“ลูกแมวน้ำ” เป็นลูกสัตว์ชนิดหนึ่งที่เด็ก ๆ ชื่นชอบ แม้จะไม่เคยเห็นตัวจริง ๆ เลยก็ตาม เด็กหลายคนคุ้นเคยกับลูกแมวน้ำในหนังการ์ตูนหรือภาพการ์ตูนต่าง ๆ ซึ่งลูกแมวน้ำมักมาพร้อมกับลูกบอลจนกลายเป็นภาพจำในใจของเด็ก ๆ วันหนึ่ง ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) อยากลองแต่งนิทานที่มีตัวละครเป็นลูกแมวน้ำดูบ้าง เพราะไม่เคยนำลูกแมวน้ำมาเป็นตัวละครในนิทานก่อนนอนเลยสักเรื่อง และเมื่อมีลูกแมวน้ำก็ต้องมีลูกบอลอยู่ด้วย พอคิดต่อ ผมก็รู้สึกว่า ถ้าเราลองแต่งนิทานที่เกี่ยวกับกีฬาดูสักเรื่องจะดีไหม เพราะนิทานที่เกี่ยวกับกีฬามีอยู่น้อย (หรือแทบไม่มีเลย) เผื่อว่าเด็ก ๆ ที่ได้อ่านหรือได้ฟังนิทานก่อนนอนเรื่องนี้ จะรู้สึกดีต่อการเล่นกีฬามากขึ้นและเริ่มเลือกเล่นกีฬาที่ชอบ ซึ่งทั้งหมดก็ทำให้เกิดนิทานเกี่ยวกับลูกแมวน้ำกับความฝันที่อยากเป็นนักกีฬาทีมชาติเรื่องนี้
นิทานเรื่อง ลูกแมวน้ำยอดนักกีฬา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลูกแมวน้ำตัวหนึ่งชอบเล่นลูกบอลมาก วันหนึ่ง ลูกแมวน้ำเห็นนักฟุตบอลทีมชาติแข่งฟุตบอลอยู่ในโทรทัศน์ดูน่าสนุก มันจึงฝันอยากเป็นนักกีฬาทีมชาติบ้าง
ทุกวัน ลูกแมวน้ำจึงรีบตื่นแต่เช้า แล้วว่ายน้ำใช้หัวดันลูกบอลให้เลี้ยวซ้ายป่ายขวาเพื่อเพิ่มความคล่องแคล่ว พอตอนสายมันก็จะหัดโหม่งลูกบอลไม่ให้ตกพื้นวันละ1000 ครั้ง ส่วนตอนเย็นลูกแมวน้ำจะฝึกเตะลูกฟุตบอลเข้าประตูด้วยหางของมันจนกว่ามันจะหมดแรงซ้อม ลูกแมวน้ำฝันอยากเป็นนักกีฬาทีมชาติให้ได้ มันจึงพยายามฝึกฝนร่างกายอย่างไม่เคยย่อท้อ
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกแมวน้ำทราบข่าวว่าจะมีการคัดเลือกนักฟุตบอลทีมชาติที่สนามฟุตบอลไม่ไกลจากบ้านของมันนัก ลูกแมวน้ำอยากไปคัดตัวด้วย มันจึงขออนุญาตพ่อกับแม่เพื่อไปแข่งขันกับคนอื่น ๆ
ครั้นเมื่อลูกแมวน้ำไปถึงสนามฟุตบอล มันก็พบว่ามีสัตว์ต่าง ๆ มาสมัครคัดตัวเป็นทีมชาติมากมายเต็มไปหมด ที่สำคัญ…สัตว์ทุกตัวเป็นสัตว์บกที่มีขายาวและแข็งแรงกว่าลูกแมวน้ำทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคุณสิงโต, พี่ม้าลาย, นายนกกระจอกเทศ, น้ายีราฟ ฯลฯ ซึ่งในการคัดตัวกรรมการให้สัตว์ต่าง ๆ แบ่งกันเป็นสองทีมแล้วให้แข่งฟุตบอลกัน
อนิจจา! แม้ลูกแมวน้ำจะชอบฟุตบอลและฝึกซ้อมการเล่นฟุตบอลอย่างสม่ำเสมอ แต่ตลอดเวลา ลูกแมวน้ำฝึกฝนอยู่แต่ในน้ำ ทั้งยังมีขาสั้นกว่าสัตว์อื่น ๆ ในที่สุด ลูกแมวน้ำก็ตกรอบคัดเลือกอย่างไม่เป็นท่า
ลูกแมวน้ำเสียใจมากที่มันพลาดหวัง มันร้องไห้กลับบ้านพลางคิดว่าสิ่งที่มันพยายามฝึกฝนเป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์เสียเหลือเกิน
ในขณะที่ลูกแมวน้ำกำลังเดินทางกลับบ้าน มันเดินผ่านสระว่ายน้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีป้ายประกาศอยู่ที่หน้าทางเข้าของสระว่า
“รับสมัครผู้สนใจเข้าทดสอบเพื่อเป็นนักกีฬาโปโลน้ำทีมชาติ”
โปโลน้ำเป็นกีฬาประเภทหนึ่งที่ใช้ลูกบอลในการแข่งขัน แต่แทนที่จะเล่นกันในสนามหญ้า โปโลน้ำกลับมาเล่นกันในสระน้ำ เมื่อลูกแมวน้ำเห็นป้ายประกาศ มันก็หยุดร้องไห้แล้วเกิดความคิดบางอย่าง!
ในความเป็นจริง ตัวของมันชอบเล่นลูกบอลและฝันอยากเป็นทีมชาติ แต่มันเคลื่อนไหวในน้ำได้ดีกว่าในสนามหญ้า ดังนั้น หากมันเลือกทำในสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเอง มันก็น่าจะมีโอกาสทำสิ่งที่รักและทำความฝันให้เป็นจริงได้มิใช่หรือ
เมื่อลูกแมวน้ำคิดเช่นนั้น มันก็ตัดสินใจเข้าไปสมัครคัดเลือกเป็นนักกีฬาโปโลน้ำทีมชาติ ซึ่งจากการฝึกฝนร่างกายอย่างสม่ำเสมอ ประกอบกับการเล่นบอลในน้ำเป็นสิ่งที่มันถนัด หลังจากการทดสอบ ลูกแมวน้ำก็ได้เป็นนักกีฬาทีมชาติสมดังใจ
#นิทานนำบุญ
………………….
นิทานนำบุญ 