นิทานบ่มเพาะการทำดี : เจ้าหญิงเกราะวิเศษ

นิทานธรรมะก่อนนอน เรื่อง เจ้าหญิงเกราะวิเศษ  หรือ ชื่อเดิมคือ “เกราะแห่งความดี” เป็นเรื่องสั้นสอนใจ ที่เหมาะจะนำไปใช้เป็นนิทานคุณธรรมสำหรับเล่าให้เด็กปฐมวัยหรือเด็กประถมฟัง เพื่อกล่อมเกลาจิตใจและปลูกฝังให้เด็กเห็นคุณค่าของการทำความดี  นิทานคุณธรรมเรื่องนี้ มีจุดเด่นในการสอนเรื่องความเสียสละ ความเมตตา และความกตัญญู  ซึ่งผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) แต่งนิทานเรื่องนี้เอง

ตอนที่ผมแต่งนิทานเรื่อง เจ้าหญิงเกราะวิเศษ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นช่วงที่มีละคร “เกราะเพชรเจ็ดสี” รึเปล่า แต่ตอนทำหนังสือนิทานรวมเล่มครั้งแรก  นิทานเรื่องนี้เป็นนิทาน 1 ใน 7 เรื่อง ที่ผมเลือกออกมาจากนิทานราว 400 เรื่อง  นิทานเรื่องนี้จึงมีความพิเศษที่อยากให้เด็ก ๆ ได้อ่านหรือได้ฟังผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง  หวังว่านิทานเรื่องนี้จะทำให้เด็ก ๆ มีความสุขและได้รับข้อคิดที่ดีนะครับ

นิทานธรรมะก่อนนอน : เจ้าหญิงเกราะวิเศษ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงพระองค์หนึ่ง เป็นเจ้าหญิงผู้มีจิตใจดีที่ทุก ๆ คนต่างรักใคร่ วันหนึ่ง พระราชากับพระราชินีเกิดล้มป่วยลงพร้อม ๆ กัน ดังนั้น เจ้าหญิงจึงปรึกษาหมอหลวงเพื่อหาวิธีรักษาพ่อกับแม่ให้หายป่วยโดยเร็วที่สุด

หลังจากที่หมอหลวงตรวจอาการของพระราชากับพระราชินี หมอหลวงก็แจ้งให้เจ้าหญิงทราบว่า พระราชากับพระราชินีทรงเป็นโรคร้ายที่ยาทั่วไปไม่อาจรักษาให้หายได้ แต่หนทางที่จะช่วยให้ทั้งสองพระองค์หายป่วยมีเพียงวิธีเดียว นั่นก็คือจะต้องมีใครสักคนเดินทางยังปราสาทหมอวิเศษ เพื่อขอให้แพทย์ที่เก่งที่สุดปรุงยารักษาให้

แม้เหล่าทหาร ข้าราชการและประชาชนต่างต้องการที่จะช่วยเหลือพระราชากับพระราชินีแต่การเดินทางไปยังปราสาทหมอวิเศษเป็นเรื่องที่อันตรายมาก เพราะปราสาทดังกล่าวตั้งอยู่ในป่าลึก ซึ่งระหว่างทางจะมียักษ์ใจร้ายคอยดักกินคนที่เดินทางผ่านไปผ่านมา ด้วยเหตุนี้ ทุก ๆ คนจึงไม่กล้าอาสาที่จะเดินทางไปขอยามาช่วยเหลือพระราชากับพระราชินีที่พวกเขารัก

เมื่อเจ้าหญิงเห็นว่าไม่มีหนทางอื่นใดที่จะสามารถช่วยเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของพระองค์ได้ ดังนั้น เจ้าหญิงจึงตัดสินใจเดินทางเข้าไปในป่า แล้วมุ่งหน้าไปยังปราสาทหมอวิเศษด้วยตัวของพระองค์เอง

ในวันแรกที่พระองค์ทรงเดินทางเข้าไปในป่า เจ้าหญิงทรงพบลูกนกตกลงมาจากต้นไม้ใหญ่ ด้วยความที่เจ้าหญิงทรงมีจิตใจดี พระองค์จึงประคองลูกนกเอาไว้ด้วยมือน้อย ๆ ของพระองค์ จากนั้น พระองค์ก็ค่อย ๆ ปีนขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อนำลูกนกกลับคืนสู่รังของมัน

