เจ้าชายกระจิ๋วหลิวกับเจ้าหญิงกระจิริด

ธัมเบลิน่า (Thumbelina) ‘เจ้าหญิงหัวแม่มือ’  และ  ทอม ทัมบ์  (Tom Thumb) เด็กชายตัวจิ๋วผจญภัย  เป็นนิทานอมตะที่มีตัวเอกเป็น “คนตัวจิ๋ว” ซึ่งเป็นตัวละครที่กระตุ้นจินตนาการของเด็ก ๆ ทั่วโลกได้เป็นอย่างดี   วันหนึ่ง เมื่อผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) อยากท้าทายตัวเองด้วยการแต่งนิทานเรื่องใหม่ ที่มีตัวละครเป็น “คนตัวจิ๋ว” ดูบ้าง  การคิดนิทานเรื่องใหม่และตัวละครตัวจิ๋วให้มีเสน่ห์ไม่แพ้นิทานอมตะทั้งสองเรื่องที่เด็ก ๆ ประทับใจอยู่ก่อนแล้ว จึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  แต่ด้วยความรักในตัวละครตัวจิ๋ว กับความทรงจำวัยเด็กที่ผมเคยเก็บ “เมล็ดต้อยติ่ง” เมล็ดพืชที่จะแตกตัวคล้ายระเบิด (ที่ไม่มีอันตราย) หลังจากโยนลงไปในน้ำ  ผมจึงนำความสุขในวัยเด็กมาแต่งเป็นนิทานชื่อยาวเฟื้อยเรื่องนี้ และหวังว่า “เจ้าชายกระจิ๋วหลิว” ในนิทานเรื่องนี้จะทำให้เด็กรัก ไม่แพ้ที่เด็ก ๆ หลงรัก “ธัมเบลิน่า” และ  “ทอม ทัมบ์”   ผมหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะครับ

นิทานก่อนนอนเรื่อง เจ้าชายกระจิ๋วหลิวกับเจ้าหญิงกระจิริด

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีปราสาทหลังเล็กๆ แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ใต้ต้นต้อยติ่งต้นเล็ก ๆ ที่สูงเพียงแค่คืบ  ปราสาทหลังนี้เป็นปราสาทที่เล็กที่สุดเท่าที่เคยมีมา และภายในปราสาทหลังนี้ก็เป็นที่อยู่ของเจ้าชายรูปงามพระองค์หนึ่ง ซึ่งมีพระนามว่า “เจ้าชายกระจิ๋วหลิว”

แม้เจ้าชายกระจิ๋วหลิวจะเป็นเพียงเจ้าชายตัวเล็กๆ ที่มีรูปร่างเท่ากับนิ้วก้อยของเด็กๆ เท่านั้น แต่จิตใจของเจ้าชายตัวน้อยกลับยิ่งใหญ่และกล้าหาญไม่แพ้เจ้าชายองค์ใดๆ ในโลกใบนี้  ดังนั้นในวันหนึ่ง เมื่อเจ้าชายทราบข่าวว่า มีมังกรทะเลแอบลักพาตัวเจ้าหญิงของเมืองที่อยู่ใกล้ๆ หนีไป  เจ้าชายจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปช่วยเจ้าหญิงพระองค์นั้น โดยไม่หวาดหวั่นต่อความน่ากลัวของมังกรทะเลเลยแม้แต่น้อย

เจ้าชายกระจิ๋วหลิวรีบจัดเตรียมสัมภาระอย่างรวดเร็ว พระองค์วิ่งลิ่วไปเก็บเมล็ดเป๊าะแป๊ะที่ตกอยู่ตามพื้นใต้ต้นต้อยติ่ง แล้วจัดการใส่มันไว้ในถุงผ้า ที่ผูกติดอยู่รอบๆ เข็มขัดของพระองค์จนถุงผ้าตุงไปหมด จากนั้น พระองค์ก็ผิวปากเรียกม้าบินตัวจิ๋วคู่ใจ แล้วจัดการกระโดดขึ้นขี่ม้าบินและสั่งให้มันทะยานตัวขึ้นฟ้าเพื่อมุ่งหน้าไปยังที่อยู่ของมังกรทะเลทันที 

ณ บริเวณสะดือทะเลกลางมหาสมุทร ซึ่งเป็นที่อยู่ของมังกรทะเลและเหล่าภูติพรายสารพัด เมื่อเจ้ามังกรทะเลเห็นเจ้าชายกระจิ๋วหลิวขี่ม้าบินตรงเข้าไปหามัน มันก็รีบสะบัดหางฟาดให้น้ำทะเลแตกกระจายกลายเป็นคลื่นยักษ์ พร้อมกับพ่นน้ำร้อนๆ ออกมาจากปาก จนกลายเป็นห่าฝนที่ร้อนระอุ เจ้าชายตัวน้อยรีบดึงบังเหียนให้ม้าบินเชิดหน้าขึ้น แล้วพุ่งทะยานหลบวิถีของฝนเดือดได้อย่างหวุดหวิด จากนั้น เจ้าชายก็ล้วงมือลงไปในถุงผ้า แล้วคว้าเอาเมล็ดเป๊าะแป๊ะนับพันๆ เมล็ดที่อยู่ในถุง โปรยจนทั่วผืนน้ำ คล้ายๆ กับการทิ้งระเบิดของเครื่องบินรบ และเพียงชั่วครู่เดียว เมื่อเมล็ด เป๊าะแป๊ะสัมผัสกับน้ำ มันก็ดีดตัวออก และกลายเป็นกระสุนนับล้านๆ นัด ที่พุ่งตรงไปยังเจ้ามังกร ทะเลวายร้าย ราวกับปืนกลที่ยิงได้ไม่รู้จบ

