เจ้าหญิงผู้เรียนหนังสือไม่เก่ง

การกดดันลูกให้ขยันเรียนหนังสือ โดยยึดเอาความเก่งในการเรียนหรือยึดเอาคะแนนสอบเป็นตัวชี้วัด  อาจไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องที่สุดในการเลี้ยงดูลูก  ทั้งนี้เพราะในชีวิตของมนุษย์  มีองค์ประกอบหลายอย่างที่สำคัญไม่แพ้กัน  นิทานก่อนนอนเรื่อง เจ้าหญิงผู้เรียนหนังสือไม่เก่ง เป็นตัวอย่างหนึ่งที่น่าจะชี้ให้เห็นว่า นอกจากความเก่งแล้ว  สิ่งที่เด็ก ๆ ควรจะได้รับกับบ่มเพาะ คืออะไร

นิทานเรื่อง เจ้าหญิงผู้เรียนหนังสือไม่เก่ง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าชายกับเจ้าหญิงคู่หนึ่งเป็นพี่น้องกัน เจ้าชายทรงเรียนหนังสือเก่งมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิชาที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขและเรื่องธุรกิจการค้า ส่วนเจ้าหญิงทรงเรียนหนังสือไม่เก่งเลย แถมยังปวดหัวทันทีที่เห็นตัวเลขเกินหลักสิบ แต่เจ้าหญิงเป็นคนที่มีจิตใจดีงาม ใครต่อใครจึงรักเจ้าชายและเจ้าหญิงไม่แพ้กัน

วันหนึ่ง พระราชาทรงมอบหมายให้เจ้าชายลองบริหารบ้านเมือง เพื่อทดสอบว่าเจ้าชายมีแววที่จะเป็นพระราชาในอนาคตได้หรือไม่?  ส่วนเจ้าหญิงนั้น แม้พระราชาจะไม่ได้ตั้งความหวังอะไรไว้ แต่พระองค์ก็ไม่อยากให้เจ้าหญิงเสียใจ พระราชาจึงมอบหมายให้เจ้าหญิงไปดูแลเกาะเล็ก ๆ ที่อยู่ทางตอนใต้

เจ้าชายทรงเริ่มบริหารบ้านเมืองโดยยึดเรื่องผลประโยชน์เป็นสำคัญ  โครงการใดที่คำนวณแล้วพบว่าไม่มีกำไร เจ้าชายก็จะไม่ทำโดยเด็ดขาด โครงการต่าง ๆ ของเจ้าชายจึงเน้นไปที่การสร้างโรงงานเพื่อผลิตสินค้า, การขายทรัพยากรธรรมชาติ, การทำถนนหนทาง และการสร้างพื้นที่ค้าขายจนเมืองแออัดคับคั่ง

เจ้าชายบริหารเมืองติดต่อกันเพียง 5 ปี เงินทองก็หลั่งไหลเข้ามาในท้องพระคลังเป็นจำนวนมหาศาล พระราชาทรงพอใจการบริหารของเจ้าชายมาก แต่พระราชินีทรงรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่พระราชาอาจคาดไม่ถึง

ฝ่ายเจ้าหญิงที่ได้ไปดูแลเกาะทางตอนใต้นั้น  เนื่องจากพระองค์เรียนหนังสือไม่เก่ง โดยเฉพาะวิชาเกี่ยวกับตัวเลขและการคำนวณ  โครงการที่เจ้าหญิงทรงริเริ่ม จึงไม่มีโครงการใดที่ยึดผลกำไรเป็นหลักเลย ที่สำคัญ…เจ้าหญิงทรงไม่สันทัดตัวเลขที่เกินหลักสิบ  โครงการที่พระองค์ทำจึงเป็นโครงการที่ใช้ต้นทุนต่ำ เช่น การแจกเมล็ดพันธุ์ผักให้ชาวบ้านปลูกเป็นพืชผักสวนครัว, การขอแรงชาวบ้านช่วยกันปลูกต้นไม้และดอกไม้ทั่วทั้งเกาะ, การพิมพ์หนังสือนิทานเล่มเล็ก ๆ บาง ๆ แจกให้เด็ก ๆ เป็นธรรมทาน ฯลฯ 

