นิทานก่อนนอนเรื่อง “แม่มดกับพระราชินี” เป็นนิทานที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) แต่งในแนวนิทานคลาสสิก ซึ่งเนื้อหามักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าหญิงเจ้าชาย หรือ พระราชาพระราชินี ที่มีตัวร้ายเป็นพ่อมดแม่มด แม้นิทานแนวนี้จะแต่งได้ไม่ยาก แต่การแต่งนิทานให้มีความแตกต่างจากนิทานในอดีต และมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง เป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ง่าย ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว นิทานเรื่องแม่มดกับพระราชินี น่าจะเป็นนิทานเรื่องหนึ่ง ที่สนุก ชวนติดตาม และมีภาพจำที่น่าจะทำให้เด็ก ๆ ประทับใจได้ไม่ยาก
นิทานเรื่อง แม่มดกับพระราชินี
เมื่อร้อยวันพันปีก่อน มีพระราชินีองค์หนึ่งทรงเป็นพระราชินีที่งามพร้อมทั้งกายและใจ ทุกวัน…พระองค์จะพยายามทำงานต่าง ๆ เพื่อสร้างประโยชน์ให้แก่ประชาชนอย่างเต็มกำลังความสามารถ เพราะพระองค์ทรงเชื่อว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ใครสร้างประโยชน์ได้มาก ก็จะยิ่งมีค่ามาก ด้วยเหตุนี้ พระราชาและประชาชนจึงรักพระราชินีเป็นที่สุด
อยู่มาวันหนึ่ง มีแม่มดใจร้ายซึ่งอาศัยอยู่ในป่าเวทมนตร์คิดอยากให้ลูกสาวของตนแต่งงานกับพระราชาเพื่อครอบครองสมบัติต่าง ๆ ที่พระองค์มีอยู่ นางแม่มดจึงออกอุบายให้ค้างคาวลูกสมุนลอบบินเข้าไปในห้องนอนของพระราชินี แล้วลักพาตัวพระองค์มาขังไว้ในบ้านของแม่มด พร้อมกับให้ลูกสาวแม่มดปลอมตัวเป็นพระราชินีแทน
เมื่อนางแม่มดจับพระราชินีมาแล้ว นางก็บังคับให้พระราชินีทำงานบ้านต่าง ๆ เสมือนเป็นหญิงรับใช้ พระราชินีทรงทำงานตามคำสั่งของนางแม่มดอย่างว่าง่าย แต่ในขณะเดียวกัน พระองค์ก็ทรงแอบให้อาหารค้างคาว, แมวดำและสัตว์ทั้งหลายในบ้าน จนทำให้สัตว์เหล่านั้นหลงรักพระราชินีกันโดยถ้วนหน้า
ฝ่ายลูกสาวแม่มดที่ปลอมตัวเป็นพระราชินีนั้น แม้หน้าตาของเธอจะเหมือนกับพระราชินีทุกประการ แต่นิสัยใจคอกลับแตกต่างจากพระราชินีราวฟ้ากับเหว วันทั้งวัน…ลูกสาวแม่มดจะเอาแต่สั่งให้ผู้คนในวังทำงานสารพัด ส่วนตัวเองคอยแต่นั่งกินนอนกินและนำเครื่องประดับมาแต่งองค์ทรงเครื่องโดยปล่อยเวลาให้ผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ หนำซ้ำ ลูกสาวแม่มดยังออกคำสั่งให้ชาวเมืองทั้งหลายตัดชุดราตรีมาถวาย โดยมีเงื่อนไขสำคัญคือ ทุกคนต้องหาผ้าที่มีค่าที่สุดมาใช้ในการตัดเย็บ
แม้พระราชาจะไม่เห็นด้วยกับคำสั่งของพระราชินีตัวปลอม แต่พระองค์ก็ขัดความประสงค์ของนางไม่ได้ พระราชาจึงได้แต่กันเงินส่วนหนึ่งไว้มอบให้แก่ชาวเมืองทุกคนที่ตัดเย็บชุดมาให้
