทำหนังสือแบบนี้เพื่อใช้กับเด็ก ๆ ดูนะครับ
