ตลอดช่วงเวลาที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) ทำอาชีพเป็นนักเขียนนิทานไทย ผมแต่งนิทานเกี่ยวกับความรักระหว่างแม่กับลูกเอาไว้หลายเรื่อง แต่นิทานเกี่ยวกับความรักระหว่างพ่อกับลูกอยู่มากนัก ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่า ในช่วง 10 กว่าปีแรกของการเป็นนักแต่งนิทาน ผมมีเรื่องขัดแย้งกับพ่ออุย่างรุนแรง การคิดและเขียนเรื่องความรักของพ่อที่มีต่อลูกจึงค่อนข้างฝืนกับความรู้สึก จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมได้ก้าวข้ามความขัดแย้งนั้น ด้วยการลดทิฐิมานะ จากนั้น พ่อกับผมก็ค่อย ๆ ปรับความสัมพันธ์ที่มีต่อกันให้ดีขึ้น ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมก็สามารถแต่งนิทานความรักที่มีต่อพ่อได้ แม้นิทานเรื่องนี้จะเป็นนิทานก่อนนอนสั้น ๆ ที่อาจไม่มีฉากตื่นเต้นหรือเนื้อเรื่องที่ชวนให้ประทับใจ แต่มันเป็นนิทานที่มีความหมาย ซึ่งผมแต่งออกมาจากใจ เพื่ออุทิศให้พ่อของผมเอง
นิทานรักพ่อเรื่อง เหมือนกับพ่อ
ฉันเป็นลูกเต่าตัวน้อย พ่อของฉันเป็นพ่อเต่าต้วมเตี้ยม ฉันเฝ้ามองพ่ออยู่เงียบ ๆ ทุกวัน และฉันแอบคิดบางสิ่งบางอย่างอยู่ในใจ
วันหนึ่ง ฉันเห็นลูกสิงโตเพื่อนของฉันเดินมากับพ่อสิงโตเจ้าป่า พ่อสิงโตดูยิ่งใหญ่, ดุดันและน่าเกรงขามกว่าพ่อของฉันมาก พ่อเต่าที่ชอบหดหัวเข้าไปหลบอยู่ในกระดอง คงเทียบกับพ่อสิงโตยอดนักสู้ไม่ได้ แต่เธอรู้ไหม…ฉันคิดอะไรอยู่
อีกวันหนึ่ง ฉันเห็นลูกนกยูงผู้น่ารักเดินมากับพ่อนกยูง พ่อนกยูงรำแพนหางงามสง่าชวนให้ตื่นตาตื่นใจ พ่อเต่าที่มีเพียงกระดองสีหม่นอาจเทียบความหล่อกับพ่อนกยูงไม่ได้ แต่เธอรู้ไหม…ฉันคิดอะไรอยู่
ต่อมา…ฉันเห็นพ่อกระต่ายป่ากระโดดนำหน้าลูกกระต่ายป่าเพื่อนของฉันไปอย่างคล่องแคล่ว พ่อกระต่ายป่าดูปราดเปรียวและเคลื่อนไหวได้ว่องไวราวกับสายลมพัด พ่อเต่าต้วมเตี้ยมไม่มีทางเทียบความกระฉับกระเฉงกับพ่อกระต่ายป่าได้ แต่เธอรู้ไหม…ฉันคิดอะไรอยู่
ฉันมองพ่อของเพื่อน ๆ แล้วหันกลับมามองพ่อของฉันอีกครั้ง
ฉันคิดว่า…ฉันชอบที่พ่อของฉันมักหดหัวเข้ามาหลบในกระดอง แทนที่จะใช้กำลังทะเลาะเบาะแว้งกับใคร ๆ ไปทั่ว
นอกจากนี้ ฉันยังชอบกระดองของพ่อที่แม้จะไม่สวยสักเท่าไร แต่มันมีประโยชน์และช่วยป้องกันภัยได้อย่างดีเยี่ยม
ที่สำคัญ ฉันชอบที่พ่อคลานต้วมเตี้ยมอย่างมีสติทุกลมหายใจ เพราะมันทำให้จิตใจของพ่อมั่นคงเข้มแข็งด้วยปัญญาและสมาธิ
เธอรู้ไหม…เมื่อไม่นานมานี้ พ่อของฉันป่วยหนัก…หนักจนหลายคนคิดว่าพ่อจะอยู่กับฉันได้อีกไม่นานนัก หากเป็นพ่อของคนอื่น เขาอาจกลัวจนทำอะไรไม่ถูก แต่ด้วยสติที่มั่นคงของพ่อ พ่อเต่าต้วมเตี้ยมของฉันกลับไม่ตื่นตระหนกต่อสิ่งที่เกิดขึ้น พ่อน้อมรับความเปลี่ยนแปลงของร่างกายที่เจ็บป่วย แล้วค่อย ๆ รักษาตัวเองที่ละน้อย ๆ จนกลับมาแข็งแรงได้เหมือนเดิมอีกครั้งราวกับปาฏิหาริย์
ใคร ๆ ก็คงรักพ่อของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น ฉันเองก็รักพ่อของฉัน
ฉันรักหัวใจของพ่อที่แข็งแกร่งเหมือนเหล็กเหมือนเพชร และฉันหวังว่าสักวัน ฉันจะเติบโตขึ้นเป็นเต่าต้วมเตี้ยมที่มีจิตใจมั่นคงเข้มแข็งเหมือนกับพ่อ
#นิทานนำบุญ
……………………………………
นิทานนำบุญ 