Posted in นิทานก่อนนอน, นิทานก่อนนอนสั้น ๆ, นิทานนำบุญ

ครอบครัวนักปั้น : นิทานก่อนนอนสั้น ๆ ที่สอนให้รู้คุณค่าของความคิดสร้างสรรค์

นานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวหนึ่งเป็นครอบครัวที่ชอบการปั้นดินมาก  ทุกวัน  คุณพ่อกับคุณแม่จะชวนลูก ๆ ทั้งสามคนไปขุดดินมาปั้น..ปั้น…แล้วก็ปั้นจนได้เป็นตุ๊กตาดินปั้นรูปสัตว์ต่าง ๆ ที่ดูน่ารักและเหมือนจริงอย่างน่าอัศจรรย์  เมื่อพวกนก, กระต่าย, กระรอกและกระแตได้เห็นตุ๊กตาดินปั้นที่สวยงามอย่างวิเศษ พวกมันจึงมักพากันมาล้อมวงดูครอบครัว ๆ นี้ปั้นดินเป็นผลงานน่ารัก ๆ อยู่เสมอ

ในขณะที่ครอบครัวนักปั้นพากันปั้นดินอย่างมีความสุข  ชาวบ้านต่างก็ซุบซิบและกล่าวหาว่าครอบครัวนี้เป็นพวกสติเฟื่องชอบทำแต่เรื่องไร้สาระ  แม้ทุกคนในครอบครัวนักปั้นจะได้ยินคำนินทาว่าร้าย  แต่พวกเขาก็ปล่อยให้มันลอยผ่านไป  เพราะพวกเขามีความสุขมากที่ได้ปั้น..ปั้น..แล้วก็ปั้น

อยู่มาวันหนึ่ง  ชาวบ้านได้ข่าวว่า มีโจรป่ากลุ่มหนึ่งออกปล้นและเผาหมู่บ้านต่าง ๆ จนผู้คนตื่นกลัวกันไปหมด  ชาวบ้านทั้งหลายจึงรีบซื้อหาอาวุธเตรียมไว้รับมือกับพวกโจรป่า

ฝ่ายครอบครัวนักปั้นนั้น แทนที่พวกเขาจะเตรียมการแบบเดียวกับชาวบ้านคนอื่น ๆ  พวกเขากลับช่วยกันคิดหาวิธีป้องกันตัวจากโจรป่าด้วยการขุดดินมาปั้น…ปั้น…แล้วก็ปั้น ตามแผนที่พวกเขาได้วางเอาไว้

กลางดึกของคืนวันหนึ่ง  โจรป่าก็พากันเข้ามาในหมู่บ้านตามที่ชาวบ้านหวั่นวิตก  พวกโจรบุกเข้าปล้นบ้านทีละหลังสองหลัง  ซ้ำยังเผาบ้านที่ขัดขืนอีก ชาวบ้านช่วยกันดับไฟอย่างจ้าละหวั่น ส่วนโจรก็บุกปล้นบ้านของชาวบ้านต่อไปไม่ยอมหยุด จนเมื่อพวกโจรมาถึงบ้านหลังสุดท้ายที่อยู่ตรงท้ายหมู่บ้าน พวกโจรก็ถึงกับผงะ เพราะที่บ้านหลังนี้ มีผู้คนตัวใหญ่นั่งผิงไฟกันอยู่มากถึง 20 คน ทุกคนมีขวานและมีดพร้าวางอยู่ข้าง ๆ ตัว หนำซ้ำ พวกเขายังมีสัตว์เลี้ยงคู่กายเป็นสิงโตและสัตว์ดุร้ายต่าง ๆ หมอบอยู่ข้าง ๆ อีกด้วย  พวกโจรตกใจและพากันล่าถอยกลับไปอย่างช้า ๆ  แต่ทันใดนั้นเอง คุณพ่อยอดนักปั้นก็ดัดเสียงให้ดูถมึงทึงที่สุด พร้อมกับตวาดออกไปดังลั่นว่า “นั่นใครบังอาจบุกรุกเข้ามาในบ้านของข้า”

ทันทีที่พวกโจรป่าได้ยินเสียง  พวกโจรก็รีบวิ่งหนีกันอย่างไม่คิดชีวิต  แต่อนิจจา…พวกโจรไม่รู้เลยว่า  บริเวณนั้นมีหลุมลึกที่ครอบครัวนักปั้นขุดเพื่อเอาดินมาใช้อยู่เต็มไปหมด  พวกโจรจึงตกหลุมจนสลบไปและถูกตำรวจตามมาจับตัวได้ในที่สุด

เช้าวันรุ่งขึ้น  แม้ชาวบ้านจะได้ทรัพย์สินคืนเกือบทั้งหมด แต่บ้านช่องที่ถูกเผานั้นก็เสียหายอย่างประเมินค่าไม่ได้ เมื่อครอบครัวนักปั้นทราบเรื่อง พวกเขาจึงช่วยกันปั้นดินเป็นก้อนอิฐแล้วเริ่มต้นสร้างบ้านดินเพื่อให้ทุกคนมีที่อยู่อาศัย

เมื่อชาวบ้านเห็นการกระทำของครอบครัวนักปั้น  ชาวบ้านต่างก็สำนึกผิดที่กล่าวหาว่าครอบครัวนักปั้นเป็นพวกสติเฟื่องไร้สาระ เพราะนอกจากครอบครัวนักปั้นจะปั้นดินจนป้องกันตัวจากโจรป่าและจับโจรได้สำเร็จแล้ว พวกเขายังมีน้ำใจที่จะสร้างบ้านดินให้กับคนที่เคยดูถูกดูหมิ่นพวกเขาอีกด้วย ชาวบ้านซาบซึ้งในน้ำใจของครอบครัวนักปั้นมาก  ทุกคนพากันขอโทษในสิ่งที่ได้กระทำลงไป  จากนั้น พวกเขาก็ลงมือสร้างบ้านดินร่วมกัน จนกระทั่งชาวบ้านทุกครอบครัวกลับมามีบ้านเป็นของตัวเองอีกครั้ง

การดูถูกดูหมิ่นหรือว่าร้ายคนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่ดีเอาเสียเลย เพราะสิ่งที่หลายคนมองว่าไร้สาระ บางครั้งมันก็สร้างประโยชน์ได้อย่างที่ไม่มีใครคาดคิด

นับจากนั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่ครอบครัวนักปั้นออกไปนั่งปั้นดินเล่นกัน  นอกจากรอบตัวของพวกเขาจะมีนก, กระต่าย, กระรอกและกระแตมาล้อมวงดูพวกเขาปั้นดินแล้ว  ชาวบ้านทั้ง หลายยังพาลูกหลานมาหัดปั้นดินกับครอบครัวนักปั้นด้วย 

ในที่สุด เรื่องราวของครอบครัวนักปั้นกับชาวบ้านทั้งหมดก็จบลงอย่างมีความสุข

ครอบครัวพ่อแม่ลูกกำลังปั้นตุ๊กตาดินรูปสัตว์อย่างมีความสุข