นิทานพักร้อน : เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อย

  นิทานเรื่อง เจ้าน้ำแข็ง ก้อนน้อย     

นี่คือเจ้าน้ำแข็งก้อนน้อย   มันตกค้างอยู่ในตู้เย็นนานเสียจนมีเกล็ดน้ำแข็งฟู ๆ มาเกาะอยู่เต็มไปหมด   หลังจากที่เวลาผ่านไปนานแสนนาน  ความเย็นในช่องแช่แข็งก็ค่อย ๆ สะสมและส่งผ่านพลังไปปลุกให้เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยเริ่มรู้สึกตัวขึ้น   และแล้ว…เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยก็กลายเป็นก้อนน้ำแข็งที่มีชีวิต 

เมื่อเจ้าก้อนน้ำแข็งลืมตาตื่นขึ้นมา  มันก็เหยียดแขนเหยียดขาพลางสะบัดตัวบิดขี้เกียจจนเกล็ดน้ำแข็งกระจายไปทั่ว  เจ้าน้ำแข็งก้อนใสมองดูโลกสี่เหลี่ยมสีขาวโพลนด้วยหัวใจที่แสนว้าเหว่  มันอยากมีเพื่อนหรือมีใครสักคนที่พอจะทำให้หัวใจที่เหน็บหนาวของมันอบอุ่นขึ้นมาได้บ้าง  ดังนั้น มันจึงตัดสินใจไถลตัวพุ่งเข้าชนประตูตู้แช่  แล้วกระโดดออกจากช่องแช่แข็งทันทีที่ประตูเปิดออก

แสงแดดอุ่น ๆ ทำให้เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอย่างประหลาด   เจ้า-ก้อนน้ำแข็งมองไปรอบ ๆ ตัวด้วยความตื่นเต้น  ฉับพลัน..เด็กหญิงตัวน้อยที่อาศัยอยู่ในเรือนไม้เก่าทาสีฟ้าขาวแบบบ้านพักริมชายหาดหลังนั้นก็ก้มลงทักทายเจ้าก้อนน้ำแข็งด้วยสุ้มเสียงที่แสนน่ารักว่า “เชิญค่ะ จะรับอะไรดีคะ”

ที่นี่คงเป็นร้านอาหารริมทะเลนั่นเอง   เจ้าก้อนน้ำแข็งมองแววตาที่อ่อนหวานและเปี่ยมไปด้วยมิตรไมตรีของเด็กน้อยเจ้าของเสียง  มันส่งตาหวานตอบ แล้วกล่าวถ้อยคำที่แสนซื่อว่า “ขอโทษนะ ฉันไม่ใช่ลูกค้าหรอก  ฉันเป็นก้อนน้ำแข็งที่มีชีวิต  ฉันเกิดจากตู้เย็นในบ้านของเธอนี่แหละ”   เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยชี้ประตูช่องแช่แข็งที่เปิดค้างอยู่ให้เด็กน้อยดูเพื่อคลายความฉงน   เด็กน้อยยิ้มพลางประคองเจ้าก้อนน้ำแข็งเอาไว้ในอุ้งมือเล็ก ๆ ของเธอ  เธอกล่าวคำต้อนรับสมาชิกใหม่ของบ้าน  จากนั้น เด็กน้อยก็พาเจ้าก้อนน้ำแข็งไปแนะนำให้คุณตาคุณยายกับพี่ชายของเธอได้รู้จัก 

