Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

นิทานก่อนนอน : ตุ๊กตาเพื่อนเก่า

นิทานก่อนนอนที่พ่อแม่ควรเลือกเล่าให้ลูกฟัง ควรมีเนื้อเรื่องอ่อนโยนและอบอุ่น เพราะจะช่วยทำให้ลูกรู้สึกผ่อนคลายและนอนหลับได้ง่ายขึ้น  ด้วยเหตุนี้ พี่นำบุญจึงเลือกนิทานก่อนนอนเรื่อง ตุ๊กตาเพื่อนเก่า ซึ่งเป็นนิทานที่อ่อนหวาน อบอุ่น มาไว้ในหมวดนิทานก่อนนอน  หวังว่าคุณพ่อคุณแม่และเด็ก ๆ คงมีความสุขกับนิทานเรื่องนี้นะครับ Continue reading “นิทานก่อนนอน : ตุ๊กตาเพื่อนเก่า”

Posted in นิทาน, เด็ก, เรื่องสั้น, family, Kid, Uncategorized

สิงโตโมโหร้ายกับกระต่ายปู้ดป้าด

นานมาแล้ว  มีสิงโตกับกระต่ายเป็นเพื่อนรักที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยเรียนอนุบาล   สิงโตมีนิสัยกล้าหาญ   ส่วนกระต่ายมีนิสัยขี้ขลาด    แม้ทั้งคู่จะมีนิสัยที่ต่างกันมาก  แต่พวกมันก็เป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด   สิงโตมักจะคอยปกป้องกระต่ายอยู่เสมอ   ส่วนกระต่ายก็หวังว่าสักวันหนึ่งมันจะได้ทำอะไรเพื่อตอบแทนความใจดีของเจ้าสิงโตบ้าง

วันหนึ่ง  สิงโตเกิดไปหลงรักแม่เสือสาวเข้า   แต่แม่เสือสาวกลับไม่ไยดีเจ้าราชสีห์หนุ่ม  เธอหาว่าสิงโตไม่ทันสมัย…ชอบใส่กางเกงทรงลุงดูเชยชะมัด   สิงโตเศร้าใจเมื่อสาวเจ้าไม่สน  กระต่ายเห็นเพื่อนตกอยู่ในห้วงทุกข์   มันจึงตัดสินใจที่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

กระต่ายพิจารณาการแต่งตัวของเจ้าสิงโตก็เห็นด้วยกับแม่เสือสาว  ดังนั้น มันจึงไปขอร้องคุณเม่นให้ช่วยตัดชุดสวยให้สิงโตผู้ช้ำรัก   คุณเม่นบรรจงตัดชุดสุดเท่ห์ให้สิงโตหนึ่งชุด  แต่คุณเม่น  ลืมดึงหนามแหลมที่ใช้แทนเข็มออกจากกางเกงตัวเก่ง  พอสิงโตลองกางเกง  คมเข็มก็จิ้มก้นจนสิงโตร้องเจี๊ยก!   และทันใดนั้นเอง  สิงโตก็เผลอเตะก้นคุณเม่นด้วยความโมโหจนคุณเม่นลอยโด่งไปค้างอยู่บนยอดต้นตาล   เจ้ากระต่ายตกใจที่เห็นสิงโตโมโหโทโส  มันเผลอผายลมออกมาดังปู้ดป้าด แถมยังร้องไหแง ๆ จนสิงโตได้สติและต้องรีบเข้ามาปลอบ

เมื่อกระต่ายคลายความตระหนก  มันก็ดั้นด้นไปขอร้องให้ตัวกินมดซึ่งมีฝีมือในการตัดเย็บเสื้อผ้าได้ประณีตไม่แพ้คุณเม่นให้ช่วยตัดชุดให้สิงโตขี้โมโห   ตัวกินมดตั้งใจตัดชุดสุดฝีมือ  แต่ก่อนที่ตัวกินมดจะเอาชุดใหม่ไปให้สิงโต   มันดันเผลอวางชุดไว้ใกล้ ๆ กับโต๊ะอาหารที่มีมดอยู่เต็มไปหมด  เมื่อพวกมดเห็นทางหนี  มันจึงพร้อมใจกันเข้ามาซ่อนอยู่ในกางเกงตัวเก่ง   พอสิงโตลองกางเกง  พวกมดก็พากันกัดก้นจนสิงโตร้องเจี๊ยก!  และทันใดนั้นเอง สิงโตก็เผลอเตะก้นตัวกินมดด้วยความโมโหจนตัวกินมดลอยโด่งไปค้างอยู่บนยอดต้นตาล   เจ้ากระต่ายตกใจที่เห็นสิงโตโมโหโทโส  มันเผลอผายลมออกมาดังปู้ดป้าด แถมยังร้องไห้แง ๆ ไม่ยอมหยุดจนสิงโตได้สติและต้องรีบเข้ามาปลอบ  

