Posted in การพัฒนาเว็บไซต์เพื่อเด็ก, การละเมิดลิขสิทธิ์และการปกป้องผลงาน, เรื่องเล่าจากพี่นำบุญ

สรุปปี 2566 : ยิ้มบ้าง-ไม่ยิ้มบ้าง

สวัสดีครับ

ปี 2566 เป็นปีที่มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย ผมขอเล่าให้คุณผู้อ่านได้ทราบ ดังนี้

-เว็บไซต์นิทานนำบุญเกิดขึ้นในปีค.ศ. 2017 หรือ พ.ศ.2560 เท่ากับทำมาแล้ว 6 ปีเศษ ยอดการรับชมเป็นไปตามภาพสถิติ ต่อไปนี้

*สังเกตว่า ยอดผู้ชมในปีแรก ๆ มีน้อยมาก ๆ

*วันที่ 20 พฤศจิกา 2566 ยอดผู้ชมพุ่งขึ้นอย่างน่าตกใจ คือมียอดผู้ชมมากถึง 4785 คน (ปกติมีราว 3000 คน)

*นิทานที่มีคนอ่านมากที่สุดในปีนี้ คือเรื่อง เมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับ (น่าทำเป็นหนังสือมาก ๆ)

-ปี 2566 พี่นำบุญได้กลับมาแต่งนิทานเรื่องใหม่ ๆ อีกครั้ง ซึ่งถือว่าได้รับการตอบรับที่ดี (ยอดผู้ชมเพิ่มแบบก้าวกระโดดหลังจากลงนิทานเรื่องใหม่ ซึ่งอาจแสดงให้เห็นว่า มีฐานผู้อ่านเก่า ๆ ที่ย้อนกลับมาอ่านนิทานเรื่องใหม่)

-นิทานเรื่องใหม่แต่ละเรื่อง ใช้เวลาคิดและเขียนประมาณ 7-14 วัน เป็นการทำงานที่เกือบเท่ากับสมัยที่เขียนนิทานให้ขวัญเรือน ผลงานในปีนี้ มีดังนี้

-ปี 2566 พี่นำบุญได้ติดตามเอาผิดผู้ละเมิดลิขสิทธิ์รวม 4 เคส :

เคสที่ 1 ละเมิดนิทานมากถึง 30 เรื่อง (สรุปที่ยอมชดใช้ค่าเสียหาย แต่เหนื่อยในการเจรจามาก)

เคสที่ 2 ละเมิดลิขสิทธิ์ราว 10 เรื่อง (สรุปที่ยอมรับผิดชอบทุกอย่าง จึงจบลงด้วยดี)

เคสที่ 3 ละเมิดนิทาน 4 เรื่อง (สรุป ต้องแจ้งความ เพราะโยกโย้ ไม่ตรงไปตรงมา)

เคสที่ 4 ละเมิดนิทาน 1 เรื่อง (สรุป ต้องแจ้งความ เพราะแจ้งให้ติดต่อกลับ แต่เพิกเฉย)

-การจับคดีลิขสิทธิ์ เป็นเรื่องที่เสียเวลามาก ๆ เพราะเมื่อพบการละเมิดลิขสิทธิ์ พี่นำบุญต้องเก็บหลักฐานโดยการแคปหน้าจอทั้งหมด แล้วสืบหาเจ้าของช่องที่ละเมิดให้ได้ (ใช้เวลาหลายวัน) จากนั้น ทำการแจ้งให้ผู้ละเมิดติดต่อกลับ เจรจากับผู้ละเมิด โดยเสนอทางเลือกที่เบาที่สุด (เพราะสงสาร) แต่หากจบไม่ได้ ก็จะต้องเสียเวลารวบรวมหลักฐานเป็นไฟล์ แล้วร่างเอกสารทำไทม์ไลน์เพื่อนำเรื่องไปแจ้งความ (ขั้นตอนเหล่านี้ใช้เวลามาก และเสียความรู้สึกมาก)

-การทำเว็บไซต์นิทานนำบุญ ซึ่งเกิดจากความตั้งใจที่ดี จึงกลายเป็นภาระที่เพิ่มขึ้นในวัยที่ควรจะได้พัก ทำให้ต้องเสียอารมณ์ เสียเวลา และเสียเงินหลักแสน ในการติดตามคดีต่าง ๆ (เงินที่เตรียมไว้จ่ายค่าทนาย เป็นเงินเก็บส่วนตัวที่ตั้งใจเก็บไว้ใช้ในยามชรา)

-ปลายปี 2566 มีผู้เชี่ยวชาญด้านสื่อออนไลน์ (มืออาชีพ) ติดต่อพี่นำบุญเพื่อขอนำนิทานไปพัฒนาเป็นสื่อสำหรับเด็กในรูปแบบต่าง ๆ (แบบหารายได้) ท้ั้งยังจะช่วยดูแลเว็บนิทานนำบุญให้มีรายได้จากโฆษณาเข้ามา ซึ่งในตอนแรก พี่นำบุญปฏิเสธ (เหมือนที่เคยปฏิเสธบริษัทจากญี่ปุ่นและสิงคโปร์) แต่ครั้งนี้ ผู้เชี่ยวชาญที่ติดต่อมาเป็นอาจารย์ที่สอนพี่นำบุญตอนป.โท สุดท้าย พี่นำบุญจึงตกลงในเบื้องต้น (แต่ยังไม่ตกลงเรื่องมีโฆษณาในเว็บไซต์)

……………………………..

-ปี 2566 พี่นำบุญได้ทำประกาศขอรับการสนับสนุนจากผู้อ่าน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากผู้อ่านตลอดทั้งปี ประมาณ 140 ท่าน (ขอบคุณมาก ๆ นะครับ)

-แม้ยอดจำนวนผู้สนับสนุนและรายได้จะไม่มาก (เมื่อเทียบกับการเปิดให้มีโฆษณาอัตโนมัติ) แต่สิ่งที่พี่นำบุญรับรู้ได้คือ ความรักจากผู้อ่านที่มีต่อผลงานนิทานในเว็บไซต์นี้ (นอกจากนี้ ปีนี้ยังมีผู้อ่านส่งข้อความเข้ามาให้กำลังใจมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ขอบคุณมาก ๆ นะครับ

-ปี 2566 พี่นำบุญเคยคิดจะแต่งนิทานโดยนำ “มงคลชีวิต38ประการ” มาใช้เป็นแก่นเรื่อง แต่หลังจากพบการละเมิดลิขสิทธิ์บ่อยครั้ง พบการทำงานของตำรวจที่ล่าช้ามาก พบปัญหาเรื่องการเงินที่ตัวเองต้องเตรียมไว้ต่อสู้ในคดีต่าง ๆ พี่นำบุญจึงตัดสินใจ “หยุด” การคิดนิทานเอาไว้ก่อน เพราะหากแต่งนิทานออกมา ก็คงโดนละเมิดอีก และกฎหมายก็ไม่ได้ดูแลอะไรนักเขียนที่ถูกละเมิดเลย

ขอบคุณครับ