Category: เพลงเล่านิทาน

นิทานพื้นบ้านไทยเรื่อง “อึน้อยปราบยักษ์” เป็นหนึ่งในเรื่องเล่าที่สะท้อนภูมิปัญญาและจินตนาการของคนไทยได้อย่างน่ารักและแปลกตา เรื่องราวของอึก้อนน้อย ๆ ที่ใช้ไหวพริบและความกล้าหาญในการเอาชนะยักษ์ใหญ่ ไม่ใช่ด้วยพละกำลัง แต่ด้วยความสามัคคี เป็นนิทานที่มีทั้งความสนุก ความตื่นเต้น และแฝงข้อคิดอย่างแยบคาย

นิทานเรื่องนี้จัดอยู่ในแนว “นิทานสอนใจ” ที่ผสมผสานความแฟนตาซีเข้ากับบทเรียนชีวิตอย่างลงตัว เด็ก ๆ ฟังแล้วสนุก ผู้ใหญ่ฟังแล้วยิ้ม และเมื่อถูกนำมาเล่าใหม่ผ่านบทเพลง ก็ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เรื่องราวมีชีวิตชีวายิ่งขึ้น

ความทรงจำวัยเด็กที่กลับมาอีกครั้ง

ตอนเด็ก ๆ ผมชอบดูรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กมาก โดยเฉพาะรายการที่มีเพลงประกอบน่ารัก ๆ เพลงเหล่านั้นมักจะติดหูจนผมร้องตามได้ทุกคำ เป็นความสุขเล็ก ๆ ที่อบอวลอยู่ในความทรงจำเสมอมา

เมื่อมีโอกาสได้ทำเพลงเล่านิทานสำหรับเรื่อง “อึน้อยปราบยักษ์” ความรู้สึกแบบนั้นก็กลับมาอีกครั้ง ผมรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปนั่งหน้าทีวี ร้องเพลงไปพร้อมกับตัวละครในจอ ความสุขนั้นไม่เคยจางหาย และครั้งนี้ ผมได้เป็นคนสร้างมันขึ้นมาเอง

เบื้องหลังการสร้างเพลงเล่านิทาน

ผมทำเพลงสำหรับนิทานเรื่องนี้ไว้มากกว่า 10 เวอร์ชั่น ทดลองทั้งแนวเสียงร้อง จังหวะ และอารมณ์ของเพลง เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและผู้ฟังหลากหลายกลุ่ม ส่วนตัวคิดว่า ถ้าทำต่อไปเรื่อย ๆ เพลงก็คงจะสมบูรณ์ขึ้นอีก แต่เมื่อได้ฟังเวอร์ชั่นที่ทำไว้แล้ว ก็ต้องยอมรับว่า หลายเวอร์ชั่นดีพอที่จะเผยแพร่ได้ทันที

บางเวอร์ชั่นมีเสน่ห์เฉพาะตัวจนเลือกไม่ลงว่าจะตัดออกเวอร์ชั่นไหน สุดท้ายผมตัดสินใจไม่ทำเพิ่มอีก แต่เลือกเวอร์ชั่นที่ชอบที่สุดมาให้ฟังกัน 3 แบบ ซึ่งแต่ละแบบก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

เพลง 3 สไตล์ที่คุณต้องลองฟัง

เวอร์ชั่นกล่อมนอนเสียงร้องน่ารัก เพลงนี้เหมาะกับเด็ก ๆ ที่ไม่อยากฟังอะไรโลดโผนจนเกินไป เสียงร้องน่ารักและดนตรีกุ๊งกิ๊ง เหมือนนิทานก่อนนอนที่เล่าเบา ๆ ให้หลับฝันดี

เวอร์ชั่นนักร้องชาย 2 แบบต่อกัน ผมนำสองเวอร์ชั่นที่ใช้เสียงนักร้องชายสองเพลงมาต่อกัน ผู้ฟังจะเห็นได้ถึงความแตกต่างในอารมณ์และการนำเสนอ แม้จะเป็นเพลงเดียวกัน แต่เสน่ห์ของแต่ละเพลงก็ทำให้รู้สึกไม่เหมือนกันเลย

