นิทานก่อนนอนเรื่อง ของขวัญจากนางฟ้า เป็นนิทานเกี่ยวกับสองพี่น้อง ชื่อขิงกับข่า นิทานเรื่องนี้มี “สิ่งของ” ที่ชวนให้คนอ่านคาดเดาไปต่าง ๆ นานาว่าเรื่องราวน่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ (ตามนิทานที่เคยอ่าน) แต่เรื่องราวของนิทานเรื่อง ของขวัญจากนางฟ้า จะเหมือนกับนิทานเรื่องอื่น ๆ หรือไม่ คงต้องลองพิสูจน์ด้วยการอ่านกันนะครับ ขอให้มีความสุขกับการอ่านนิทานครับ
นิทานเรื่อง ของขวัญจากนางฟ้า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กน้อยคู่หนึ่งเป็นพี่น้องกัน ข่าเป็นพี่ชายใจดี ส่วนขิงเป็นน้องสาวผู้น่ารัก ไม่ว่าจะทำอะไร…ข่าจะคอยดูแลน้องสาวของเขาอยู่เสมอ ข่าัรักน้องสาวของเขามาก แต่เขาไม่ค่อยแน่ใจว่า น้องสาวตัวน้อยจะรักเขาบ้างหรือเปล่า?
วันหนึ่ง ขิงกับข่าพบห่อของขวัญวางอยู่ที่หน้าบ้าน พวกเขาเคยได้ยินว่า เด็กดีจะได้รับของขวัญจากนางฟ้า สองพี่น้องดีใจและตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ขิงคิดว่าของในห่อคงเป็นชุดสวย ๆ ส่วนข่าคิดว่ามันน่าจะเป็นของเล่นอะไรสักอย่าง แต่เมื่อขิงกับข่าเปิดห่อของขวัญออกดู พวกเขาก็ต้องผิดหวัง เพราะแทนที่มันจะเป็นชุดสวยหรือของเล่นอย่างที่พวกเขาคิด มันกลับเป็นเมล็ดพืชขนาดยักษ์ที่พวกเขาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน
ขิงมองของขวัญด้วยความผิดหวัง ข่าสงสารน้อง เขาจึงปลอบน้องสาวว่า “อย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิจ๊ะ เราคงไม่โชคร้ายจนเกินไปหรอก”
ข่าส่งยิ้มให้ขิง แล้วชวนขิงเอาเมล็ดพืชยักษ์ไปปลูกที่สวนหลังบ้าน ข่าบอกขิงว่า “ถ้าเมล็ดงอกเป็นต้นเมื่อไหร่ เราอาจจะได้ชิมผลไม้ของนางฟ้าก็ได้นะ
เช้าวันรุ่งขึ้น เมล็ดพืชยักษ์งอกจากพื้นดินกลายเป็นต้นไม้ที่สูงเทียมเมฆ สองพี่น้องมองต้นไม้ยักษ์ด้วยความตื่นเต้น แต่น่าเสียดาย มันเป็นต้นไม้ที่มีแต่ดอก…ไม่มีผล! มิหนำซ้ำ ดอกไม้ขนาดมหึมายังบานสูงเกินกว่าที่เด็ก ๆ จะเก็บถึงเสียอีก
ขิงมองต้นไม้ยักษ์อย่างหมดกำลังใจ ข่าสงสารน้อง เขาจึงปลอบน้องสาวว่า “อย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิจ๊ะ ไม่มีใครโชคร้ายจนเกินไปหรอก”
ทันใดนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น มีสายลมแรงพัดมาปะทะจนต้นไม้ยักษ์หักโค่นลงมาเกือบจะทับบ้านของเด็กทั้งสอง ขิงตกใจมาก เธอมองต้นไม้แล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ข่าสงสารน้องเหลือเกิน เขาอยากจะปลอบน้อง แต่โชคร้ายที่ถาโถมมาครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เขาพูดไม่ออก อย่างไรก็ตาม ข่าก็ไม่อาจปล่อยให้น้องสาวของเขาต้องจมอยู่ในความทุกข์เช่นนี้ได้ ดังนั้น ข่าจึงคิดว่าเขาควรจะทำอะไรสักอย่าง
ข่าคิด…คิด…แล้วก็คิด ในที่สุด ข่าก็เกิดความคิดดี ๆ ขึ้นในใจ
ข่าชวนน้องสาวเดินออกจากบ้านตรงไปยังบริเวณที่ไม้ล้ม จากนั้น เขาก็ปลิดดอกไม้สีสวยขนาดใหญ่ยักษ์ออกมาดอกหนึ่ง แล้วจัดการดึงเกสรกลางดอกออกจนดอกไม้กลายเป็นรูโบ๋ เมื่อข่าพลิกดอกไม้ให้คว่ำลง ดอกไม้สีหวานก็กลายเป็นกระโปรงที่เหมาะกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ มากที่สุด
ข่าดีใจที่เห็นน้องสาวมีความสุขเมื่อได้ลองใส่ชุดดอกไม้แสนสวย แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อเขามองต้นไม้ยักษ์ที่หักโค่นลงมา เขาก็อดที่จะรู้สึกท้อใจไม่ได้
ขิงเห็นข่าทำหน้าเศร้า ๆ เธอจึงปลอบใจพี่ชายของเธอว่า “อย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิจ๊ะ พี่คงไม่โชคร้ายจนเกินไปหรอก”
เมื่อเด็กน้อยพูดเสร็จ เธอก็จูงมือพี่ชายให้เดินตามเธอไป จริง ๆ แล้ว ขิงแอบห่วงพี่ชายของเธอมาโดยตลอด เธอรู้ว่าข่าอยากได้ของเล่นสักชิ้น ดังนั้น ในขณะที่เธอกำลังลองชุดที่พี่ชายทำให้ เธอจึงแอบคิดหาของขวัญแสนพิเศษให้แก่พี่ชายสุดที่รัก
ขิงพาข่าเดินตรงไปยังดอกไม้ดอกใหญ่ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก เมื่อถึงจุดหมาย…เธอก็ออกแรงปลิดดอกไม้ขนาดยักษ์ออกจากต้น จากนั้น เธอก็ส่งดอกไม้ให้พี่ชาย เพื่อให้เขาใช้มันแทนเรือในการเที่ยวเล่นไปตามสายน้ำ
ข่าชอบเรือดอกไม้ที่น้องสาวมอบให้เอาเสียมาก ๆ แต่สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ เขารู้แล้วว่าขิงรักและห่วงใยเขามากเพียงไร ข่านึกขอบคุณนางฟ้าที่ส่งเมล็ดพืชยักษ์มาทดสอบความรักที่น้องสาวมีต่อเขา ข่าเชื่อแล้วว่าไม่มีใครในโลกนี้ที่จะโชคร้ายจนเกินไปหรอก
และแล้ว…พี่ชายคนดีก็พาน้องสาวไปล่องเรือเล่น ท่ามกลางกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ชวนให้พวกเขาจดจำโมงยามแห่งความสุขไปตราบชั่วนิรันดร์
#นิทานนำบุญ
……………..
นิทานนำบุญ 