คุณตากับคุณยายเอ็นดูเจ้าก้อนน้ำแข็งมาก  ส่วนหลานทั้งสองต่างก็ยินดีที่เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยกลายมาเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัวของพวกเขา   เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยเพิ่งได้รู้ว่า คุณตากับคุณยายเปิดบ้านเป็นร้านอาหารเล็ก ๆ ริมทะเลเพื่อหาเลี้ยงหลาน ๆ ที่กำพร้าพ่อแม่  ส่วนหลานทั้งสองซึ่งแม้จะยังเล็กอยู่  แต่ทั้งคู่ก็พยายามช่วยงานคุณตาคุณยายอย่างเต็มความสามารถ  กิจการร้านอาหารริมหาดแห่งนี้ไม่สู้ดีนัก  และนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ไม่มีใครเปิดช่องแช่แข็งของตู้เย็นนานเสียจนน้ำแข็งธรรมดากลายเป็นก้อนน้ำแข็งที่มีชีวิต  คุณตากับคุณยายต้องเปิดร้านจนดึกดื่นแทบทุกคืน เพียงเพื่อให้พอมีกำไรจุนเจือชีวิตไปวัน ๆ เท่านั้น  เมื่อเจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยทราบถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น  มันจึงบอกกับตัวเองว่า มันจะต้องหาวิธีทำให้ครอบครัวน้อย ๆ ครอบครัวนี้มีความสุขมากขึ้นกว่านี้ให้จงได้

วันรุ่งขึ้น  เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยออกไปจ่ายตลาดตั้งแต่เช้าตรู่  เมื่อคุณตาคุณยายกับเด็ก ๆ ตื่นขึ้นมา  ทุก ๆ คนก็เห็นเจ้าก้อนน้ำแข็งกำลังง่วนอยู่ในห้องครัวโดยมีกล่องนม เปลือกไข่ ผลไม้  บัวลอย ทุเรียน พิซซ่าปาท่องโก๋และอาหารอีกหลายชนิดกระจัดกระจายอยู่เต็มโต๊ะไปหมด  ทุก ๆ คนต่างพากันสงสัยว่าเจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยกำลังทำอะไรอยู่  และหลังจากที่ทุก ๆ คนเฝ้ามองพฤติกรรมของเจ้าก้อนน้ำแข็งอยู่พักใหญ่   ในที่สุด ความลับที่ซ่อนเร้นของเจ้าก้อนน้ำแข็งก็ได้รับการเปิดเผย!

สิ่งที่เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยตั้งอกตั้งใจทำก็คือไอศกรีมสูตรพิเศษนับร้อย ๆ ชนิด  เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยนำของอร่อยต่าง ๆ มาผสมผสานกัน โดยใช้พลังแห่งความเย็นทำให้ส่วนผสมทั้งหมดแข็งตัวและกลายเป็นไอศกรีม รสวิเศษที่ไม่ซ้ำกับใครในโลก  คุณตาชอบไอศกรีมกะทิบัวลอย  คุณยายชอบไอศกรีมน้อยหน่าผสมพิซซ่าส่วนเด็ก ๆ ชอบไอศกรีมเยลลี่สอดไส้ไก่ย่าง ที่มีรสชาติพิลึกจนยากที่จะบรรยายได้  แต่ไม่ว่าใครจะชอบไอศกรีม รสใดก็ตาม ไอศกรีมทุก ๆ รสของเจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยก็มีรสชาติชวนให้ลิ้มลองด้วยกันทั้งนั้น

ข่าวคราวความอร่อยแบบแปลก ๆ ของไอศกรีมสูตรพิเศษ ทำให้ใครต่อใครหลั่งไหลกันมาชิมไอศกรีมจนแน่นร้านไปหมด  คุณตากับคุณยายช่วยกันตักไอศกรีมคนละไม้คนละมือ โดยปล่อยให้หลาน ๆ ทำหน้าที่ต้อนรับแขกทั้งหลายที่มาอุดหนุนไอศกรีมแสนอร่อย  ไอศกรีม ทุกรสหมดเกลี้ยงทุกวันหลังจากที่เปิดร้านขายได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง  คุณตากับคุณยายเหนื่อยน้อยลง และในขณะเดียวกัน ครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวนี้ก็ค่อย ๆ มีความสุขเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ 

เจ้าน้ำแข็งก้อนน้อยดีใจที่มันสามารถทำให้เรื่องราวทั้งหมดคลี่คลายไปในทางที่ดีได้  มันคิดในใจว่ามันโชคดีเหลือเกินที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแสนสุขครอบครัวนี้  และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  ครอบครัวน้อย ๆ ครอบครัวนี้ก็ช่วยกันขายไอศกรีมจนมีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วโลก

#นิทานนำบุญ

…………………….