เวอร์ชั่นแนวละครเวที เวอร์ชั่นนี้มีความเป็น “ละครเวที” นิด ๆ แต่ยังคงความเป็นเพลงสำหรับเด็กอยู่ครบถ้วน มีการเล่าเรื่องผ่านเสียงร้องและดนตรีที่ชวนติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ เพลงนี้ควรฟังให้จบ เพราะเด็ดจริง ๆ จนถึงหยดสุดท้าย

ใครที่เคยอ่านนิทานเรื่องนี้แล้ว แต่จำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมขอลงเรื่องย่อให้อ่านกัน ดังนี้

นิทานก่อนนอนเรื่อง “อึน้อยปราบยักษ์” (เวอร์ชั่นย่อ)

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มียักษ์เกเรตัวใหญ่ที่ชอบรังแกผู้คนและสัตว์ต่าง ๆ จนทุกชีวิตในหมู่บ้านต่างหวาดกลัว วันหนึ่งเจ้ายักษ์ประกาศว่าจะจับเด็ก ๆ ไปเป็นคนรับใช้ ทำให้คุณยายใจดีในหมู่บ้านเป็นห่วงหลานมาก จึงสวดมนต์ขอพรให้พระคุ้มครอง แม้จะไม่รู้บทสวดจริง ๆ แต่คุณยายก็ท่องตามนิทานที่เคยฟังด้วยใจหวังดี

ขณะนั้นเอง อึน้อยกองหนึ่งที่อยู่ใกล้ ๆ ได้เห็นความกังวลของคุณยาย จึงตัดสินใจออกเดินทางไปปราบยักษ์ แม้อึจะไม่มีชีวิต แต่ก็มีความกล้าและสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้หลากหลาย ระหว่างทาง อึน้อยได้พบกับปลาดุก ตะขาบ แมงป่อง และนกแสก ซึ่งต่างก็เคยถูกยักษ์รังแกมาก่อน จึงขอร่วมภารกิจปราบยักษ์ด้วย

เมื่อถึงบ้านของเจ้ายักษ์ ทั้งห้าตัวช่วยวางแผนกันอย่างรอบคอบ พอตกกลางคืน แผนการก็เริ่มขึ้น:

• ตะขาบกัดหน้ายักษ์
• แมงป่องต่อยมือ
• อึน้อยทำให้ยักษ์ลื่นล้ม
• ปลาดุกกัดมือในโอ่งน้ำ
• นกแสกจิกยักษ์ในความมืด

เจ้ายักษ์ตกใจและเจ็บปวดจนร้องขอชีวิต พร้อมสำนึกผิดและสัญญาว่าจะไม่รังแกใครอีก ทุกตัวช่วยจึงยอมให้อภัย และจากวันนั้นเป็นต้นมา เจ้ายักษ์ก็กลายเป็นยักษ์ที่สงบเสงี่ยม ไม่เบียดเบียนใครอีกเลย

ถ้าใครอยากอ่านนิทานก่อนนอนเรื่อง อึน้อยปราบยักษ์ ในเวอร์ชั่นที่ผมเรียบเรียงแบบเต็มเรื่อง (มีรายละเอียดมากกว่าฉบับย่อ) สามารถอ่านได้ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้

ในโลกของนิทานก่อนนอนที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และจินตนาการ มีบางเรื่องที่ไม่เพียงแต่เล่าเพื่อความบันเทิง แต่ยังปลุกหัวใจให้ตื่นขึ้นด้วยความอ่อนโยนและความดีงาม “จุดจบของแม่มดน้อย” คือหนึ่งในนิทานเช่นนั้น—เรื่องราวของแม่มดน้อยผู้ไม่อาจทำเรื่องชั่วร้ายได้สำเร็จ แต่กลับเลือกทำความดีอย่างไม่ลังเล แม้ต้องแลกด้วยสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตก็ตาม

