นิทานเรื่อง  จ.จานอ่านสนุก

เจ้าจ๊อดเป็นเด็กที่เกิดวันจันทร์เดือนเจ็ดปีจอ  เขาจึงมีนิสัยช่างเจ๊าะแจ๊ะ  คือชอบพูดจุ๊กจิ๊กกับคนโน้นคนนี้  เจ้าจ๊อดเคยเจื้อยแจ้วเสียจนลิงจ๋อถึงกับร้องเจี๊ยก แล้วได้แต่นั่งกอดเข่าเจ่าจุกด้วยอาการซึมจ๋อย…ซึมจ๋อย

วันหนึ่ง ฝนตกจั้กจั้ก  เจ้าจ๊อดหิวจนท้องร้องจ๊อกจ๊อก   เขาจึงไปกินจิ้มจุ่มที่ร้านเจ๊จูในสวนจตุจักร  เมื่อเจ้าจ๊อดเจอเจ๊จู   เจ้าจ๊อดก็เริ่มพูดเรื่อยเจื้อย  จนเจ๊จูต้องบอกเจ้าจ๊อดว่า “เจี๊ยะเจี๊ยะ” คือให้รีบ ๆ กินจะได้หยุดจ้อ

ในขณะนั้นเอง  มีโจรวัยโจ๋บุกเข้ามาจี้เจ๊จูในร้านจิ้มจุ่มอย่างโจ่งแจ้ง   เจ้าจ๊อดตกใจอยากจะร้อง “จ๊าก !”  แต่พอเจ้าจ๊อดเห็นโจรเอามีดจี้เจ๊จูแล้วบอกเจ๊จูว่า  “จุ๊ จุ๊ อย่าส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวนะ ไม่งั้นเจ๊จะโดนเจี๋ยน”   เจ้าจ๊อดได้ฟังจึงจำใจต้องนั่งเจี๋ยมเจี้ยม  แล้วปล่อยให้โจรจิ๊กของในร้านจิ้มจุ่มของเจ๊จูจนโล่งโจ้ง 

เมื่อเจ้าโจรลาจาก  เจ๊จูก็ร้องลั่นว่า “จ้วยล่วย จ้วยล่วย”  (แปลว่า ช่วยด้วย ๆ )        เจ้าจ๊อดเห็นว่าเจ๊จูปลอดภัยแล้ว  เจ้าจ๊อดจึงรีบโทรแจ้งจ่าจ่อย ตำรวจผู้ใฝ่ฝันอยากจะเป็นมือปราบแบบจั่นเจาในหนังเรื่องเปาบุ้นจิ้น

จ่าจ่อยดีใจที่ได้อวดฝีมือสุดเจ๋ง  เขากระโจนขึ้นขี่จิงโจ้ แล้วให้จิงโจ้ตามจับเจ้าโจรจนถึงเขตบางจาก  เมื่อจ่าจ่อยประจันหน้ากับโจร  เจ้าโจรก็ใช้มีดจ้วงที่พุงของจ่าจ่อย  จ่าจ่อยหลบคมมีดได้อย่างจวนเจียน  จากนั้น จ่าจ่อยก็ให้จิงโจ้ใช้หมัดจิ้มสะดือจุ่นจุ่นของเจ้าโจรเสียจนจุก  เจ้าโจรเจ็บแต่ไม่อยากถูกจับ โจรจึงบอกจ่าจ่อยว่า  “จ่าอย่ามาพูดจาจาบจ้วงนะจ๊ะ ฉันไม่ใช่โจรที่จี้เจ๊จูในร้านจิ้มจุ่มสักหน่อย”

จ่าจ่อยไม่สนใจคำพูดของเจ้าโจร เพราะจ่าจ่อยรู้ดีว่า ทั้งเจ๊จูและเจ้าจ๊อดต่างก็เห็นหน้าของเจ้าโจรอย่างจะจะ  ดังนั้น จ่าจ่อยจึงจับโจรวัยโจ๋เข้าไปขังในที่จองจำ แล้วเชิญเจ๊จูกับเจ้าจ๊อดมาช่วยกันจดจดจ้องจ้องว่านี่คือโจรที่จี้เจ๊จูจริงจริงใช่หรือไม่

เมื่อเจ๊จูกับเจ้าจ๊อดเห็นหน้าโจร  ทั้งคู่ก็มั่นใจว่านี่คือโจรที่จี้เจ๊จูในร้านจิ้มจุ่มจริงจริง เพราะโจรตัวจริงจะเป็นโจรหน้าจืด ไว้จอน แถมยังใส่เสื้อลายจุดซึ่งง่ายต่อการจดจำ    

อย่างไรก็ตาม เจ้าโจรก็ยังไม่ยอมรับสารภาพ  ดังนั้น จ่าจ่อยจึงขอร้องให้เจ้าจ๊อดจอมเจ๊าะแจ๊ะช่วยเจรจากับเจ้าโจร  เจ้าจ๊อดจอมจ้อคุยกับโจร จ๋อย…จ๋อย…จ๋อย… ไม่ยอมจบนานถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน  โจรฟังเจ้าจ๊อดเจื้อยแจ้วเสียจนหูเจ็บ  ในที่สุด เจ้าโจรก็บอกให้จ่าจ่อยจับเขาเข้าเรือนจำ เพราะดีกว่าต้องทนฟังเจ้าจ๊อดพูดเรื่อยเจื้อยไม่รู้จบอยู่อย่างนี้

เจ๊จูเลี้ยงจิ้มจุ่มเพื่อขอบใจจ่าจ่อยกับเจ้าจ๊อดที่ช่วยกันจับโจร  จ่าจ่อยกับเจ้าจ๊อดแย่งกันกินจิ้มจุ่มเสียงดังจ้วบจ้าบจ้วบจ้าบ   จิ้มจุ่มฝีมือเจ๊จูมีรสชาติแจ่มแจ๋ว  จ่าจ่อยกับเจ้าจ๊อดกินจิ้มจุ่มเสียจนแทบจุก 

พอรุ่งเช้า นกร้องจิ๊บจิ๊บ  ทั้งจ่าจ่อยและเจ้าจ๊อดกลับเกิดอาการปวดท้องจี๊ดจี๊ดด้วยฤทธิ์ของจิ้มจุ่มรสเจ็บฝีมือของเจ๊จู   จ่าจ่อยกับเจ้าจ๊อดพร้อมใจกันท้องเสียจู๊ดจู๊ด  จนเจ๊จูต้องพาจ่าจ่อยกับเจ้าจ๊อดไปให้คุณหมอใช้เข็มจิ้มจึ้กจึ้ก…เจ็บเสียจนหน้าเจื่อนด้วยกันทั้งคู่

และนี่คือนิทาน จ.จานอ่านสนุก  อ่านจบแล้วขอให้เด็ก ๆ ที่มีหน้าตาจุ๋มจิ๋ม ช่วยกันนับว่าในนิทานเรื่องนี้มี จ. จานอยู่ทั้งหมดกี่ตัวนะจ๊ะ 

แจ๋วหลบ…จบแล้วจ้ะ