จุดเริ่มต้นของนิทานเรื่อง “พี่เสือและดอกไม้” เกิดขึ้นอย่างแปลกประหลาดที่สุด! ผมยังจำได้ว่า ในวันที่ผมเริ่มคิดนิทานเรื่องนี้เพื่อเขียนส่งนิตยสารขวัญเรือน ตอนแรกผมนึกแนวเรื่องที่อยากเขียนไม่ออก แต่จู่ ๆ ผมก็หันไปเห็นหนังสือเรื่อง “ผีเสื้อและดอกไม้” ของคุณนิพพาน ซึ่งเป็นหนังสือที่งดงามมากเล่มหนึ่ง วันนั้น ผมนึกสนุก อยากท้าทายตัวเอง จึงนำชื่อหนังสือเรื่องผีเสื้อและดอกไม้ มาปรับเป็น “พี่เสือ” และดอกไม้ จากนั้น ถึงได้เริ่มคิดเนื้อเรื่องของนิทาน นิทานเรื่องนี้จึงเป็นนิทานหนึ่งในน้อยเรื่อง ที่มีจุดเริ่มต้นจาก “การตั้งชื่อเรื่อง” ไม่ได้เริ่มจากการตั้งแก่นเรื่อง หรือคิดเนื้อเรื่อง แล้วค่อยมาตั้งชื่อทีหลัง (ซึ่งถือว่าแปลก) อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แต่งนิทานเรื่องนี้เสร็จแล้ว และได้ตีพิมพ์ ปรากฏว่า หลาย ๆ คนกลับชอบนิทานเรื่องนี้มาก ดังนั้น ผมจึงนำนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เรื่องนี้มาให้ทุกท่านได้อ่านกันในเว็บไซต์นิทานนำบุญ ซึ่งหวังว่าจะเป็นนิทานอีกเรื่องที่ทำให้ทุกคนมีความสุขนะครับ
นิทานเรื่อง พี่เสือและดอกไม้
นานแสนนานมาแล้ว ยังมีลูกเสือตัวหนึ่งอาศัยอยู่ตามลำพังในป่าลึกที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งเวทมนตร์
ลูกเสือตัวนี้มีชื่อว่า ‘เสือน้อย’ มันเป็นลูกเสือที่สืบเชื้อสายมาจากเผ่าพันธุ์เสือสมิงในตำนาน ด้วยเหตุนี้ เสือน้อยจึงแปลงกายเป็นอะไรก็ได้ตามใจปรารถนา
วันหนึ่ง ในขณะที่เสือน้อยกำลังฝึกแปลงกายเพื่อคลายเหงา จู่ ๆ สายลมก็พัดเอากลิ่นหอมของเด็กผู้หญิงล่องลอยมาสัมผัสกับจมูกที่แสนว่องไวของมัน เสือน้อยหยุดการฝึกแปลงกายลงชั่วขณะ จากนั้น มันก็ค่อย ๆ ย่องไปแอบมองเจ้าของกลิ่นหอมอ่อน ๆ ซึ่งกำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ที่กลางทุ่งหญ้า
ทันทีที่ได้เห็นหน้า…เสือน้อยก็รู้สึกถูกชะตากับเด็กผู้หญิงเจ้าของกลิ่นหอมอย่างประหลาด เสือน้อยอยากหาทางผูกมิตรและขอสมัครเป็นพี่ชายของเด็กผู้หญิงคนนั้นโดยที่ตัวมันเองก็ไม่เข้าใจถึงเหตุผล แต่ด้วยความที่เสือน้อยเกรงว่าเด็กหญิงจะตกใจเมื่อเห็นเสือสมิงอย่างมันเดินเข้าไปหา เสือน้อยจึงตัดสินใจแปลงกายเป็นเด็กผู้ชายใจดี แล้วเก็บดอกไม้หลากสีตรงรี่เข้าไปทักทายน้องสาวที่เขาใฝ่ฝัน
เมื่อเด็กหญิงตัวน้อยเห็นเด็กชายแปลกหน้านำดอกไม้มามอบให้ แม้ในตอนแรกเธอจะแปลกใจอยู่บ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป กลิ่นหอมของดอกไม้ก็ทำให้มิตรภาพของเด็กหญิงและเด็กชายเบ่งบานขึ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ ในที่สุด คู่หูคู่ใหม่ที่รักใคร่กลมเกลียวกันราวกับเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดก็ถือกำเนิดขึ้นในทุ่งหญ้าที่แสนกว้างใหญ่ไพศาล
หลังจากวันนั้น เด็กน้อยทั้งสองคนก็หาเรื่องเล่นสนุกกันได้ทุกวันไม่มีเบื่อ บางครั้ง…พี่ชายจะชวนน้องสาวขี่ม้าก้านกล้วยไปตกปลากันที่ท้ายทุ่ง บางคราว…น้องสาวก็จะชวนพี่ชายให้เก็บใบไม้เพื่อนำมาเล่นขายของกันอย่างมีความสุข เด็กทั้งสองคนจะเล่นสนุกกันจวบจนดวงตะวันคล้อยต่ำ หลังจากนั้น พี่ชายก็จะอำลาน้องสาวแล้วเดินเข้าป่าพร้อมกับหายตัวไปอย่างลึกลับ
อยู่มาวันหนึ่ง น้องสาวนึกสงสัยว่าบ้านของพี่ชายอยู่ที่ไหน เมื่อพี่ชายโบกมืออำลา น้องสาวจึงรวบรวมความกล้า แล้วแอบสะกดรอยตามพี่ชายเข้าไปในป่าอย่างระแวดระวัง