นิทานเรื่องนี้ไม่ได้เพียงเล่าถึงการเดินทางของตัวละคร แต่ยังสะท้อนการเดินทางภายในจิตใจของผู้ฟัง จากความเจ็บปวด สู่การให้อภัย และการกลับคืนสู่รากแท้ของความดีงาม ด้วยโครงเรื่องที่ได้รับแรงบันดาลใจจากนิทานต่างประเทศอันทรงพลัง ผู้เขียน (นำบุญ นามเป็นบุญ) ได้ถักทอเรื่องใหม่ขึ้นอย่างตั้งใจ เพื่อแสดงความเคารพต่อความทรงจำในวัยเยาว์ และเพื่อมอบนิทานที่อบอุ่นที่สุดในบรรดานิทานแม่มดที่เขาเคยแต่ง

เมื่อนิทานเรื่องนี้ถูกนำมาถ่ายทอดในรูปแบบ “เพลงเล่านิทาน” ความงดงามของเรื่องราวก็ยิ่งทวีคูณ เสียงเพลงและการเล่าเรื่องช่วยเติมอารมณ์ให้ลึกซึ้งขึ้นจากความหนาวเหน็บของภูเขามายา สู่แสงสว่างของดินแดนนางฟ้า ทุกถ้อยคำและท่วงทำนองล้วนสื่อถึงความหวังที่ซ่อนอยู่ในความเศร้า และพลังแห่งความดีที่ไม่เคยสูญหายไปจากโลกใบนี้

ท่านที่เคยอ่านนิทานเรื่องนี้แล้ว แต่จำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมขอลงเรื่องย่อให้อ่านกัน ดังนี้

นิทานเรื่อง : จุดจบของแม่มดน้อย (ฉบับย่อ)

“นานา” แม่มดน้อยกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูโดยแม่มดใจร้าย เติบโตมาท่ามกลางความมืดมนและการเรียนรู้เวทมนตร์เพื่อทำเรื่องชั่วร้าย แม้เธอจะพยายามอย่างเต็มที่ แต่กลับสอบตกวิชาความชั่ว และไม่เคยทำให้นางแม่มดภูมิใจได้เลย

วันหนึ่ง นานาตัดสินใจออกเดินทางขึ้นภูเขามายาเพื่อนำผลไม้อมตะกลับไปมอบให้นางแม่มดผู้มีพระคุณ ระหว่างทาง เธอได้ช่วยเหลือผู้คนและสัตว์ที่กำลังลำบาก มอบไม้กวาดวิเศษให้เด็กน้อย, ฝากแมวน้อยไว้กับแม่เสือดำที่สูญเสียลูก และสละผ้าคลุมวิเศษให้ครอบครัวกระต่ายที่หนาวเหน็บ

แม้จะเสียสิ่งสำคัญไปทั้งหมด นานายังคงมุ่งมั่นเดินต่อ แต่สุดท้ายเธอก็หมดแรงและสิ้นลมหายใจกลางหิมะหนาวเหน็บ ก่อนถึงยอดเขาเพียงนิดเดียว

ทว่าเรื่องราวยังไม่จบ แสงสีขาวสว่างวาบขึ้น และนานาก็ฟื้นคืนชีพในร่างของเด็กหญิงที่แท้จริง เธอคือทายาทแห่งดินแดนนางฟ้าที่ถูกแม่มดใจร้ายลักพาตัวไปตั้งแต่แบเบาะ การทำความดีของนานาได้พิสูจน์จิตใจอันงดงามของเธอ และนำเธอกลับคืนสู่บ้านเกิดในฐานะนางฟ้าองค์น้อยอีกครั้ง

เพลงนิทาน-นิทานเพลง :

ในส่วนของเพลง จุดจบของแม่มดน้อย เพลงนี้เล่าเรื่องในแบบเพลงเล่านิทาน คือ เนื้อเพลงเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ ถ้าอ่านนิทานเสร็จแล้วได้ฟังเพลงต่อ ก็จะรู้สึกหรือคิดภาพตามไปได้ง่ายขึ้น

ท่านที่ชอบเพลงนิทาน-นิทานเพลงในคลิป และอยากอ่านนิทานฉบับเต็ม ผมขอนำลิงค์มาแปะไว้ให้ นิทานฉบับเต็มมีรายละเอียดที่สมบูรณ์กว่าฉบับย่อ หวังว่าทุก ๆ คนจะชอบนิทานเรื่องนี้กันนะครับ

