นิทานก่อนนอนเรื่อง “พี่ชายที่น่ารักที่สุดในโลก” เป็นนิทานนำบุญเรื่องใหม่ล่าสุดที่จัดทำขึ้นเพื่อเป็นของขวัญให้เด็ก ๆ ในช่วงปีใหม่ 2565 ถ้าอ่านนิทานเรื่องนี้ดี ๆ แล้วลองทำของเล่นตาม เด็ก ๆ ก็จะได้ของเล่นเอาไว้เล่นในช่วงปีใหม่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง หวังว่านิทานก่อนนอนเรื่องนี้จะทำให้เด็ก ๆ มีความสุขและได้แนวคิดดี ๆ จากการอ่านนิทานนะครับ
นิทานเรื่อง พี่ชายที่น่ารักที่สุดในโลก
ผมชื่อ “ลูกคิด” ผมเป็นพี่คนโตของน้องๆ ตัวกระจิดริด ผมมีน้อง 3 คน ถึงผมจะเกิดในครอบครัวที่ยากจน แต่ผมก็รักน้องทุกคนไม่แพ้พี่ชายคนไหน ๆ
ทุกวัน พ่อกับแม่ของผมจะออกไปทำงานแต่เช้า…กว่าจะกลับบ้านก็มืดค่ำ ผมจึงต้องดูแลน้อง ๆ แทนพ่อกับแม่
ลูกดิ่ง, ลูกหินและลูกกวาดเป็นน้องของผม ลูกดิ่งกับลูกหินเป็นน้องชาย ส่วนลูกกวาดเป็นน้องสาว น้อง ๆ ทุกคนรักผม ส่วนผมก็รักพวกเขามาก
วันหนึ่ง ผมชวนน้อง ๆ ไปเก็บขวด, กระป๋องและกล่องกระดาษเพื่อนำไปชั่งกิโลขาย ของที่คนอื่นทิ้ง…เป็นสิ่งมีค่าที่ทำให้ผมกับน้อง ๆ มีค่าขนมไปโรงเรียน ผมไม่อายที่ยากจน พวกเราทุกคนไม่เคยอายที่จะหาเงินด้วยวิธีสุจริต
ระหว่างที่ผมกับน้อง ๆ ช่วยกันหาของไปขายอยู่นั้น ผมเห็นน้อง ๆ มองเด็กคนอื่นเล่นของเล่นที่พ่อแม่ซื้อให้…ตาไม่กระพริบ ผมรู้ว่าน้อง ๆ คงอยากได้ของเล่น แต่น้องของผมรู้ว่าพ่อกับแม่ทำงานหาเงินด้วยความยากลำบาก น้อง ๆ จึงไม่เคยเอ่ยปากขอของเล่นเลย
ผมอยากให้น้อง ๆ มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่น ๆ บ้าง ถึงผมจะไม่มีเงินซื้อของเล่นแพง ๆ ให้น้อง แต่ผมจะต้องหาของเล่นดี ๆ มาให้น้องของผมให้จงได้
เมื่อกลับมาถึงบ้าน ผมให้น้อง ๆ กินข้าว, อาบน้ำแล้วเข้านอน หลังจากนั้น ผมก็นั่งคิด..คิดว่าผมจะหาของเล่นดี ๆ มาให้พวกเขาได้อย่างไร ผมใช้เวลา นั่งคิด…คิด…แล้วก็คิด คิดไปพลาง มองสิ่งของที่มีอยู่รอบตัวไปพลาง ในที่สุด ผมก็เกิดความคิดดี ๆ บางอย่างขึ้นในใจ
ผมเริ่มลงมือทำของเล่นจากความคิด ด้วยการเลือกกล่องขนมสีสวยที่ทำจากกระดาษแข็ง แล้วนำมาตัดจนได้รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสกว้าง 1 นิ้ว ยาว 1 นิ้ว…นับร้อย ๆ ชิ้น ผมเรียกของเล่นที่ผมทำว่า “ตัวต่อความฝัน” เพราะเพียงแค่เรานำมันมาเรียงต่อกันเป็นรูปสิ่งของในฝัน มันก็เหมือนเราได้ของเล่นชิ้นนั้นมาเป็นของเรา
ผมตัดกระดาษทำตัวต่อความฝันอยู่นานจนพ่อกับแม่กลับมาถึงบ้าน พอผมเล่าความคิดให้พ่อกับแม่ฟัง ท่านทั้งสองก็ยิ้มชื่นใจ แล้วลงมานั่งตัดตัวต่อความฝันกับผมด้วย
ผมรักพ่อกับแม่มากที่สุด ถึงท่านจะเหนื่อยแค่ไหน แต่ท่านก็ยังรักพวกเราเสมอ
เมื่อผมตัดตัวต่อความฝันเสร็จ ผมก็เอาตัวต่อใส่กล่องกระดาษใบเล็ก ๆ 3 ใบ แล้วเขียนชื่อของน้องแต่ละคนติดไว้ที่กล่อง พร้อมกับเขียนข้อความบอกน้อง ๆ ว่า “นี่คือตัวต่อความฝัน…ของเล่นแด่น้องรัก จากพี่ลูกคิด”
เช้าวันต่อมา…ผมตื่นสายกว่าน้อง ๆ พอผมชะโงกหน้าออกจากมุ้ง ผมก็เห็นน้อง ๆ กำลังต่อตัวต่อความฝันอย่างใจจดใจจ่อ
ผมเห็นลูกดิ่งเรียงตัวต่อเป็นรูปหุ่นยนต์ ลูกหินต่อแผ่นสี่เหลี่ยมเป็นเครื่องบินสุดเท่ ลูกกวาดสร้างภาพเงือกน้อยด้วยของเล่นที่ผมทำไว้ให้ ผมดีใจเหลือเกินที่น้องๆ ชอบตัวต่อความฝัน
แต่ความชื่นใจยังไม่หมดเพียงเท่านี้ เพราะเมื่อน้อง ๆ เห็นว่าผมตื่นนอนแล้ว น้อง ๆ ก็ส่งยิ้มให้ผม พลางชี้ให้ผมดูที่พื้นตรงชายมุ้ง
ตอนแรก…ผมไม่ทันได้สังเกต แต่เมื่อผมมองตามที่น้องบอก ผมก็ต้องอมยิ้ม เพราะน้อง ๆ เอาตัวต่อความฝันมาต่อเป็นรูปดอกไม้ พร้อมกับเขียนข้อความใส่กระดาษแผ่นกระจิ๋วหลิวว่า “ดอกไม้แด่พี่ลูกคิด พวกเรารักพี่ลูกคิดที่สุดเลย”
ของเล่นที่ผมทำขึ้นจากความรัก ทำให้ผมได้รับความรักจากน้อง ๆ ตอบแทนกลับคืนมา ความรักเป็นสิ่งวิเศษ เพราะความรักทำให้เรามีความสุข
ผมดีใจเหลือเกินที่ได้เกิดในครอบครัวที่เต็มไปด้วยความรักเช่นนี้ ถึงครอบครัวของผมจะยากจน แต่ในเรื่องความรัก…พวกเราร่ำรวยไม่เป็นสองรองใครแน่ ๆ
#นิทานนำบุญ
………………………
นิทานนำบุญ 