นิทานแก้ไขพี่น้องทะเลาะกัน : เจ้าหญิงฝาแฝด

เจ้าหญิงฝาแฝดเป็นนิทานที่มีความเพี้ยนสูงมาก แต่เป็นนิทานที่มีข้อคิดดีมาก โดยเฉพาะในแง่การทำให้พี่น้องที่ทะเลาะกัน หันกลับมารักกัน  ตัวละครหลักของนิทานเรื่องนี้เป็นเจ้าหญิง แถมเป็นเจ้าหญิงฝาแฝด ที่คนหนึ่งเป็นมนุษย์ปกติ แต่อีกคนเป็นเส้นผมของเจ้าหญิงองค์พี่!  นิทานเริ่มเรื่องมาในแนวเทพนิยายอมตะ แต่ช่วงกลาง ๆ  ถึงท้ายเรื่อง มีการต่อสู้ราวกับการ์ตูนญี่ปุ่นหรือเกมออนไลน์  นิทานเพี้ยน ๆ เรื่องนี้จะสื่อสารข้อคิดเกี่ยวกับความรักของพี่กับน้องได้ดีแค่ไหน คงต้องให้ลองพิสูจน์กันครับ

นิทานพี่น้องทะเลาะกัน  : เจ้าหญิงฝาแฝด

นานมาแล้ว มีพระราชินีองค์หนึ่งทรงให้กำเนิดพระธิดาฝาแฝดที่มีหน้าตาน่ารัก  พระราชาทรงดีใจมากที่ได้ลูกสาวทีเดียวถึงสองพระองค์ พระราชาจึงจัดงานฉลองครั้งยิ่งใหญ่ โดยเชิญไพร่ฟ้าประชาชนและผู้มีเวทมนตร์ทั้งหลายมาร่วมในงาน ยกเว้นแต่เพียงแม่มดใจพาลเท่านั้นที่พระราชาไม่กล้าเชิญมา เพราะแม่มดมีนิสัยชั่วร้ายจนใครต่อใครไม่อยากคบหาสมาคมด้วย

เมื่อแม่มดใจพาลทราบข่าว  แม่มดจึงบุกไปที่งานฉลอง แล้วร่ายมนตร์สาปให้เจ้าหญิงฝาแฝดรวมร่างกลายเป็นคน ๆ เดียวกัน โดยเจ้าหญิงองค์พี่ยังคงเป็นเด็กผู้หญิงเหมือนดังเดิม แต่เจ้าหญิงองค์น้องทรงต้องกลายร่างเป็นเส้นผมของเจ้าหญิงองค์พี่!

ครั้นเมื่อเจ้าหญิงทั้งสองพระองค์ (ในร่างเดียวกัน) ค่อย ๆ โตขึ้น  เจ้าหญิงทั้งสองพระองค์ก็ทรงมีเรื่องทะเลาะกันทุกวัน  ทั้งนี้เพราะเจ้าหญิงองค์น้องคิดว่าเจ้าหญิงองค์พี่เอาเปรียบที่ได้เป็นคนปกติ (ส่วนตัวเองต้องกลายมาเป็นเส้นผม) เจ้าหญิงองค์น้องจึงมักแกล้งสะบัดตัวเองให้ยุ่งเหยิงหรือใช้เส้นผมบังหน้าของพี่สาวจนมองทางเดินไม่เห็น

ฝ่ายเจ้าหญิงผู้เป็นพี่นั้น แม้พระองค์จะสงสารน้องสาวอยู่บ้าง แต่พระองค์ก็อิจฉาที่น้องสาวไม่ต้องปวดหัวกับการเรียนหนังสือ แถมยังได้อยู่สบาย ๆ โดยพระองค์ต้องคอยสระผมทำความสะอาดให้ทุกวี่วัน ซึ่งทุกครั้งที่เจ้าหญิงองค์น้องออกฤทธิ์ เจ้าหญิงองค์พี่ก็จะใช้หวีสางผม

แรง ๆ เป็นการลงโทษ อย่างไรก็ตาม เจ้าหญิงองค์น้องก็ใช่ว่าจะอยู่เฉย  พระองค์จะตอบโต้พี่สาวทุกครั้ง จนพระราชากับพระราชินีต้องคอยห้าม พร้อมกับอบรมลูกสาวทั้งสองให้ปรองดองกัน เพราะถ้าพี่น้องรักกันและสามัคคีกันก็จะมีพลังทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างคาดไม่ถึง แต่หากพี่น้องทะเลาะกัน นอกจากจะเจ็บตัวแล้ว ทั้งคู่ยังอาจถูกคนอื่นมารังแกได้ง่าย ๆ อีกด้วย  แม้พระราชากับพระราชินีจะทรงสอนเจ้าหญิงเช่นนี้ทุกครั้ง แต่ทั้งคู่ก็ยังคงทะเลาะกันไม่เคยเว้น

ในเวลาต่อมา แม่มดใจพาลนึกอยากแก้แค้นพระราชากับพระราชีนีอีก คืนหนึ่ง…แม่มดจึงแอบเข้ามาในวัง แล้วลักพาตัวเจ้าหญิงไปขังไว้ที่กระท่อมในป่าลึก โดยแม่มดตั้งใจจะทำพิธีแยกร่างเจ้าหญิงทั้งสองออกจากกัน เพื่อบังคับให้เจ้าหญิงทั้งสองมาทำงานเป็นทาสรับใช้ตน  