ท่ามกลางความเงียบสงัดในป่าแห่งนั้น เสือน้อยไม่รู้เลยว่าน้องสาวแอบสะกดรอยตามมันมาห่าง ๆ และด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์นี้เอง เมื่อถึงที่เหมาะ ๆ เสือน้อยจึงร่ายคาถาคืนร่างกลับกลายเป็นเสือสมิงดังเช่นทุกวัน
เมื่อน้องสาวเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เด็กหญิงตัวน้อยก็เผลอส่งเสียงร้องและวิ่งจากไปด้วยความตกใจเป็นที่สุด ความลับของเสือน้อยเปิดเผยออกมาโดยที่มันไม่ทันได้ตั้งตัว เสือน้อยตกใจจนแทบจะทำอะไรไม่ถูก แต่เมื่อมันตั้งสติได้ มันก็บอกกับตัวเองทันทีว่า มันคงไม่อาจสู้หน้าน้องสาวสุดที่รักต่อไปได้อีกแล้ว
ในคืนนั้น เสือน้อยเฝ้าครุ่นคิดถึงน้องสาวจนนอนไม่หลับ มันรู้สึกผิดที่หลอกลวงและทำให้น้องสาวเสียขวัญ เสือน้อยคิดว่ามันควรจะทำอะไรสักอย่างเพื่อเป็นการไถ่โทษ ด้วยเหตุนี้ มันจึงลุกขึ้นจากที่นอน แล้วมุ่งหน้าตรงไปยังทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่เพื่อแสดงการขอโทษต่อน้องสาวที่มันรัก
ระหว่างทาง เสือน้อยแวะเก็บก้อนหินสีสวย โดยหวังจะนำเอาก้อนหินมาเรียงต่อกันบนท้องทุ่งกว้าง เพื่อแสดงความรู้สึกของพี่ชายที่อยากบอกกับน้องสาวเป็นครั้งสุดท้ายว่า มันรู้สึกผิดและอยากจะขอโทษน้องสาวมากสักเพียงใด
ณ ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ เสือน้อยบรรจงเรียงก้อนหินทีละก้อนเป็นคำว่าขอโทษ โดยมันตั้งใจที่จะลาจากทุ่งกว้างก่อนที่น้องสาวจะเดินทางมาถึง
แต่ในขณะที่เสือน้อยเรียงก้อนหินอยู่นั้น สายลมก็พัดเอากลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่แสนละมุนละไม ล่องลอยคล้ายกับจะมาปลอบให้เสือน้อยไม่รู้สึกเศร้าใจจนเกินไปนัก เจ้าเสือน้อยลืมไปว่า กลิ่นหอมที่มันกำลังสูดดมอยู่นี้เป็นกลิ่นหอมของใครคนหนึ่งที่มันรักมากที่สุด และเมื่อเสือน้อยหันหลังกลับเพื่อที่จะเดินทางออกจากทุ่งกว้าง ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของมันก็คือ ภาพของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งกำลังยืนมองมันอยู่ด้วยแววตาที่ท่วมท้นไปด้วยความกังวลใจ
เวลาในขณะนั้นดูเหมือนว่าจะหยุดนิ่งลงชั่วขณะ
เสือน้อยรู้สึกเคร่งเครียดจนแทบจะทำอะไรไม่ถูก แต่ก่อนที่เสือน้อยจะพูดหรือทำอะไรลงไป น้องสาวก็รวบรวมความกล้าและบอกว่าเธอมีความลับบางอย่างที่อยากเปิดเผยให้เสือน้อยได้รับรู้
เพียงครู่หนึ่งหลังจากนั้น พระอาทิตย์ก็ค่อย ๆ โผล่พ้นจากขอบฟ้าพร้อม ๆ กับการร่ายคาถางึมงัมเด็กหญิงตัวน้อย
เสือสมิงพี่ชายไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าน้องสาวสุดที่รักเป็นเด็กผู้หญิงที่รู้จักวิชาเวทมนตร์ด้วย และเมื่อเด็กหญิงร่ายคาถาอย่างตั้งอกตั้งใจจนเนื้อตัวของเธอสัมผัสกับแสงอาทิตย์ สิ่งมหัศจรรย์ที่เสือน้อยไม่เคยคาดคิดก็ปรากฏขึ้น
เมื่อแสงแดดอาบผิวกายของเด็กหญิงได้สักพัก ร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงกลายเป็นต้นไม้ที่มีดอกไม้หลากสีส่งกลิ่นหอมชวนให้หลงใหล
นี่คือดอกไม้มายา…สิ่งมหัศจรรย์หนึ่งในสองอย่างแห่งป่าเวทมนตร์ที่สามารถแปลงกายได้ตามใจปรารถนา
ความลับที่เสือน้อยเฝ้าปกปิดน้องสาวมาโดยตลอดก็คือความลับเดียวกันกับที่น้องสาวอยากบอกพี่ชายให้รับรู้
เมื่อความจริงทั้งหมดปรากฏขึ้น ทั้งพี่เสือและดอกไม้ต่างก็ดีใจไม่แพ้กัน ถึงตอนนี้ เสือน้อยกับดอกไม้ก็สามารถที่จะเป็นพี่น้องกันได้อย่างไม่มีปัญหา
และแล้ว…เรื่องราวของสองพี่น้องนักแปลงกายก็ปิดฉากลงได้อย่างมีความสุข
#นิทานนำบุญ
………………
นิทานนำบุญ 