นิทานความรักแต่งไม่ยาก แต่ถ้าต้องแต่งทุกปี มันก็กลายเป็นงานหิน นิทานเรื่อง “คูมูโจ้กับนีจิ” เป็นนิทานความรักที่พี่นำบุญแต่งในช่วงปีท้าย ๆ ของการทำงาน ตัวละครไปไกลกว่าจินตนาการทั่ว ๆ ไปมาก คือเป็นตัวละครสมมติจากดาวดวงใดดวงหนึ่งในจักรวาลนิทาน เนื้อหามีความเป็นธรรมะและปรัชญาแอบแฝงอยู่ มองเป็นนิทานความรักก็ได้ นิทานสอนใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนก็ได้ นี่เป็นนิทานที่ “น้อยแต่มาก” เรื่องหนึ่ง ขอลงเป็นคลิปวิดีโอให้ชม และลงเนื้อหานิทานจากต้นฉบับให้อ่านกันนะครับ
นิทานเรื่องจริง เป็นการนำเรื่องราวที่ผู้เขียนพบเจอในชีวิตของตนเอง มาเขียนเล่าเป็นเรื่องราวให้ทุกคนได้อ่าน นิทานเหมาะกับวัยรุ่นหรือผู้ใหญ่ ไม่ใช่เด็กเล็ก หวังว่า นิทานเรื่องจริงแต่ละเรื่อง จะให้แง่คิดและเป็นบทเรียนชีวิตที่มีประโยชน์นะครับ
ผู้หญิงที่มีรูปร่าง ล่ำ ถึกและบึกบึน ก็เป็นผู้หญิงเช่นเดียวกับผู้หญิงรูปร่างบอบบาง อ่อนหวาน แต่นิทานที่แต่งให้ผู้หญิงล่ำ ถึกและบึกบึนเป็นนางเอกมีอยู่น้อยมาก ดังนั้น ผู้เขียนจึงนึกสนุกอยากแต่งนิทานความรักสะท้อนแง่มุมดี ๆ เกี่ยวกับนางเอกมีมีรูปร่างล่ำ ถึกและบึกบึน ซึ่งอาจดูไม่งดงามในสายตาผู้ชาย แต่เธอมีสิ่งที่งดงามกว่านั้นซ่อนอยู่ในทุกลมหายใจของเธอ ซึ่งมันจะเป็นอะไรนั้น ต้องลองหาคำตอบจากนิทานความรักเรื่องนี้
Continue reading “เจ้าหญิงในฝัน”
คนที่คิดว่ารู้จักสื่อสังคมออนไลน์อย่างทวิตเตอร์ (Twitter) ดีแล้ว ลองอ่านบทความนี้ แล้วชวนลูกหลานมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ บางทีอาจมีแง่มุมที่เป็นประโยชน์บ้างครับ Continue reading “สื่อออนไลน์ดุนะ พ่อแม่ไหวเหรอ?”
สมัยที่ผู้เขียนยังเขียนนิทานส่งนิตยสารขวัญเรือน ทุกปี เมื่อถึงวันแห่งความรัก ผู้เขียนจะต้องแต่งนิทานเกี่ยวกับความรักเพื่อให้เข้ากับเทศกาลวันวาเลนไทน์ นิทานก่อนนอนเรื่อง “หญิงสาวผู้หลงรักภูเขา” เป็นนิทานความรักสั้นๆ ที่ผู้เขียนแต่งในช่วงปีท้าย ๆ ของการเขียนนิทาน ซึ่งหมายความว่า ก่อนหน้านั้น ผู้เขียนได้แต่งนิทานความรักมาแล้วนับสิบเรื่อง!
Continue reading “นิทานก่อนนอนเรื่อง : หญิงสาวผู้หลงรักภูเขา”
นิทานก่อนนอนความรักเรื่อง เจ้าหญิงกาละแมร์ เป็นนิทานที่ผมแต่งตอนที่แอดมิดเข้าโรงพยาบาล คืนวันนั้น ผมหายใจไม่อิ่ม อาการไม่ดี จึงต้องรีบเข้าโรงพยาบาลเพื่อดูอาการ แต่ตอนนั้นเป็นช่วงที่ใกล้ถึงเวลาส่งต้นฉบับนิทานให้นิตยสารขวัญเรือน ผมจึงจำเป็นต้องนอนแต่งนิทานเรื่องนี้บนเตียงในโรงพยาบาลทั้ง ๆ ที่อาการป่วยยังไม่ทุเลา คืนนั้น ผมจำได้ว่า ผมพยายามคิดโครงสร้างนิทานที่ง่ายที่สุด แต่ก็ยังไม่วายที่อยากจะแต่งนิทานออกมาให้ดีที่สุด ระหว่างที่คิด จู่ ๆ ผมก็นึกถึงคุณกาละแมร์ พิธีกรและนักเขียนชื่อดังในขณะนั้น ผมคิดว่าถ้านางเอกมีบุคลิกคล้าย ๆ คุณกาละแมร์ บางที ผมอาจแต่งนิทานได้ง่ายขึ้น (เพราะเห็นภาพของนางเอกได้ชัดเจน) หลังจากนั้น ผมจึงค่อย ๆ แต่งนิทานเรื่องนี้ทีละประโยค ทีละประโยค คิดไปแต่งไปและนอนพักไป (เพราะตอนนั้นเบลอมาก) จนในที่สุด ผมก็แต่งนิทานได้จบเรื่องบนเตียงนอนในโรงพยาบาลนั่นเอง นิทานเรื่องนี้เป็นนิทานที่พยายามบอกให้คนอ่านรู้ว่า สิ่งสำคัญที่สุดของคนที่รักกัน คืออะไรกันแน่! และหลังจากที่นิทานเรื่องนี้ได้พิมพ์ลงในนิตยสารขวัญเรือน หลายปีต่อมา ผมได้นำนิทานไปพิมพ์เป็นหนังสือการ์ตูนชื่อ “ดินแดนรูปหัวใจ” โดยได้รับความกรุณาจากคุณกาละแมร์มาเขียนคำนิยมให้ ซึ่งยังคงระลึกถึงน้ำใจไมตรีที่มีให้จนถึงทุกวันนี้ ขอให้ทุกท่านมีความสุขในการอ่านนะครับ
หมายเหตุ : ผมเลือกใช้ภาพกิ้งก่าที่ปกนิทาน เพราะเกรงว่าถ้าใช้ภาพสัตว์ตามเนื้อเรื่องในนิทาน อาจทำให้บางคนตกใจครับ จึงขอเรียนมา ณ ที่นี้นะครับ
นิทานนำบุญ 