เมื่อน้ำตาแห้ง   กระต่ายก็ตัดสินใจที่จะไปหาคุณป้านกฮูกและขอร้องให้คุณป้าช่วยตัดชุดให้กับสิงโต   คุณป้านกฮูกตัดเสื้อผ้ามานาน  ชุดที่คุณป้าตัดจึงเป็นชุดที่สวยที่สุด  แต่เนื่องจากเจ้ากระต่ายไม่อยากให้คุณป้านกฮูกเจอลูกหลงถูกเตะไปค้างอยู่บนยอดต้นตาลเหมือนกับคุณเม่นและตัวกินมด  ดังนั้น เจ้ากระต่ายจึงอาสาเอาชุดไปให้สิงโตลองด้วยตัวของมันเอง

กระต่ายไปหาสิงโตแต่ไม่มีใครอยู่บ้าน   เจ้ากระต่ายเห็นสบโอกาสจึงลองใส่ชุดของสิงโตเพื่อทดสอบว่าในชุดมีหนามหรือมดซุกซ่อนอยู่หรือไม่    ในขณะที่กระต่ายผู้หวังดีกำลังลองชุดอยู่นั้น   จู่ ๆ เจ้าสิงโตก็โผล่ออกมาร้องว่าจ๊ะเอ๋  ทำให้กระต่ายขวัญผวาจนเผลอผายลมปู้ดป้าดออกมาแรงเสียจนกางเกงก้นขาดเป็นรูเบ้อเร่อ    เจ้ากระต่ายร้องไห้แง ๆ เพราะเสียใจที่ ทำให้กางเกงตัวใหม่ของเพื่อนเป็นรูโบ๋   มิหนำซ้ำ เมื่อมันรู้ว่าสิงโตมีนัดที่จะได้ไปพบกับแม่เสือสาวอีกครั้งในเย็นวันนั้น  มันก็ยิ่งรู้สึกผิดและร้องไห้ไม่ยอมหยุด

สิงโตสงสารกระต่ายจึงปลอบเพื่อนรักด้วยการเอ่ยปากชมกางเกงก้นขาดว่าเท่ห์ล้ำสมัย  แถมมันยังบอกให้กระต่ายถอดกางเกงที่ลองออกเพื่อที่มันจะได้ใช้ใส่ไปหาแม่เสือสาวสุดที่รัก

สิงโตหนุ่มใส่กางเกงก้นขาดด้วยความขวยเขิน  แม้การใส่กางเกงที่ก้นขาดเป็นรูจนหางโผล่ออกมาได้เช่นนี้อาจจะไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจแม่เสือคนสวยนัก  แต่สิงโตคิดว่าอย่างน้อยมันก็เป็นวิธีที่พอจะช่วยบรรเทาความเศร้าของเพื่อนรักให้ค่อยคลายลงไปได้บ้าง   

เมื่อสิงโตหนุ่มไปพบกับแม่เสือสาวตามเวลานัดหมาย   สิ่งที่เกิดขึ้นกลับไม่เป็นอย่างที่เจ้าสิงโตคิด  เพราะทันทีที่แม่เสือสาวเห็นสิงโตใส่กางเกงแบบมีหางโผล่แทนที่จะเป็นกางเกงทรงลุงที่มีหางตุง ๆ ซุกอยู่ข้างใน   แม่เสือสาวก็ร้องวี้ดว้ายกระตู้วู้กับการแต่งตัวแนวใหม่ของพ่อสิงโตหนุ่มสุดหล่อ  แล้วจัดการกระโดดเข้าหอมแก้มราชสีห์หนุ่มผู้มีเสน่ห์เป็นพัลวัน

ในที่สุด  เจ้ากระต่ายปู้ดป้าดก็สามารถช่วยสิงโตได้ดังใจหวัง  และหลังจากนั้นไม่นานสิงโตหนุ่มก็ได้แต่งงานกับแม่เสือสาวสมใจ โดยมีกระต่ายคอยร่วมยินดีอยู่ใกล้ ๆ ในฐานะเพื่อนรักของทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว

#นิทานนำบุญ

………………

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

นิทานก่อนนอน : การเดินทางของความสุข

นิทานเกี่ยวกับมิตรภาพระหว่างเพื่อนและการแบ่งปัน เป็นนิทานที่มีคุณค่าสำหรับเด็ก  ทั้งเด็กในระดับประถมและเด็กในระดับปฐมวัย  คุณพ่อคุณแม่อาจใช้นิทานเรื่องนี้เล่าให้ลูก ๆ ฟังเป็นนิทานก่อนนอน ส่วนคุณครูอาจนำนิทานเรื่องนี้ไปทำสื่อการสอน การให้เด็กฝึกอ่านแล้วบันทึกการอ่าน หรือนำไปให้เด็ก ๆ เล่นละครโดยสวมบทบาทสมมติเป็นสัตว์ต่าง ๆ  ผู้เขียนหวังว่านิทานเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์และทำให้ทุก ๆ คนมีความสุขนะครับ

นิทานก่อนนอน : การเดินทางของความสุข

แทบไม่มีใครรู้เลยว่า  ใต้พื้นโลกของเรามีอุโมงค์ ที่เชื่อมเมืองต่าง ๆ  เข้าด้วยกันซึ่งอุโมงค์ดังกล่าว เป็นเส้นทางลับ ที่มีแต่สัตว์เท่านั้นที่รู้ทางเข้าออก

