ความพยายามที่จะพัฒนาตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร แค่เรามีความตั้งใจที่จะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น แล้วลงมือทำ นั่นก็เป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดแล้ว”
ตอนที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) เป็นนักแต่งนิทาน วันหนึ่ง ผมนึกอยากแต่งนิทานเกี่ยวกับสัตว์ที่ตัวเองไม่เคยนำมาใช้เป็นตัวละคร คิดไปคิดมา ชื่อของเสือชีต้าร์ก็แว่บขึ้นมาในใจ ตอนนั้น ผมยังไม่เคยแต่งนิทานเกี่ยวกับเสือชีต้าร์เลย แต่ถ้าจะแต่งนิทานเกี่ยวกับเสือชีต้าร์ ผมควรจะหาตัวละครอีกสักตัวมาเป็นตัวละครในนิทานด้วย เสือควรคู่กับตัวอะไร? จู่ ๆ คำว่า “หมูชีต้าร์” ก็ขึ้นเกิดขึ้นโดยที่ยังไม่มีเนื้อเรื่องใด ๆ เลย หมูเป็นสัตว์ตัวอ้วนอุ้ยอ้าย ส่วนเสือชีตาร์เป็นสัตว์ที่วิ่งเร็วว่องไว ผมว่าชื่อนี้เท่ดี ไม่เหมือนใคร พอได้ชื่อนิทานว่า “หมูชีต้าร์” ผมจึงคิดเนื้อเรื่องต่อ จนได้เรื่องออกมา ดังนิทานต่อไปนี้ ลองไปอ่านกันดูนะครับ
นิทานนำบุญ 