เพลงเล่านิทานเรื่อง “เจ้าบ่าวของหนูสาว” เป็นบทเพลงที่ผมแต่งขึ้นจากนิทานพื้นบ้านเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงในหลายประเทศทั่วเอเชีย โดยเฉพาะในจีน ญี่ปุ่น และเวียดนาม นิทานเรื่องนี้มีชื่อเรียกในภาษาอังกฤษว่า The Mouse Bride หรือ The Most Powerful Husband และในภาษาจีนว่า 老鼠嫁女 ซึ่งแปลว่า “หนูแต่งลูกสาว”

นิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของครอบครัวหนูที่ออกเดินทางตามหาเจ้าบ่าวที่ “ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก” (ผมใช้คำว่าแข็งแกร่งที่สุด) ให้กับลูกสาวแสนสวย นิทานเรื่องนี้มีเนื้อเรื่องที่เรียบง่ายแต่ทรงพลังมันสะท้อนถึงการแสวงหาคุณค่าที่แท้จริงของความรัก ที่ไม่ได้ขึ้นกับความแข็งแกร่งหรือยิ่งใหญ่ แต่อยู่ที่จิตใจ ความห่วงใย และความผูกพันที่มีให้กัน

ในการแต่งเพลง ๆ นี้ ผมใช้เวลาค่อนข้างมาก ตั้งแต่การแต่งเนื้อเพลง จนถึงขั้นตอนการปรับท่วงทำนอง (ปรับเปลี่ยนเยอะมาก) เพื่อให้ได้เพลงเล่านิทานในเวอร์ชันที่ชวนฟังที่สุด ตอนที่ฟังเพลงนี้ ผมเผลอขยับตัวตามจังหวะโดยไม่รู้ตัวอยู่บ่อย ๆ ผมจึงหวังว่าเพลงนี้จะทำให้ผู้ฟังทั้งเด็กและผู้ใหญ่มีความสุขได้ไม่ยาก ลองฟังเพลงเล่านิทาน “เจ้าบ่าวของหนูสาว” ไปด้วยกันนะครับ

เมื่อฟังเพลงนี้ไปแล้ว หากใครจำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมเรียบเรียงเนื้อเรื่องแบบย่อไว้ให้ทบทวนความทรงจำด้วยครับ

นิทานเรื่อง : เจ้าบ่าวของหนูสาว (ฉบับย่อ)

กาลครั้งหนึ่ง มีหนูสาวหน้าตาน่ารักที่สุดในโลก เมื่อถึงวัยแต่งงาน พ่อแม่ของเธออยากหาคู่ครองที่เก่งกาจที่สุดให้ลูกสาว จึงมองข้ามหนูหนุ่มผู้แสนดีที่เธอรัก แล้วออกตามหาเจ้าบ่าวที่คู่ควร

พวกเขาไปหาพระอาทิตย์ แต่พระอาทิตย์บอกว่าเมฆเก่งกว่า เพราะบดบังแสงของเขาได้ เมฆก็ชี้ไปที่สายลม เพราะลมพัดเขาให้ปลิวไปได้ สายลมเองก็ยกย่องกำแพง เพราะแม้ลมจะพัดแรงเพียงใด กำแพงก็ไม่สะเทือน

แต่เมื่อไปหากำแพง กำแพงกลับชี้ไปยังผู้ที่สามารถเจาะตัวเขาได้ นั่นคือหนูหนุ่มผู้รักหนูสาวนั่นเอง!

