นิทานอบ – นิทานนำบุญ

นิทานก่อนนอนเรื่อง “แมวล่องหน” เป็นหนึ่งในนิทานที่อบอุ่นหัวใจที่สุดจากคอลเลกชันนิทานนำบุญ เล่าเรื่องแมวน้อยชื่อ “ศูนย์” ที่ไม่มีใครมองเห็นตัวตน จนวันหนึ่งได้พบคนใจดีที่มอบความรักและความเมตตาให้ เรื่องราวนี้ไม่เพียงแต่จะสร้างรอยยิ้มและความประทับใจ แต่ยังแฝงแง่คิดสำคัญทั้งสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ เด็ก ๆ จะได้เรียนรู้เรื่อง ความเมตตาต่อสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะแมว ส่วนผู้ใหญ่หลายคนอาจรู้สึกเชื่อมโยงกับความรู้สึกของ “ศูนย์” — ความเหงา ความโดดเดี่ยว และความต้องการใครสักคนที่มองเห็นและรักเราอย่างแท้จริง

แมวล่องหน ไม่ใช่เพียงแค่นิทานแมวธรรมดา แต่เป็นนิทานที่เต็มไปด้วยความหวังและกำลังใจ บอกเล่าว่าแม้เราจะรู้สึกว่าไม่มีใครมองเห็นตัวตนของเรา วันหนึ่งอาจมีใครบางคนที่เห็นคุณค่าและโอบกอดเราไว้ด้วยความรัก ความสัมพันธ์ที่จริงใจเพียงครั้งเดียวก็สามารถเปลี่ยนชีวิตได้ เหมือนที่หญิงสาวเจ้าของร้านหนังสือเปลี่ยนชีวิตของแมวศูนย์ให้กลับมามีตัวตนอีกครั้ง

นี่คือนิทานภาพก่อนนอนที่เหมาะทั้งสำหรับ อ่านให้ลูกฟังก่อนนอน หรืออ่านเองเพื่อปลอบประโลมใจในวันที่รู้สึกเหนื่อยล้า เนื้อเรื่องดำเนินอย่างสนุก อ่อนโยน และมีตอนจบที่ทำให้หัวใจอุ่นขึ้น นิทานเรื่อง “แมวล่องหน” จะช่วยเตือนเราว่า ความรัก ความเมตตา และการเห็นคุณค่าของกันและกัน คือสิ่งที่ทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น

มาอ่านนิทานเรื่อง “แมวล่องหน” กันเถอะ

ผมชื่อศูนย์ ผมเป็นแมวล่องหน ผมแทบไม่มีตัวตน แต่บางคนอาจสังเกตเห็นผมในบางเวลา

วันหนึ่ง ผมรู้สึกว้าเหว่อย่างประหลาด ผมคิดว่าถ้าใคร ๆ เห็นตัวผมได้ง่ายกว่านี้ บางที…ผมอาจไม่เหงาอย่างที่เป็นอยู่ ผมจึงตัดสินใจไปยังร้านตัดเสื้อในตัวเมือง แล้วบอกเจ้าของร้านว่า
“ช่างครับ ผมเป็นแมวล่องหน ช่างช่วยตัดชุดให้ผมหน่อยได้ไหม ผมอยากให้คนอื่นมองเห็นผมได้ง่ายขึ้น”

ช่างผู้มีงานล้นมือได้ยินเสียงของผม แต่เขามองไม่เห็นผม เขาทำหน้าเหนื่อย ๆ พร้อมกับพูดว่า
“ฉันมองไม่เห็นเธอ แล้วฉันจะตัดชุดให้เธอได้ยังไง เธอไปขอความช่วยเหลือจากคนที่เก่งกว่าฉันเถอะนะ”

ผมผิดหวังแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมจึงเดินไปยังร้านหมอ ที่อาจจะพร้อมช่วยผมมากกว่าช่างตัดเสื้อ “หมอครับ ผมเป็นแมวล่องหน หมอช่วยรักษาให้ผม หายจากการเป็นแมวล่องหนจะได้ไหม”

คุณหมอได้ยินเสียงผม แต่มองไม่เห็นผม คุณหมอพูดลอย ๆ ว่า “ถ้าจะรักษาจริง ๆ อาจต้องมีการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ, ผ่าตัดและทำอีกสารพัดวิธี ว่าแต่เธอมีเงินจ่ายเป็นค่ารักษารึเปล่าล่ะ”

