คุณได้ยินเสียงนกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? และ คุณเคยได้ยินเสียงนกในหัวใจบ้างไหม? นิทานที่แฝงแง่คิดเรื่องนี้ เป็นนิทานที่ผู้เขียนรักมาก รักจนอยากแบ่งปันให้ทุก ๆ คนได้อ่านกัน หวังว่านิทานเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์กับทุก ๆ คนนะครับ
นิทานเรื่อง เสียงนกในหัวใจ
ชาวประมงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในกระท่อมท้ายเกาะ
เขายากจน โดดเดี่ยว และรู้สึกต้อยต่ำ
เหมือนฝุ่นทรายที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า
วันหนึ่ง ชาวประมงออกเรือไปจับปลา
และได้ปลามามากเป็นพิเศษ
ชาวประมงมองปลาที่จับมาได้ พลางคิดว่ากินคนเดียวคงไม่หมด
เก็บไว้ก็มีแต่เน่าเสีย เขาจึงคิดทำสิ่งที่ไม่เคยทำ
ทันใดนั้น ชาวประมงก็ได้ยินเสียงนกร้อง
ดังแว่วมาเบาๆ จากที่ใดสักแห่ง
ชาวประมงยิ้ม แล้วจัดแจงแบ่งปลาเก็บไว้กินเองเพียงสองตัว
จากนั้น เขาก็เอาปลาที่เหลือใส่กระบุง ผูกติดหลังรถจักรยาน
เขาเจอใคร เขาก็แบ่งปลาให้ เขาเจอใคร เขาก็แบ่งปลาให้
ชาวประมงได้ยินเสียงนกร้องตลอดเวลาที่เขาแบ่งปลาให้แก่ทุกคน
เมื่อชาวประมงขี่จักรยานมาถึงบ้านที่หัวเกาะ
เขาเห็นนกในกรงซึ่งแขวนอยู่ที่หน้าบ้าน
นกร้องเสียงดังฟังไพเราะ
เมื่อชาวประมงยิ้มให้นก นกก็ยิ้มให้เขา
เมื่อชาวประมงมอบปลาที่เหลือให้เจ้าของบ้าน
เจ้าของบ้านก็มอบนกในกรงให้ชาวประมงเป็นการตอบแทน
แม้ในตอนนี้…กรงนกของชาวบ้านจะว่างเปล่า
แต่เสียงนกร้องยังคงก้องกังวานจับใจทุก ๆ คน
เช่นเดียวกับชาวประมง
เมื่อชาวประมงปล่อยให้นกน้อยบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
สายลมก็นำพาฝุ่นทรายอันต้อยต่ำให้ปลิวขึ้นสู่ที่สูง
……..
………….
ชาวประมงผู้อารี ขี่จักรยานกลับบ้าน
ตามเสียงร้องของนกน้อย
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุข
#นิทานนำบุญ
…………………………………………….
(นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อเราเอื้อเฟื้อต่อผู้อื่น ชีวิตของเราก็จะไม่ต่ำต้อยอีกต่อไป)