หนูหนุ่มเคยเจาะกำแพงเพื่อสร้างบ้านใกล้หนูสาว พ่อแม่ของเธอจึงตระหนักว่า “ผู้เก่งกาจ” ที่แท้จริง คือผู้ที่มีหัวใจมั่นคงและรักแท้

สุดท้าย หนูสาวได้แต่งงานกับคนที่เธอรัก และทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป

ถ้าใครอยากอ่านนิทานก่อนนอนเรื่อง เจ้าบ่าวของหนูสาว ในเวอร์ชั่นที่ผมเรียบเรียงไว้แบบเต็มเรื่อง (มีรายละเอียดมากกว่าฉบับย่อ) สามารถอ่านได้ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้

“โทรศัพท์ข้ามมิติ” เป็นนิทานก่อนนอนที่ผมแต่งขึ้นอย่างเรียบง่าย แต่เมื่อนำมาทำเป็น เพลงเล่านิทาน กลับกลายเป็นผลงานที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งและน่าประทับใจ เพลงนี้เล่าเรื่องของเด็กกำพร้าผู้มีจินตนาการและความคิดถึงอันลึกซึ้ง เขาประดิษฐ์โทรศัพท์จากของเล่นธรรมดา เพื่อสื่อสารกับคนที่เขารักที่สุด แม้จะอยู่ไกลแสนไกล

ผมเลือกเพลงเล่านิทานเรื่องนี้มาเผยแพร่ในเว็บไซต์ นิทานนำบุญ เพราะเชื่อว่าเสียงเพลงและเรื่องราวในนิทานจะช่วยปลอบโยนหัวใจของผู้ฟังทุกวัย โดยเฉพาะในวันที่รู้สึกเหงา เพลงนี้อาจเป็นสายใยเล็ก ๆ ที่เชื่อมโยงความรัก ความคิดถึง และความหวังไว้ด้วยกัน

เมื่อฟังเพลงนี้ไปแล้ว หากใครจำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมเรียบเรียงเนื้อเรื่องแบบย่อไว้ให้ทบทวนความทรงจำด้วยครับ

นิทานเรื่อง : โทรศัพท์ข้ามมิติ (ฉบับย่อ)

เด็กกำพร้าช่างคิดคนหนึ่งมีความฝันอยากสร้างโทรศัพท์ที่ไม่เหมือนใคร เขาจึงประดิษฐ์ “โทรศัพท์ข้ามมิติ” จากถ้วยพลาสติก ด้าย และปากกา แม้จะดูเหมือนโทรศัพท์กระป๋องธรรมดา แต่เขาเชื่อว่ามันสามารถเชื่อมต่อหัวใจถึงคนที่อยู่ไกลได้

เมื่อเพื่อนถามว่าเขาจะโทรหาใคร เด็กน้อยจึงพูดผ่านสายว่า “พ่อจ๋า แม่จ๋า หนูคิดถึงพ่อกับแม่สุดหัวใจ…” แล้วเงียบฟังด้วยความหวัง

แม้จะมีเพียงเสียงลมและใบไม้ แต่ในเสี้ยววินาทีหนึ่ง เสียงอ่อนโยนก็ดังขึ้นว่า “ได้ยินแล้วนะ คิดถึงเหมือนกันนะ…”

ฝนโปรยลงมาเบา ๆ ทั้งสองเด็กกำพร้ากอดกันแน่น พร้อมถือโทรศัพท์ข้ามมิตินั้นกลับบ้าน เผื่อวันใดที่หัวใจเหงา พวกเขาจะได้ใช้มันพูดคุยกับคนที่รัก…แม้จะอยู่ไกลแสนไกล แต่ไม่ไกลเกินใจจะคิดถึง.

ถ้าใครอยากอ่านนิทานก่อนนอนเรื่อง โทรศัพท์ข้ามมิติ ในเวอร์ชั่นที่ผมเรียบเรียงไว้แบบเต็มเรื่อง (มีรายละเอียดมากกว่าฉบับย่อ) สามารถอ่านได้ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้

ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน นักเขียนนิทานระดับโลก เจ้าของผลงานอมตะอย่าง ลูกเป็ดขี้เหร่, เจ้าหญิงกับเมล็ดถั่ว, และ เงือกน้อยผจญภัย ได้ฝากนิทานเรื่อง เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ ไว้เป็นหนึ่งในเรื่องที่สะเทือนใจที่สุดในโลกวรรณกรรมสำหรับเด็ก

