นิทานดีมาก : บทเรียนของเจ้าหญิง

(บันทึกหลังจากการส่งต้นฉบับนิทาน) สวัสดีครับ….ในที่สุด  ผมก็เขียนนิทานเรื่องนี้จบจนได้!   จริง ๆ แล้ว  ผมเขียนนิทานเรื่องนี้มาตั้งแต่วันที่ 29 พฤษภาคม 2549   แต่ตอนบ่ายของวันที่ 30 ซึ่งเขียนนิทานไปจนเหลือแค่ 2 ย่อหน้าสุดท้าย   คอมพิวเตอร์ยี่ห้อHPของผมก็ส่งเสียงแคร่ก ๆ ๆ   และแล้ว…คอมสุดที่รักของผมก็พังไปต่อหน้าต่อตา!  ผมรีบตั้งสติแล้วโทรไปที่ศูนย์ซ่อม HP ทันที   จากนั้น ผมก็แบกเครื่องขึ้นแท๊กซี่ไปที่ศูนย์เพื่อให้ช่างเค้าช่วยตรวจอาการให้หน่อย   ในใจก็ภาวนาว่าคอมเสียไม่เป็นไรแต่ขอให้กู้ข้อมูลและต้นฉบับกลับมาให้ได้เถิด   แต่แล้ว…มันก็เหมือนกับผมทำบุญมาไม่พอ  เพราะน้องผู้หญิงหน้าโหดแต่ใจดีคนที่ตรวจอาการคอมให้ผมบอกว่า “ฮาร์ดดิสพี่พังค่ะ  กู้ข้อมูลไม่ได้ด้วย  คงต้องเปลี่ยนฮาร์ดดิสใหม่”   โอว…พระเจ้า  ทำไมต้องมาพังในวันที่ 30 ด้วย  (ผมเซ็งมาก)   แต่แล้วก็เหมือนเป็นโชค  เพราะน้องผู้หญิงหน้าโหดเค้าก็แอบกระซิบให้ผมอย่าซ่อมคอมที่ HP เพราะแพง, ช้าและอาจได้ของคุณภาพต่ำ  จากนั้น เธอก็แนะนำช่างแบบ DELIVERY ที่จะเอาฮาร์ดดิสมาซ่อมให้ที่บ้านพร้อมลงโปรแกรมต่าง ๆ ให้ได้ด้วย   ผมตาลุกวาวด้วยความดีใจ ซึ่งหลังจากที่ช่างโทรมาคุยกับผมเรื่องสเปค (คอม) ที่ต้องการเพียงสองวัน  ช่างก็วิ่งมาถึงบ้านพร้อมฮาร์ดดิสโนเนมแต่ทนถึก พร้อมกับแบกตัวสำรองไฟที่ผมฝากซื้อมาให้ด้วย   ในที่สุด  คอมผมก็กลับฟื้นคืนชีวิตอีกครั้ง  (ไชโย)  ผมมีคอมไว้เขียนต้นฉบับและส่งงานได้ในวันที่ 2 มิถุนายน 2549   และแล้วเรื่องราวก็จบลงอย่างมีความสุข……………………………………ดีใจจริง ๆ ครับ

นิทานเรื่อง บทเรียนของเจ้าหญิง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีเจ้าหญิงองค์น้อยพระองค์หนึ่งทรงชอบอมลูกกวาดและกินขนมกรุบกรอบเป็นชีวิตจิตใจ  แม้แม่นมจะคอยตักเตือนให้เจ้าหญิงลดการกินขนมหวานและให้หมั่นแปรงฟันอยู่เสมอ ๆ   แต่เจ้าหญิงก็ไม่เคยใส่ใจ  มิหนำซ้ำ  พระองค์ยังมักจะแอบนำน้ำอัดลม ไปดื่มก่อนนอนอีกด้วย   ไม่ช้าไม่นานนัก…ผลแห่งการไม่เชื่อคำเตือนของผู้ใหญ่ก็ทำให้ฟันของเจ้าหญิงเป็นคราบดำปิ๊ดปี๋ แถมยังมีขี้ฟันหนาเตอะดูน่ารังเกียจเป็นที่สุด

ครั้นเมื่อเจ้าหญิงถึงวัยต้องไปโรงเรียน  เพื่อน ๆ ในห้องก็พากันล้อเลียนเจ้าหญิงด้วยการตั้งสมญาให้พระองค์ เช่น เจ้าหญิงฟันดำ, เจ้าหญิงขี้ฟันหนา, เจ้าหญิงขี้ฟันมหาประลัย ฯลฯ  ซึ่งเจ้าหญิงทรงไม่ชอบสมญาที่เพื่อน ๆ ตั้งให้เอาเสียเลย  ด้วยเหตุนี้  พระองค์จึงไปขอร้องให้นางฟ้าประจำตัวหาหนทางช่วยเหลือ