ครั้นเมื่อทหารนำคำสั่งไปป่าวประกาศ ชาวบ้านชาวเมืองที่จงรักภักดีต่อพระราชินีต่างก็พร้อมใจกันนำผ้าโบราณที่ทอเก็บเอาไว้มาตัดเย็บเป็นชุดสวยเพื่อมอบให้แก่พระราชินีที่พวกเขารัก
แต่เมื่อแมวดำสัตว์เลี้ยงในบ้านของแม่มดนำข่าวไปเล่าให้พระราชินีตัวจริงฟัง พระราชินีก็ทรงรู้สึกไม่พอใจมากที่ลูกสาวแม่มดสร้างความลำบากให้แก่ประชาชนของพระองค์ พระราชินีจึงตัดสินใจทำชุดราตรีจากผ้าที่มีค่าที่สุด เพื่อส่งสัญญาณให้พระราชาจัดการกับพระราชินีตัวปลอมที่อยู่ในวัง
เด็ก ๆ อาจสงสัยว่าพระราชินีจะหาผ้าที่มีค่ามาตัดเย็บชุดสวยได้อย่างไร จริงๆ แล้ว ในความคิดของพระราชินีนั้น ผ้าที่มีค่าก็คือผ้าที่สร้างประโยชน์ได้มาก ด้วยเหตุนี้ ผ้าที่พระราชินีทรงเลือกใช้ในการตัดชุดให้แก่ลูกสาวแม่มดก็คือ “ผ้าขี้ริ้ว” ที่พระองค์ใช้เช็ดถูทำความสะอาดสิ่งต่าง ๆ ในบ้านของนางแม่มดนั่นเอง
พระราชินีทรงบรรจงตัดเย็บชุดสวยอยู่หลายคืน เมื่อพระองค์แปลงโฉมผ้าขี้ริ้วเป็นชุดราตรีแสนสวยได้สำเร็จ ค้างคาวที่รู้ทางเข้าออกวังเป็นอย่างดีจึงอาสานำชุดไปส่งมอบให้
ในตอนแรก ลูกสาวแม่มดรู้สึกสะดุดตากับชุดสีขาวอมเทาดูคล้ายปุยเมฆที่พระราชินีทรงส่งมา แต่เมื่อนางเข้าไปดูใกล้ ๆ และเห็นว่าผ้าที่ใช้ทำชุดทำมาจากผ้าขี้ริ้ว ลูกสาวแม่มดก็ถึงกับร้องกรี๊ดแล้วสั่งให้ทหารไปนำตัวคนทำชุดมาเข้าเฝ้าเพื่อลงโทษเป็นการด่วน
ฝ่ายพระราชากับเหล่าเสนาบดีนั้น เมื่อทุกคนมองชุดที่ทำจากผ้าขี้ริ้วอย่างพินิจพิเคราะห์ ทุกคนก็นึกเอะใจต่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เพราะคนที่มองเห็นว่าผ้าขี้ริ้วเป็นผ้าที่มีค่าสูง…คงมีเพียงไม่กี่คนในโลก
ครั้นเมื่อทหารแกะรอยตามไปยังบ้านของคนที่ทำชุด แล้วบุกเข้าไปจับตัวผู้ทำชุดมายังท้องพระโรง ทุกคนจึงได้ประจักษ์ต่อสายตาว่า ผู้ที่ทำชุดสวยจากผ้าขี้ริ้วก็คือพระราชินีที่ทุกคนรักนั่นเอง
ในขณะที่ลูกสาวแม่มดกำลังตกตะลึงอยู่นั้น พระราชาที่คาดเดาเรื่องราวทั้งหมดได้ก่อนใคร ก็สั่งให้พ่อมดหลวงใช้เวทมนตร์ตรึงลูกสาวแม่มดเอาไว้ แล้วสั่งให้นักเวทย์ผู้เชี่ยวชาญในอาคมรีบไปปราบนางแม่มดที่บังอาจคิดร้ายกับพระราชินีผู้เป็นที่รัก
ในที่สุด นางแม่มดและพระราชินีตัวปลอมก็ถูกส่งไปขังยังคุกเวทมนตร์และไม่มีโอกาสออกมาทำสิ่งชั่วร้ายได้อีก ข้าราชการ ทหารและประชาชน (รวมทั้งค้างคาว, แมวดำและสัตว์เลี้ยงของแม่มด) ต่างก็ดีใจที่พระราชินีทรงปลอดภัยจากน้ำมือของนางแม่มดผู้ชั่วร้าย ส่วนพระราชาก็ทรงโล่งอกที่พระองค์ได้พระราชินีผู้แสนดีกลับมาอยู่เคียงข้างกายเหมือนดังเดิมอีกครั้ง และแล้ว…เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงอย่างมีความสุข
#นิทานนำบุญ
…………………………