โครงการของเจ้าหญิงไม่ใช่โครงการที่ทำกำไรหรือสร้างรายได้เข้าท้องพระคลังเลย   แต่มันเป็นโครงการที่ทำให้ชาวเกาะมีรอยยิ้ม, มีผักกินจนอิ่มท้อง, ได้เห็นต้นไม้ดอกไม้สวย ๆ รอบตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ  และทำให้เด็ก ๆ มีความสุขที่ได้อ่านหนังสือนิทานโดยไม่ต้องเสียเงินแม้สักนิด  ครั้นเมื่อพระราชาได้เห็นโครงการที่เจ้าหญิงทำ พระองค์ก็ได้แต่ถอนใจที่ลูกสาวทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่พระราชินีทรงรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่พระราชาอาจคาดไม่ถึง

5 ปีหลังจากนั้น เมืองในส่วนที่เจ้าชายทรงดูแลเริ่มมีปัญหาเกิดขึ้น เนื่องจากความแออัดของบ้านเมืองทำให้ชาวเมืองค่อย ๆ ล้มป่วย ครั้นเมื่อชาวเมืองเจ็บป่วยมากขึ้น ๆ เจ้าชายจึงจำเป็นต้องนำเงินจากท้องพระคลังออกมาใช้รักษาโรคภัยไข้เจ็บของประชาชน  ส่วนคนที่ยังแข็งแรงก็ไม่อยากอยู่ในเขตเมือง ประชาชนจำนวนมากเริ่มวางแผนที่จะย้ายไปอยู่ยังเมืองอื่นที่มีความสุขมากกว่า

ในช่วงเวลาเดียวกัน  เกาะของเจ้าหญิงได้กลายเป็นเกาะที่เต็มไปด้วยต้นไม้, ดอกไม้, พืชผัก, นิทานและรอยยิ้ม  สภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ทำให้ผู้คนในเกาะมีความสุขจนใคร ๆ ต่างอยากมาท่องเที่ยวและย้ายถิ่นที่อยู่มายังเกาะแห่งนี้   ไม่นานนัก ราคาที่ดินในเกาะก็พุ่งสูงขึ้น, รายได้จากนักท่องเที่ยวก็เพิ่มมากขึ้น และไป ๆ มา ๆ  เงินทองก็หลั่งไหลเข้าไปยังท้องพระคลังจนพระราชาแปลกใจ

ผลที่เกิดกับการบริหารบ้านเมืองสองรูปแบบทำให้พระราชาต้องใคร่ครวญอีกครั้งว่าพระองค์ควรให้เจ้าชายบริหารประเทศหรือควรเลือกเจ้าหญิงมากกว่า ครั้นเมื่อพระราชินีทราบความในใจของพระราชา พระราชินีจึงแนะนำว่า เจ้าชายคงเหมาะที่จะเป็นผู้บริหารประเทศมากกว่า แต่สิ่งที่เจ้าชายเรียนรู้ได้ก็คือวิธีการดูแลบ้านเมืองของเจ้าหญิงที่ใช้หัวใจในการดูแลประชาชน มากกว่าการยึดติดแต่เรื่องผลกำไรจากการทำโครงการต่าง ๆ

พระราชาทรงเห็นด้วยกับพระราชินี ความเป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องตัวเลข ทำให้เจ้าหญิงใช้หัวใจที่มีอยู่ดูแลบ้านเมืองได้อย่างวิเศษสุด  พระราชาทรงชวนให้เจ้าชายเรียนรู้ข้อดีจากวิธีที่เจ้าหญิงใช้ ซึ่งเมื่อเจ้าชายได้พิจารณาดูแล้ว พระองค์ก็ทรงรู้สึกทึ่งและภูมิใจในตัวน้องสาวมากขึ้นอีก

ครั้นเมื่อถึงวันที่เจ้าชายได้เป็นพระราชาองค์ใหม่ พระองค์ทรงขอให้พระบิดาและพระมารดาอนุญาตให้เจ้าหญิงมาเป็นผู้ช่วยของพระองค์ พระราชากับพระราชินีทรงอนุญาต ส่วนเจ้าหญิงก็ดีใจที่พี่ชายให้เกียรติ  ด้วยเหตุนี้ สองพี่น้องจึงช่วยกันดูแลบ้านเมืองและทำให้ประชาชนทุกคนมีความสุขสืบมา

#นิทานนำบุญ

…………………………