นิทานก่อนนอนเรื่องสั้น ๆ เรื่อง “ถุงกระดาษปลอมตัว” เกิดขึ้นจากภาพที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) เห็นในอินเตอร์เน็ต ซึ่งเป็นภาพการตกแต่งถุงกระดาษเป็นนกฮูก แค่ภาพเพียงภาพเดียว ทำให้นักเขียนนิทานที่คิดไม่หยุด นำมาแต่งเป็นเรื่องราวจนได้เป็นนิทานก่อนนอนเรื่องสั้น ๆ ที่แสนน่ารักเรื่องนี้ ลองอ่านเรื่องราวของเจ้าถุงกระดาษที่อยากมีเพื่อนเรื่องนี้ดูนะครับ ผมเชื่อว่ามันจะเป็นนิทานอีกเรื่องที่ทำให้หลาย ๆ คนยิ้มได้
นิทานเรื่อง ถุงกระดาษปลอมตัว
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีถุงกระดาษมอมแมมใบหนึ่งถูกทิ้งอยู่ในบ้านร้างตามลำพังอย่างเหงา ๆ
เจ้าถุงกระดาษมักมองออกไปนอกหน้าต่างทุกค่ำคืน มันเห็นเหล่านกฮูกบินมาคุยกันที่กิ่งไม้ดูน่าสนุก เจ้าถุงกระดาษอยากเป็นเพื่อนกับนกฮูกบ้าง มันจึงตัดสินใจปลอมตัวเป็นนกฮูกเพื่อหาทางไปผูกมิตร
เมื่อเจ้าถุงกระดาษคิดเช่นนั้น มันจึงนำใบไม้, กระดุม, ขนไก่และกระดาษสี ซึ่งเป็นเศษวัสดุภายในบ้านมาตกแต่งเนื้อตัวจนดูคล้ายกับนกฮูก
พอตกกลางคืน เจ้าถุงกระดาษก็เดินออกจากบ้านไปยืนใต้ต้นไม้ซึ่งเป็นที่พบปะของนกฮูกทั้งหลาย เจ้าถุงกระดาษในคราบนกฮูกยืนแกร่วอยู่นานพอควร ในที่สุด นกฮูกตัวหนึ่งก็บินมาทักทายมัน
เจ้าถุงกระดาษในคราบนกฮูกดีใจมากที่มีนกฮูกจริง ๆ บินมาทัก มันพูดคุยกับนกฮูกอย่างเขิน ๆ จากนั้น เจ้าถุงกระดาษก็ฝากเนื้อฝากตัวขอเป็นเพื่อนกับนกฮูกผู้มีไมตรี
ครั้นเมื่อเวลาผ่านไป มีนกฮูกอีกหลายตัวบินเข้ามาทักทายและพูดคุยกับเจ้าถุงกระดาษ เพิ่มขึ้นอีก ยิ่งได้คุยกัน…ความเป็นเพื่อนก็ยิ่งแนบแน่น
แต่อนิจจา ในขณะที่เจ้าถุงกระดาษกำลังคุยกับเพื่อนๆ อย่างออกรส จู่ ๆ สายลมจอมซนก็พัดเศษใบไม้, กระดุม, ขนไก่และกระดาษสีให้ปลิวหลุดออกจากตัวของเจ้าถุงกระดาษไปจนเกือบหมด เจ้าถุงกระดาษตกใจมากเพราะความลับของมันถูกเปิดเผยต่อหน้าเพื่อน ๆ โดยที่มันไม่ทันได้ตั้งตัว
เจ้าถุงกระดาษก้มหน้าด้วยความละอายใจที่มันปลอมตัวมาหลอกเหล่านกฮูกทั้งหลาย ในขณะเดียวกัน มันก็กลัวว่าเพื่อน ๆ จะโกรธและทอดทิ้งมันไป
ช่วงเวลาที่เจ้าถุงกระดาษกังวลใจอยู่นั้น เพื่อน ๆ ที่เห็นร่างจริงของเจ้าถุงกระดาษก็พากันแยกย้ายไปคนละทิศละทางเหมือนดั่งที่เจ้าถุงกระดาษคิด เจ้าถุงกระดาษเสียใจมาก…เสียใจจนทำอะไรไม่ถูก
เจ้าถุงกระดาษทรุดตัวลงร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความรู้สึกผิด มันไม่น่าปลอมตัวมาหลอกเพื่อน ๆ เลย ถ้ามันไม่ปลอมตัว แต่มาขอเป็นเพื่อนกับนกฮูกทั้งหลายตั้งแต่แรก มันก็คงไม่ต้องมาร้องไห้อยู่อย่างนี้
เจ้าถุงกระดาษร้องไห้อยู่นานมาก ๆ ทันใดนั้นเอง สิ่งที่มันไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะเพื่อนนกฮูกของเจ้าถุงกระดาษพากันเดินมาหาเจ้าถุงกระดาษอีกครั้ง พร้อมกับนำสิ่งของต่าง ๆ ที่ปลิวไปตามสายลมกลับมาตกแต่งเนื้อตัวให้มันใหม่
เหล่านกฮูกบอกกับถุงกระดาษเพื่อนรักว่า “อย่าร้องไห้ไปเลย ถึงเธอจะเป็นอะไร เพื่อนก็ยังคงรักและเข้าใจเพื่อนเสมอนะ”
เจ้าถุงกระดาษยิ้มทั้งน้ำตา พร้อมกับพยักหน้าหงึก ๆ ด้วยความซาบซึ้ง
นับตั้งแต่วันนั้น เจ้าถุงกระดาษก็ตั้งใจว่ามันจะไม่หลอกลวงเพื่อน ๆ อีกเป็นอันขาด นอกจากนี้ มันยังสัญญากับตัวเองว่ามันจะรักษามิตรภาพอันงดงามระหว่างตัวมันและเพื่อน ๆ เอาไว้ตลอดไป
#นิทานก่อนนอน
………………..
นิทานนำบุญ 