แม้การปีนต้นไม้เพื่อช่วยเหลือลูกนกจะทำให้เสื้อผ้าของเจ้าหญิงขาดรุ่งริ่งและดูมอมแมมไปหมด แต่เจ้าหญิงก็ทรงสุขใจที่พระองค์ได้ช่วยเหลือลูกนกให้กลับคืนสู่อ้อมอกของแม่นกได้เป็นผลสำเร็จ

ในวันที่สองของการเดินทาง เจ้าหญิงทรงพบกวางน้อยกำลังกระเสือกกระสนพาตัวเองออกจากแอ่งโคลนที่เหนียวหนืด ด้วยความที่เจ้าหญิงทรงมีจิตใจดี พระองค์จึงใช้เถาวัลย์ผูกตนเองเข้ากับขอนไม้ จากนั้น พระองค์ก็ย่ำลงไปในแอ่งโคลน แล้วพยายามช่วยดึงกวางน้อยออกจากแอ่งโคลนแห่งนั้นด้วยพละกำลังเท่าที่พระองค์ทรงมีอยู่

แม้การช่วยเหลือกวางน้อยจะทำให้เนื้อตัวของเจ้าหญิงเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปหมด มิหนำซ้ำ น้ำเหม็น ๆ จากแอ่งโคลนยังทำให้เจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์กลายเป็นคนที่มีกลิ่นเหมือนกับขยะที่เน่าเสียชวนให้รู้สึกขยะแขยงเป็นที่สุด แต่เจ้าหญิงกลับไม่สนใจ เพราะพระองค์มีความสุขมากที่ช่วยเหลือกวางน้อยได้เป็นผลสำเร็จ

ในวันที่สามของการเดินทาง เจ้าหญิงผู้มีสภาพเหมือนกับคนจรจัด ยังคงมุ่งหน้าตรงไปยังจุดหมาย เพื่อขอยามารักษาเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ โดยไม่พรั่นพรึงต่ออันตรายใด ๆ ที่อาจรออยู่เบื้องหน้า ซึ่งในขณะที่เจ้าหญิงเกือบจะเดินทางถึงปราสาทหมอวิเศษแล้วนั้น จู่ ๆ ผืนแผ่นดินก็สั่นสะเทือนเลื่อนลั่น และเจ้ายักษ์ใจร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อม ๆ กับยื่นมือออกมาเพื่อจับเจ้าหญิงเป็นอาหาร

แต่ในขณะนั้นเอง สายลมได้พัดกลิ่นตัวที่เหม็นแสนเหม็นของเจ้าหญิงเข้าไปปะทะกับรูจมูกขนาดมหึมาของเจ้ายักษ์ แม้เจ้ายักษ์จะหิวสักเพียงใด แต่มันก็ยังไม่อยากปวดท้องเพราะกินคนจรจัดที่มีสภาพไม่ต่างกับผ้าขี้ริ้วเน่า ๆ คนนี้เป็นแน่ ด้วยเหตุนี้ ยักษ์ใจร้ายจึงปล่อยตัวเจ้าหญิง แล้วเดินจากไปอย่างหัวเสียเป็นที่สุด

เมื่อเจ้าหญิงรอดพ้นจากเงื้อมมือของเจ้ายักษ์ใจร้าย พระองค์จึงรีบเข้าไปยังปราสาทหมอวิเศษ แล้วขอร้องให้บรรดาแพทย์ผู้มีวิชาสูงส่งช่วยปรุงยารักษาเสด็จพ่อและเสด็จแม่ ซึ่งหลังจากที่เหล่าแพทย์ทดลองปรุงยาอยู่นานถึงสามวันสามคืน

ในที่สุด แพทย์ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายก็ปรุงยาได้สำเร็จ เจ้าหญิงกล่าวขอบคุณเหล่าแพทย์ผู้เมตตา จากนั้น พระองค์ก็รีบเดินทางกลับไปยังเมืองเพื่อนำยาไปรักษาพระราชากับพระราชินี

สิ่งที่เจ้าหญิงทรงกระทำต่อลูกนกและกวางน้อย ทำให้พระองค์ได้รับ “เกราะแห่งความดี” ซึ่งคอยปกป้องพระองค์จากเจ้ายักษ์ใจร้ายโดยที่พระองค์ก็ทรงคาดไม่ถึง

ในที่สุด พระราชากับพระราชินีก็ทรงหายป่วย และเจ้าหญิงก็ได้อยู่กับพ่อและแม่ของพระองค์อย่างมีความสุขสืบมา

#นิทานนำบุญ

…………………………………