อยู่มาวันหนึ่ง  ในขณะที่หมีแพนด้าตัวน้อย กำลังก้มหน้าก้มตากินใบไผ่  จู่ ๆ เจ้าหมีแพนด้าก็เหลือบไปเห็น ดอกไม้หายากที่ทั้งสวยทั้งหอม แอบชูช่ออย่างเหนียมอายอยู่หลังกอไผ่

หมีแพนด้ารู้ดีว่า  ดอกไม้หายาก บานได้เพียงวันเดียวก็เหี่ยวเฉา  หมีแพนด้าอยากให้เพนกวินเพื่อนสนิท ได้ดมกลิ่นหอมของดอกไม้หายากนี้บ้าง แต่บ้านของเพนกวินอยู่ไกลถึงขั้วโลก  หากเดินทางตามปกติ    ดอกไม้หายากคงเหี่ยวเฉาไปก่อนแน่ ๆ แต่โชคดีที่หมีแพนด้ารู้ว่า  ทางเข้าอุโมงค์ลับอยู่ที่ไหน มันจึงรีบเก็บดอกไม้ใส่ตะกร้า แล้วเดินทางผ่านอุโมงค์ลับ เพื่อไปหานกเพนกวินที่ขั้วโลกทันที

เพนกวินน้อยมีความสุขมาก  เมื่อได้รับดอกไม้หายากจากแพนด้า เมื่อหมีแพนด้ากลับเมืองจีนไปแล้ว  เพนกวินน้อยก็คิดอยากจะให้ลูกจิงโจ้ ได้ดมกลิ่นหอมของดอกไม้หายากนี้บ้าง แต่บ้านของจิงโจ้อยู่ที่ออสเตรเลีย หากเดินทางตามปกติ  ดอกไม้หายากคงเหี่ยวเฉาไปก่อนแน่ ๆ  แต่โชคดีที่เพนกวินน้อยรู้ว่า  ทางเข้าอุโมงค์ลับอยู่ที่ไหน  มันจึงรีบคาบตะกร้าดอกไม้ แล้วเดินเตาะแตะผ่านอุโมงค์ลับ  เพื่อไปหาลูกจิงโจ้ที่บ้านทันที

ลูกจิงโจ้มีความสุขมาก ที่ได้รับดอกไม้หายากจากนกเพนกวิน  เมื่อเพนกวินลากลับขั้วโลกไปแล้ว ลูกจิงโจ้จึงคิดอยากให้ช้างน้อย ได้ดมกลิ่นหอมของดอกไม้หายากนี้บ้าง  แต่บ้านของช้างน้อยอยู่ไกลถึงอัฟริกา หากเดินทางตามปกติ  ดอกไม้หายากคงเหี่ยวเฉาไปก่อนแน่ ๆ  แต่โชคดีที่จิงโจ้รู้ว่า  ทางเข้าอุโมงค์ลับอยู่ที่ไหนมันจึงรีบเอาดอกไม้ใส่ถุงหน้าท้อง แล้วกระโดดดึ๋ง ๆ ผ่านอุโมงค์ลับ  เพื่อไปหาช้างน้อยที่อัฟริกาทันที

ช้างน้อยมีความสุขมาก  ที่ได้รับดอกไม้หายากจากลูกจิงโจ้ เมื่อลูกจิงโจ้ ลากลับไปแล้ว ช้างน้อยก็คิดอยากให้เพื่อนสนิทของมัน ได้ดมกลิ่นหอมของดอกไม้หายากนี้บ้าง แต่บ้านเพื่อนสนิทของช้างน้อยอยู่ที่จีน  หากเดินทางตามปกติ ดอกไม้หายากคงเหี่ยวเฉาไปก่อนแน่ ๆ แต่โชคดีที่ช้างน้อยรู้ทางเข้าอุโมงค์ลับ  มันจึงรีบเอางวงคล้องตะกร้าดอกไม้ แล้วเดินทางผ่านอุโมงค์ลับเพื่อไปหาเพื่อนของมันที่เมืองจีนทันที

มีใครรู้บ้างว่าเพื่อนของช้างน้อยคือใคร

ใช่แล้ว เพื่อนของช้างน้อยก็คือ หมีแพนด้าตัวที่เก็บดอกไม้หายาก ไปฝากนกเพนกวินนั่นเอง

หมีแพนด้าทั้งดีใจและแปลกใจมาก ที่ได้เห็นดอกไม้หายากอีกครั้ง ในชั่วเวลาเพียงแค่วันเดียว ถ้าหมีแพนด้าไม่นำดอกไม้ไปฝากเพื่อน กว่าจะได้เห็นดอกไม้หายากอีกครั้ง มันคงต้องรอไปอีกหลายปีเป็นแน่ แต่เมื่อต่างคนต่างอยากมอบความสุขให้แก่กัน การเดินทางของความสุขจึงเกิดขึ้น

…………………………………..