เช้าวันต่อมา เมื่อเจ้าหญิงทรงตื่นนอนและพบว่าตนเองถูกแม่มดจับมาขังเอาไว้   เจ้าหญิงองค์น้องทรงกลัวและร้องไห้จนผมที่ยาวเกือบถึงพื้นเปียกไปหมด  เมื่อเจ้าหญิงองค์พี่เห็นน้องสาวเสียขวัญ  พระองค์จึงลูบเส้นผมซึ่งเป็นเนื้อตัวของน้องสาวเบา ๆ พร้อมกับใช้ความคิดหาวิธีรับมือกับแม่มดผู้ประสงค์ร้าย

เย็นวันนั้น ในขณะที่แม่มดกำลังเตรียมข้าวของเพื่อใช้ทำพิธีถอนคำสาปที่ห้องด้านหน้าของกระท่อม  เจ้าหญิงผู้พี่จึงบอกกับน้องสาวว่า  “น้องจำที่เสด็จพ่อกับเสด็จแม่สอนพวกเราได้ไหม ที่ท่านบอกว่าถ้าพี่น้องรักกันและสามัคคีกันก็จะมีพลังทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างคาดไม่ถึง บางทีหนทางเดียวที่เราจะรอดไปได้ คือเราต้องสามัคคีกันไว้นะ” เมื่อพูดจบ เจ้าหญิงองค์พี่ก็ขอให้น้องสาวช่วยแก้มัดให้ จากนั้น พระองค์ก็ย่องไปที่ประตูหลังซึ่งถูกล็อคจากด้านนอก แล้วให้น้องสาวยืดตัวออกไปทางหน้าต่างเพื่อใช้เส้นผมปลดกลอนที่ล็อคประตูอยู่ จนทั้งคู่สามารถเปิดประตูและหนีออกไปได้

อนิจจา…ในขณะที่เจ้าหญิงแอบหนีออกไปนั้น เจ้าหญิงบังเอิญเดินชนลังไม้ล้มลงจนเกิดเสียงดังโครมใหญ่  แต่เมื่อแม่มดวิ่งมาดู  แม่มดก็ไม่เห็นเจ้าหญิงเสียแล้ว เพราะเจ้าหญิงองค์น้องบอกให้พี่สาวคุกเข่าและซ่อนตัวในพุ่มไม้ โดยพระองค์ทรงใช้เส้นผมคลุมตัวพี่สาวจนดูกลมกลืนไปกับความมืดสลัวในยามโพล้เพล้

แม้แม่มดจะมองไม่เห็นเจ้าหญิง แต่นางรู้ดีว่าเจ้าหญิงคงหนีไปได้ไม่ไกล แม่มดจึงส่งสัญญาณเรียกฝูงค้างคาวลูกสมุนให้มาช่วยกันตามหาเจ้าหญิง

เมื่อเจ้าหญิงทั้งสองเห็นท่าไม่ดี  เจ้าหญิงองค์พี่จึงกระซิบแผนการให้เจ้าหญิงองค์น้องฟัง จากนั้น พระองค์ก็ทรงลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งตรงเข้าหาแม่มด  โดยเจ้าหญิงองค์น้องทรงยืดตัวให้เส้นผมชี้ออกไปทุกทิศทางพร้อม ๆ กับม้วนเส้นผมเป็นเกลียวคล้ายกับดาบเพื่อฟาดฟันค้างคาวที่บินเข้ามาทำร้าย  นอกจากนี้ เจ้าหญิงองค์น้องยังบังคับเส้นผมให้ทำหน้าที่แทนมือพุ่งเข้าไปจับแขนของแม่มดและใช้เส้นผมพันปิดปากปิดจมูกของแม่มดจนนางไม่สามารถร่ายคาถาใด ๆ ได้อีก 

ไม่นานนัก แม่มดใจพาลก็หมดสติ ส่วนค้างคาวลูกสมุนก็แตกกระเจิงไปคนละทิศละทาง   เมื่อแม่มดสิ้นฤทธิ์  เจ้าหญิงองค์พี่จึงหยิบเชือกมามัดนางแม่มดอีกครั้ง  แล้วนำตำราเวทมนตร์ที่ใช้แก้คำสาปกับข้าวของต่าง ๆ  ที่แม่มดเตรียมไว้ในกระท่อมกลับไปยังพระราชวังทันที

เมื่อไปถึงพระราชวัง  เจ้าหญิงก็ทรงเล่าเรื่องทั้งหมดให้พระราชากับพระราชินีฟัง จากนั้น พระราชาก็ขอให้ผู้มีเวทมนตร์ทั้งหลายรวมพลังกันไปจัดการกับแม่มดใจพาล โดยใช้พลังเวทมนตร์ที่เกิดจากความสามัคคีล้างอำนาจชั่วร้ายของแม่มดใจพาลให้หมดสิ้น

ในที่สุด แม่มดใจพาลก็กลายเป็นเพียงหญิงชราธรรมดา ๆ  ส่วนเจ้าหญิงทั้งสองพระองค์นั้น เมื่อผู้มีเวทมนตร์ทั้งหลายกลับจากการปราบแม่มด  พวกเขาก็ช่วยกันอ่านตำราและทำพิธีล้างคำสาป จนเจ้าหญิงสองพี่น้องแยกร่างออกจากกันได้สำเร็จ

เมื่อเจ้าหญิงฝาแฝดเป็นอิสระจากเวทมนตร์อันร้ายกาจ  ทั้งสองพระองค์ก็โผเข้ากอดกันด้วยความรัก  ณ เวลานี้ ทั้งคู่รู้แล้วว่า การทะเลาะกันเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลย  ถ้าพี่น้องรักกันและสามัคคีกันก็จะมีพลังทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างคาดไม่ถึง 

นับจากวันนั้นเป็นต้นมา  เจ้าหญิงทั้งสองพระองค์ก็ทรงเติบโตขึ้นและทั้งคู่ก็ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกันอีกเลย