นิทานอบอุ่นใจ : ปริศนานุ่มนุ่ม

“ปริศนานุ่มนุ่ม” เป็นนิทานที่มีการพูดถึงนิทานเรื่องอื่น ๆ ที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) แต่งเอาไว้ มากที่สุด แถมเป็นนิทานที่มีฉากก้ำกึ่งระหว่างโลกนิทานกับเบื้องหลังของโลกนิทาน (คนแต่งคงเพี้ยนมาก ๆ ฮิฮิ) โดยผูกเรื่องด้วยการสร้างปริศนาท้าทายความคิดให้ตัวละครและคนอ่าน  แล้วจบด้วยการหักมุมในแบบนิทานที่ผมชอบแต่ง  นิทานเรื่องนี้จึงเป็นนิทานที่ผมในฐานะนักแต่งนิทาน อยากให้ผู้อ่านได้อ่านจริง ๆ   ซึ่งถ้าใครเคยอ่านนิทานเหล่านี้มาก่อน (ถุงเก็บแดด  ฮันนูกับคุณปู่  เม่นน้อยกับโยคี  วีรบุรุษหยุดยักษ์  เจ้าชายสายลม ครองแครงยอดนักขุด  เจ้าชายกระจิ๋วหลิว  ตำนานรักกระต่ายอ้วน)  ก็น่าจะอ่านนิทานเรื่องปริศนานุ่ม ๆ ได้สนุกขึ้น  แต่ถึงไม่เคยอ่านก็อ่านนิทานเรื่องนี้ได้ครับ  ขอให้มีความสุขในการอ่านนะครับ

นิทานก่อนนอนเรื่อง ปริศนานุ่มนุ่ม

“เจ้าหนูเอคิน” เป็นเด็กผู้ชายชาวน้ำแข็ง (จากนิทานเรื่อง “ถุงเก็บแดด” ) ที่เกิดในครอบครัวที่แสนอบอุ่น

วันหนึ่งในฤดูดอกไม้บาน   เจ้าหนูเอคินขออนุญาตพ่อกับแม่ออกไปเดินเล่นอังไอแดดในป่าสนที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของเขานัก  เจ้าหนูเอคินเดินชมนกชมไม้ไปเรื่อย ๆ  จนกระทั่ง เขาเดินหลงเข้าไปในดินแดนแห่งนิทานซึ่งตั้งอยู่กลางป่า  เด็กน้อยเห็นเหล่าตัวละครในนิทานเรื่องต่าง ๆ กำลังนั่งจิบน้ำชายามบ่ายและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และด้วยความที่เจ้าหนูเอคินคุ้นเคยกับตัวละครในนิทานเรื่องต่าง ๆ เป็นอย่างดี  ดังนั้น เจ้าหนูเอคินจึงถือโอกาสเข้าไปร่วมวงสนทนากับบรรดาตัวละครเพื่อนของเขา

กลางวงสนทนาแสนสนุก เหล่าตัวละครต่างพากันเล่นเกมจัดอันดับสิ่งที่เป็นที่สุดในโลกกัน  ใครคนหนึ่งจัดอันดับว่า พระเอกในนิทานที่ตัวเล็กที่สุดก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าชายกระจิ๋วหลิวจากนิทานเรื่อง “เจ้าชายกระจิ๋วหลิวกับเจ้าหญิงกระจิริด” ซึ่งทุก ๆ คนต่างก็เห็นด้วยโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

ใครอีกคนหนึ่งจัดอันดับบ้างว่า  สิ่งที่มีขนาดใหญ่ที่สุดก็คงจะไม่มีอะไรตัวใหญ่ไปกว่าซากกระดูกของไดโนเสาร์ที่เจ้าหนูครองแครงขุดค้นพบในสวนหลังบ้านจากนิทานเรื่อง “ครองแครงยอดนักขุด” และเมื่อเจ้ายักษ์ใจดีจากนิทานเรื่อง “วีรบุรุษหยุดยักษ์” ยืนยันความใหญ่โตมโหฬารของซากกระดูกไดโนเสาร์ที่เขาได้ไปเห็นมากับตา  ใครต่อใครจึงพากันยอมรับการจัดอันดับความยิ่งใหญ่ในครั้งนี้

แต่เมื่อโยคีจากนิทานเรื่อง “เม่นน้อยกับโยคี” พยายามที่จะจัดอันดับว่าขนแหลม ๆ ของเม่นน้อยเป็นสิ่งที่นุ่มที่สุดเท่าที่เคยมีมา  เหล่าตัวละครจึงพากันเสนอความคิดเพื่อจัดอันดับสิ่งที่นุ่มที่สุดกันใหม่ เพื่อให้โยคียอมรับว่าขนแหลม ๆ ของเม่นน้อยไม่ใช่สิ่งที่นุ่มที่สุดอย่างที่เขาเข้าใจ

แรกทีเดียว คุณปู่จากนิทานสระอูบอกกับตัวละครจากนิทานเรื่องต่าง ๆ ว่าขนแหลม ๆ ของเม่นน้อยคงนุ่มสู้หัวฟู ๆ ของเจ้าหนูฮันนู (จากนิทานเรื่อง “ฮันนูกับคุณปู่”) ไม่ได้ และเมื่อทุกคนลองจับหัวฟู ๆ ของเจ้าหนูฮันนูดูใครต่อใครต่างก็พากันอมยิ้ม แล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “หัวฟู ๆ นี่แหละ…คือสิ่งที่นุ่มที่สุดในโลก”

ต่อจากนั้น  กระต่ายน้อยที่มีรูปร่างอ้วนตุ๊ต๊ะจากนิทานเรื่อง “ตำนานรักกระต่ายอ้วน” ก็บอกกับเพื่อน ๆ ตัวละครว่า ขนปุย ๆ ของมันอาจจะนุ่มกว่าหัวฟู ๆ ของฮันนูก็เป็นได้  ซึ่งเมื่อทุก ๆคนลองจับขนปุย ๆ ของกระต่ายตุ๊ต๊ะดู  ใครต่อใครต่างก็พากันอมยิ้ม แล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ขนปุย ๆ นี่แหละ…คือสิ่งที่นุ่มที่สุดในโลก”

แต่แล้วทุกคนก็ต้องเปลี่ยนใจ  เมื่อเจ้าชายสายลมซึ่งนั่งฟังการสนทนาอยู่ตั้งแต่ต้น ใช้พลังแห่งสายลมพัดให้เมฆก้อนเล็ก ๆ ค่อย ๆ ลอยลงมายังบริเวณที่เหล่าตัวละครมาพบปะกัน  เจ้าชายสายลมบอกกับทุก ๆ คนว่า ปุยเมฆบางเบาอาจจะนุ่มกว่าขนปุย ๆ ของกระต่ายหนุ่มก็เป็นได้ ซึ่งเมื่อทุก ๆ คนลองจับปุยเมฆนุ่ม ๆ ดู ใครต่อใครต่างก็พากันอมยิ้ม แล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ปุยเมฆนี่แหละ…คือสิ่งที่นุ่มที่สุดในโลก”

ท่ามกลางความเห็นพ้องต้องกันของตัวละครแต่ละตัว  เจ้าหนูเอคินซึ่งนาน ๆ จะพูดสักครั้งก็ยกมือขึ้น แล้วร้องบอกเพื่อน ๆ ด้วยแววตาที่แสนบริสุทธิ์ว่า “ผมว่าปุยเมฆไม่ใช่สิ่งที่นุ่มที่สุดในโลก!”   เจ้าหนูเอคิน มองหน้าเพื่อนทุกคนด้วยแววตาที่มีความหมาย ก่อนที่จะเผยความในใจของเขาต่อไปว่า “ผมคิดว่าสิ่งที่นุ่มที่สุดในโลก คงจะไม่มีอะไร…….นุ่มไปกว่า..ตักนุ่ม ๆ อุ่น ๆ ของคุณแม่นะครับ”

นาทีนั้น  นาฬิกาในหัวใจของทุก ๆ คนต่างหยุดลงชั่วขณะ  ไม่มีใครสนใจการดื่มน้ำชา คู่สนทนา หรือเกมจัดอันดับอีกต่อไป  ทุก ๆ คนต่างคิดอย่างเดียวกันคือต่างคนต่างคิดถึงตักนุ่ม ๆ ของแม่  และเมื่อนาฬิกาในหัวใจเริ่มต้นเดินอีกครั้ง  ทุก  ๆ คนก็พากันแยกย้ายกลับบ้านเพื่อไปนอนหนุนตักแม่ผู้เป็นที่รักของพวกเขา

คืนวันนั้น  เจ้าหนูเอคินเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พ่อกับแม่ของเขาฟัง  และเมื่อเขาเริ่มรู้สึกง่วงนอน  เจ้าหนูเอคินก็ค่อย ๆ คลานเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของแม่ว่า “ผมขอนอนหนุนตักแม่สักคืนนะครับ”

และแล้ว  วันที่แสนวุ่นวายของเจ้าหนูเอคินก็ปิดฉากลงด้วยความอบอุ่น.

#นิทานนำบุญ

…………………