แมวน้อยอย่างผมไม่มีเงินหรอก ผมจึงตัดใจ แล้วเดินไปที่บ้านของแม่มดจอมคาถา ผมคิดว่าบางทีแม่มดอาจมีคาถาฟรี ๆ ที่พอจะช่วยเหลือผมได้บ้าง “แม่มดครับ ผมเป็นแมวล่องหน แม่มดช่วยร่ายคาถาให้ผม หายจากการเป็นแมวล่องหนจะได้ไหม” ผมเอ่ยปากขอร้องแม่มด ด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสารที่สุด

แต่แม่มดไม่สนใจผมเลย แม่มดได้แต่เปรยด้วยความเบื่อหน่ายว่า “แม่มดไม่ได้เกิดมาเพื่อช่วยเหลือใครหรอกนะ ฉันใจดีไม่พอที่จะช่วยใคร ๆ ทั้งนั้น”

ดูเหมือนว่าโอกาสที่ผมจะหายจากการเป็น แมวล่องหนแทบจะไม่มีเลย ผมคงต้องเหงาและเป็นแมวล่องหนแบบนี้ ไปตลอดชีวิตแน่ ๆ

ในขณะที่ผมกำลังเดินคอตกด้วยความหมดหวัง ผมเดินผ่านร้านหนังสือเล็ก ๆ ร้านหนึ่ง ซึ่งเป็นร้านที่ดูน่ารัก, อ่อนโยนและอบอุ่นที่สุด “ในร้านจะมีหนังสือ แนะนำวิธีเปลี่ยนแมวล่องหน ให้กลายเป็นแมวปกติบ้างรึเปล่านะ” ผมยืนลังเลอยู่ที่หน้าร้านหนังสือนานมาก นานจนฝนเริ่มลงเม็ดเปาะแปะ และหญิงสาวเจ้าของร้านก็สังเกตเห็นผม! ทันทีที่เธอเห็นผม เธอก็รีบเดินออกมาจากร้าน แล้วอุ้มผมเข้าไปหลบฝน โดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัว

พอผมตั้งสติได้ ผมจึงบอกเธอว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นแมวล่องหน คุณเจ้าของร้านมีหนังสือที่พอจะช่วยให้ผมหายจากการเป็นแมวล่องหนบ้างไหม ผมอยากให้คนอื่นมองเห็นผม เพราะตอนนี้ผมไม่มีใครเลย ผมเหงามากจริง ๆ”

หญิงสาวเจ้าของร้านมองผมด้วยความเอ็นดู เธอเอ่ยกับผมอย่างใจดีว่า “ฉันไม่มีหนังสือแบบนั้นหรอก แต่ถ้าเธอเหงาและไม่มีใคร เธอจะมาอยู่ที่ร้านหนังสือกับฉันก็ได้นะ”

“แต่ผมไม่มีเงินจ่ายเป็นค่าที่พักหรอกนะครับ” ผมรีบบอก

หญิงสาวยิ้มแล้วจัดแจงเอาผ้าขนหนู มาเช็ดหัวของผมที่เปียกฝนอย่างแผ่วเบา จากนั้น เธอก็เอานมอุ่น ๆ มาเทใส่จาน แล้วกอดผมไว้ในอ้อมอกพร้อมกับพูดว่า

“แมวน่ะตัวเล็กนิดเดียว กินก็ไม่จุ แถมไม่ได้ใช้พื้นที่อะไรสักเท่าไหร่ ถ้าจะคิดเงินจากแมว
ก็คงใจร้ายเกินไปหน่อยแล้วล่ะ ถ้าเหงาก็มาอยู่ด้วยกันเถอะนะ”

ผมดีใจจนน้ำตาไหล ถ้าได้อยู่กับคนที่ใจดีแบบนี้ ผมก็คงจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว

ในขณะที่ผมกำลังคิดอยู่นั้น สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะจู่ ๆ เนื้อตัวของแมวล่องหนอย่างผม ก็ค่อย ๆ ปรากฏให้เห็นชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนผมกลายเป็นแมวปกติ ที่ไม่ใช่แมวล่องหนอีกต่อไป!

ความรักและความเอาใจใส่ ทำให้แมวล่องหนกลายเป็นแมวปกติ ได้อย่างน่าอัศจรรย์ ผมดีใจเหลือเกินกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ผมตั้งใจจะอยู่ในร้านหนังสือเล็ก ๆ แห่งนี้ และขอมอบความรัก ตอบแทนหญิงสาวผู้แสนดีคนนี้… ตลอดชั่วชีวิตของผม