นิทานเรื่องนี้สะท้อนความยากลำบากของเด็กยากไร้ในยุโรปยุคเก่า ผ่านภาพของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ต้องขายไม้ขีดไฟท่ามกลางความหนาวเหน็บในคืนวันสิ้นปี แม้เนื้อเรื่องจะหม่นเศร้า แต่ก็เต็มไปด้วยความหวัง ความฝัน และความเมตตา

เพื่อให้เรื่องราวนี้เข้าถึงใจเด็ก ๆ และผู้ใหญ่ได้อย่างอ่อนโยน ผมจึงแต่งเพลงเล่านิทานขึ้นมา ด้วยเสียงดนตรีที่อบอุ่นและเนื้อเพลงที่ชวนฟัง ผมหวังว่าเพลงนี้จะเป็นสื่อกลางให้พ่อแม่และคุณครูใช้พูดคุยกับเด็ก ๆ เรื่องความเอื้ออาทร ความเห็นอกเห็นใจ และการแบ่งปันให้กับผู้ที่ขาดแคลน

ลองฟังเพลงนี้ แล้วหากใครจำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมเรียบเรียงเนื้อเรื่องแบบย่อไว้ให้ทบทวนความทรงจำด้วยครับ

นิทานเรื่อง : เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ (ฉบับย่อ)

ในคืนสิ้นปีที่หนาวเหน็บ เด็กหญิงตัวเล็กคนหนึ่งเดินขายไม้ขีดไฟตามลำพังบนถนนที่ปกคลุมด้วยหิมะ เธอสวมเสื้อเก่า เดินเท้าเปล่า มือกำกล่องไม้ขีดไว้แน่น แม้จะพยายามเรียกผู้คนให้ซื้อ แต่ไม่มีใครสนใจเธอเลย

อากาศวันนั้นหนาวจนแทบทนไม่ไหว เด็กหญิงจึงจุดไม้ขีดไฟก้านหนึ่งเพื่อให้มืออุ่นขึ้น และในแสงไฟนั้น เธอเห็นภาพเตาผิงอันอบอุ่นปรากฏขึ้นตรงหน้า แต่เมื่อไฟดับ ภาพนั้นก็หายไป

เธอจุดไม้ขีดอีกก้าน แล้วเห็นโต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารน่ากิน แต่ภาพนั้นก็หายไปเมื่อไฟดับอีกครั้ง

ไม้ขีดก้านต่อมาพาเธอไปพบต้นคริสต์มาสที่สวยงาม มีของขวัญและเสียงเพลงลอยมาเบา ๆ แต่ภาพนั้นก็เลือนหายไปเช่นกัน

เมื่อเห็นดาวตก เด็กหญิงนึกถึงคำพูดของคุณยายว่า “ถ้าดาวตก แปลว่ามีใครบางคนกำลังจะขึ้นสวรรค์” เธอจุดไม้ขีดอีกก้าน และคราวนี้ คุณยายปรากฏตัวขึ้นพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน

เด็กหญิงดีใจมาก เธอจุดไม้ขีดทีละก้านเพื่อให้คุณยายอยู่กับเธอนานที่สุด จนถึงก้านสุดท้าย แสงไฟเจิดจ้าขึ้น และคุณยายก็โอบกอดเธอไว้ในอ้อมอกอันอบอุ่น

รุ่งเช้า ผู้คนพบเด็กหญิงนั่งสงบอยู่ข้างกำแพง ใบหน้ายิ้มละไม ในมือกำกล่องไม้ขีดไว้แน่น ไม่มีใครรู้เลยว่า ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บ เด็กหญิงได้พบคนที่เธอรักที่สุดอีกครั้ง และได้เดินทางไปยังที่ซึ่งไม่มีความหนาว ความกลัว หรือความเดียวดายอีกต่อไป

ถ้าใครอยากอ่านนิทานก่อนนอนเรื่อง เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ ในเวอร์ชั่นที่ผมเรียบเรียงไว้แบบเต็มเรื่อง (มีรายละเอียดมากกว่าฉบับย่อ) สามารถอ่านได้ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้

“เจ้าชายฝุ่น” คือนิทานก่อนนอนที่เล่าผ่านบทเพลงอย่างละเมียดละไม ถ่ายทอดเรื่องราวของความรักที่แอบซ่อนอยู่ในใจ—รักที่ไม่ต้องการการตอบแทน รักที่พร้อมปกป้องแม้จะไม่มีใครมองเห็น