แน่นอนว่าเจ้ามังกรทะเลไม่สามารถที่จะทนต่อการจู่โจมของเจ้าชายกระจิ๋วหลิวได้ มันรีบคายมุกมังกรที่อยู่ในปากของมันออกมาเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งการยอมแพ้ เจ้าชายแทบจะไม่สนใจ เลยว่า มุกมังกรที่มังกรทะเลมอบให้แก่พระองค์นั้น สามารถดลบันดาลอะไรก็ได้ตามที่ใจของพระ- องค์ต้องการ แต่สิ่งที่เจ้าชายออกจะสนใจเป็นพิเศษกลับเป็น ชื่อของเจ้าหญิงที่มังกรทะเลจับตัวมา ซึ่งมีความคล้องจองกับชื่อของพระองค์จนน่าประหลาดใจ

เจ้าหญิงที่มังกรทะเลจับตัวมามีชื่อว่า “เจ้าหญิงกระจิริด” เจ้าชายกระจิ๋วหลิวคิดในใจว่า เจ้าหญิงกระจิริดอาจจะเป็นเจ้าหญิงตัวเล็กๆ ที่สวรรค์ส่งมาให้เป็นเนื้อคู่ของพระองค์ก็เป็นได้ เจ้าหญิงกระจิริดกับเจ้าชายกระจิ๋วหลิว ชื่อของทั้งสองช่างคล้องจองกันดีเหลือเกิน  เจ้าชายองค์น้อยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความดีใจ และเมื่อมังกรทะเลบอกที่ที่มันกักขังเจ้าหญิงเอาไว้ให้เจ้าชายได้ทราบ  เจ้าชายกระจิ๋วหลิวก็รีบกระโดดขึ้นขี่ม้าบิน และมุ่งตรงไปยังที่ที่เจ้าหญิงถูกกักขังอยู่อย่างไม่รอรี

เมื่อเจ้าชายกระจิ๋วหลิวขี่ม้าบินมาถึงปากถ้ำซึ่งเป็นที่คุมขังของเจ้าหญิง เจ้าหญิงดีใจมากที่มีเจ้าชายผู้สง่างามขี่ม้าบินมาช่วยพระองค์ด้วยความกล้าหาญ  เจ้าหญิงนึกรักเจ้าชายตั้งแต่แรกเห็น  ส่วนเจ้าชายเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันเมื่อได้พบกับเจ้าหญิง  แต่สิ่งหนึ่งที่คลาดเคลื่อนไปก็คือ เจ้าหญิง กระจิริดไม่ได้ตัวเล็กกระจิริดสมกับชื่อของพระองค์ พระองค์ทรงตัวโตกว่าเจ้าชายกระจิ๋วหลิวเช่นเดียวกับที่เจ้าหญิงทั่วๆ ไปพึงจะเป็น  และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ ทั้งเจ้าหญิงและเจ้าชายไม่อาจที่จะ แต่งงานและอยู่ร่วมกันได้

แต่ก่อนที่เรื่องราวทั้งหมดจะจบลงด้วยความเศร้า เจ้าชายก็นึกถึงเรื่องราวบางอย่างขึ้นมาได้ พระองค์จำได้ว่า มุกมังกรสามารถดลบันดาลอะไรก็ได้ตามแต่ใจพระองค์ปรารถนา ดังนั้น เจ้าชายจึงถามเจ้าหญิงด้วยความอ่อนโยนว่า เจ้าหญิงอยากให้เจ้าชายอธิษฐานขอสิ่งใดจากมุกมังกร   เจ้าหญิงได้แต่ตอบอย่างเขินอายว่า สิ่งเดียวที่พระองค์ปรารถนา ก็คือการมีรูปร่างไม่แตกต่างไปจากเจ้าชายที่พระองค์รัก 

ด้วยเหตุนี้ เจ้าชายกระจิ๋วหลิวจึงขอพรให้เจ้าหญิงกระจิริดมีรูปร่างกระจิริดสมกับชื่อของเจ้าหญิง  และเมื่อพรสัมฤทธิ์ผล เจ้าชายกระจิ๋วหลิวกับเจ้าหญิงกระจิริดก็พากันขี่ม้าบินมุ่งหน้ากลับ ไปยังปราสาท เพื่อจัดงานแต่งงานที่แสนอบอุ่นขึ้น  และในที่สุด ทั้งเจ้าชายกระจิ๋วหลิวและเจ้าหญิงกระจิริด ก็ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ในปราสาทหลังเล็กๆ ใต้ต้นต้อยติ่ง นับจากวันนั้นเป็นต้นมา

#นิทานนำบุญ 

………………………………