เมื่อนางฟ้าได้ฟังคำขอร้องของเจ้าหญิง  นางฟ้าจึงเนรมิตน้ำทิพย์ขึ้นมาขวดหนึ่งซึ่งมีฤทธิ์ทำให้ฟันสะอาดสดใสได้อย่างวิเศษ  แต่แทนที่นางฟ้าจะมอบน้ำทิพย์ให้แก่เจ้าหญิงไปเปล่า ๆ  นางฟ้ากลับตั้งเงื่อนไขให้เจ้าหญิงปฏิบัติตามสามข้ออันได้แก่  ข้อแรก…เจ้าหญิงจะต้องกินขนมให้น้อยลง   ข้อสอง…เจ้าหญิงจะต้องแปรงฟันทุกครั้งหลังอาหาร  และข้อสาม…เจ้าหญิงห้ามใช้น้ำทิพย์มากกว่าหนึ่งครั้ง 

 เจ้าหญิงทรงให้สัญญาว่าจะทำตามเงื่อนไขของนางฟ้าแต่โดยดี  และเมื่อเจ้าหญิงทรงบ้วนปากด้วยน้ำทิพย์ที่แสนมหัศจรรย์   ฟันของพระองค์ซึ่งมีคราบสีดำคล้ำแถมมีขี้ฟันหนาเตอะก็กลับกลายเป็นฟันที่ขาวสะอาดสดใสและเปล่งประกายราวกับไข่มุก

เจ้าหญิงทรงมีความสุขมากเหลือเกินที่พระองค์มีฟันขาวสะอาดยิ่งกว่าเพื่อนคนใดในห้อง  เจ้าหญิงทรงยิ้มไม่หุบอยู่หลายวัน  จนกระทั่งวันหนึ่ง  พระองค์ก็รู้สึกอยากกินลูกกวาด, ขนมกรุบ-กรอบและน้ำอัดลมขึ้นมาอีก

แม้เจ้าหญิงจะทรงให้คำมั่นสัญญากับนางฟ้าเอาไว้แล้ว  แต่เมื่อเจ้าหญิงมองดูน้ำทิพย์ที่เหลืออยู่อีกตั้งครึ่งค่อนขวด  พระองค์ก็รู้สึกมั่นใจไร้ปัญหาและพร้อมที่จะกินขนมสะสมขี้ฟันอีกครั้ง 

ไม่นานนัก  เจ้าหญิงก็กลับมามีฟันสีดำคล้ำและมีขี้ฟันหนาเตอะดังเดิมอีก  นอกจากนี้  กลิ่นปากของเจ้าหญิงยังทำให้ผู้คนที่อยู่ใกล้ชิดอยากจะเป็นลมวันละหลาย ๆ หน   เจ้าหญิงทรงสะสมขี้ฟันอยู่นานหลายเดือน   จนเมื่อวันคล้ายวันเกิดของพระองค์มาถึง  เจ้าหญิงจึงคิดที่จะทำฟันให้สะอาดสดใสเพื่อเตรียมไว้ยิ้มต้อนรับเพื่อน ๆ ในงานเฉลิมฉลอง

แต่อนิจจา…สิ่งที่เจ้าหญิงหวังกลับไม่เป็นดังคาด  เพราะเมื่อเจ้าหญิงทรงใช้น้ำทิพย์บ้วนปากเป็นครั้งที่สอง  แทนที่ฟันของพระองค์จะสะอาดสดใสเปล่งประกายเหมือนคราวก่อน  การบ้วนปากครั้งนี้กลับทำให้ฟันทุกซี่ของเจ้าหญิงละลายหายไปในชั่วพริบตา!

เจ้าหญิงทรงตกใจมากต่อสิ่งที่เกิดขึ้น   ผลแห่งการไม่เชื่อข้อห้ามของนางฟ้าและการไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้ทำให้เจ้าหญิงองค์น้อยต้องสูญเสียฟันไปจนหมด  เจ้าหญิงฟันหลอทรงร้องไห้แง ๆ เพราะสำนึกในความผิด  แต่ในขณะเดียวกัน  พระองค์ก็ทรงละอายใจเกินกว่าที่จะไปขอร้องนางฟ้าให้มาช่วยเหลือพระองค์อีก

บทเรียนที่ได้รับในครั้งนี้ทำให้เจ้าหญิงตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงนิสัยของพระองค์เสียใหม่  เจ้าหญิงทรงยอมฟันหลอและรอเวลาให้ฟันแท้ขึ้นมาแทนที่  หลังจากนั้น  เจ้าหญิงก็คอยดูแลฟันของพระองค์เป็นอย่างดีพร้อม ๆ กับเปิดใจฟังคำแนะนำของผู้ใหญ่เพื่อใช้ปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอ ๆ

ในที่สุด  เจ้าหญิงองค์น้อยก็เติบโตขึ้นเป็นเจ้าหญิงที่มีรอยยิ้มพิมพ์ใจและเป็นที่รักของผู้คนทั้งหลาย  

#นิทานนำบุญ

……………………..