ในนิทานนี้ ตัวเอกถูกเปรียบเป็นเจ้าชายตัวจิ๋วที่เล็กจนเจ้าหญิงไม่อาจมองเห็นได้ เป็นภาพแทนของคนที่รู้สึกต่ำต้อย แต่ยังมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่ เมื่อเจ้าหญิงตกอยู่ในอันตราย เจ้าชายฝุ่นก็พร้อมจะปกป้องเธอโดยไม่ลังเล นี่คือพลังแห่งรักที่บริสุทธิ์และงดงามที่สุด

บทเพลงเล่านิทานเรื่องนี้มีให้ฟัง 2 เวอร์ชั่น:

เวอร์ชั่นแรก: เนื้อร้องและท่วงทำนองกลมกล่อม ถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างลงตัว

เวอร์ชั่นที่สอง: เพลงไทยสไตล์จีนที่เกิดขึ้นจากความบังเอิญ แต่กลับให้ความรู้สึกแปลกใหม่และเพลินใจ

ไม่ว่าคุณจะเคยอ่านนิทาน “เจ้าชายฝุ่น” หรือเพิ่งรู้จักครั้งแรก เพลงทั้งสองเวอร์ชั่นนี้จะพาคุณกลับไปสัมผัสความรักที่อ่อนโยนและซาบซึ้งอีกครั้ง

ใครที่เคยอ่านนิทานเรื่องนี้แล้ว แต่จำเนื้อเรื่องไม่ได้ ผมขอลงเรื่องย่อให้อ่านกัน ดังนี้

นิทานเรื่อง : เจ้าชายฝุ่น (ฉบับย่อ)

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าชายองค์หนึ่งตัวเล็กเท่าเม็ดฝุ่น แม้ใคร ๆ จะมองไม่เห็น แต่พระองค์มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้เจ้าชายองค์ใด

วันหนึ่ง เจ้าชายฝุ่นปลิวตามสายลมไปพบเจ้าหญิงผู้ใจดีที่กำลังอ่านหนังสือและดูแลสัตว์น้อยใหญ่ในสวน เจ้าชายเผลอหลงรักเจ้าหญิงตั้งแต่วินาทีแรก และตั้งแต่นั้นมา พระองค์ก็มาเฝ้ารอเจ้าหญิงทุกวันด้วยหัวใจที่มั่นคง

เมื่อถึงวันที่เจ้าชายตัดสินใจสารภาพรัก เสียงของพระองค์กลับเบาเกินไปจนเจ้าหญิงไม่ได้ยิน และแม้จะพยายามเท่าไร เจ้าหญิงก็ยังไม่อาจรับรู้ถึงความรักนั้นได้

แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อเจ้าหญิงตกอยู่ในอันตรายจากยักษ์เกเร เจ้าชายฝุ่นก็ไม่ลังเลที่จะช่วยเหลือ พระองค์ปลิวเข้าไปในดวงตาของยักษ์ ทำให้มันระคายเคืองจนต้องล่าถอยไป

แม้เจ้าหญิงจะไม่รู้ว่าใครช่วยเธอไว้ แต่เจ้าชายฝุ่นก็ยืนอยู่ตรงขอบหน้าต่าง ยิ้มกว้างและตะโกนว่า “ถึงเธอจะมองไม่เห็นฉัน…แต่ฉันมีอยู่จริง เหมือนความรักของฉัน แม้เธอจะมองไม่เห็น แต่มันมีอยู่จริง ๆ”

และในวินาทีนั้น หัวใจของเจ้าหญิงก็ได้ยินเสียงของใครบางคน…เสียงของความรักที่แท้จริง

ถ้าใครอยากอ่านนิทานก่อนนอนเรื่อง เจ้าชายฝุ่น ในเวอร์ชั่นที่ผมเขียนไว้แบบเต็มเรื่อง (มีรายละเอียดมากกว่าฉบับย่อ) สามารถอ่านได้ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้