นิทานเรื่อง นกน้อยปราบมังกร

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีเจ้าหญิงพระองค์หนึ่งทรงออกไปเดินเล่นในสวนและพบไข่นกฟองจิ๋วตกอยู่ที่ใต้ต้นไม้   เจ้าหญิงไม่อยากปล่อยไข่นกทิ้งเอาไว้เช่นนั้น   พระองค์พยายามมองหารังนก…แต่ก็ไม่พบ   ด้วยเหตุนี้   เจ้าหญิงจึงตัดสินใจนำไข่นกกลับไปฟักที่พระราชวังของพระองค์

หลายวันต่อมา   หลังจากที่เจ้าหญิงเฝ้าดูแลไข่นกจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอน   ในที่สุด  ไข่นกฟองจิ๋วก็เริ่มกระดุกกระดิกกระดุ๊กกระดิ๊ก   และลูกนกตัวน้อยก็ค่อย ๆ จิกเปลือกไข่ออกมาทักทายเจ้าหญิงผู้มีพระคุณ

นับตั้งแต่วันนั้น   นกน้อยก็จะคอยเฝ้าติดตามเจ้าหญิงไปไม่เคยห่าง   มันรักเจ้าหญิงยิ่งชีวิต  ส่วนเจ้าหญิงเองก็รักและเอ็นดูเจ้านกน้อยไม่น้อยไปกว่ากัน

จนกระทั่งวันหนึ่ง  มีมังกรจอมเกเรบินผ่านมาเห็นเจ้าหญิงกำลังเล่นซ่อนหาอยู่ในสวน   เจ้ามังกรแสยะยิ้ม   มันนึกสนุกอยากข่มขวัญให้ผู้คนตื่นตระหนก   ดังนั้น  มันจึงพุ่งตัวลงจากฟ้าแล้วโฉบเอาเจ้าหญิงไปขังเอาไว้ในถ้ำของมัน

เมื่อนกน้อยเห็นมังกรร้ายจับตัวเจ้าหญิงไป  มันจึงรีบบินตามโดยหวังจะช่วยเจ้าหญิงเอาไว้ให้จงได้   แต่เนื่องจากนกน้อยตัวเล็กกว่าเจ้ามังกรหลายร้อยเท่า   ด้วยเหตุนี้   มันจึงจำเป็นต้องใช้ปัญญาเพื่อหาวิธีจัดการกับเจ้ามังกรตัวแสบ!

นกน้อยคิด…คิด…แล้วก็คิด   ในที่สุด  นกน้อยก็ค้นพบวิธีที่นกตัวเล็ก ๆ อย่างมันน่าจะใช้จัดการกับเจ้ามังกรได้สำเร็จ

เมื่อนกน้อยติดตามเจ้าหญิงมาถึงปากถ้ำของเจ้ามังกร   มันทบทวนแผนการอยู่ครู่หนึ่ง   จากนั้น  มันก็รวบรวมความกล้าแล้วตะโกนท้าทายให้เจ้ามังกรออกมาไล่จับมัน

ในตอนแรก  เจ้ามังกรรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระที่มันจะต้องไปบินไล่จับนกตัวเล็ก ๆ  แต่เมื่อเจ้ามังกรได้ยินนกน้อยยั่วยุว่ามังกรยักษ์อย่างมันอืดอาดเชื่องช้าอย่างกับ ’มังกือ’   เจ้ามังกรก็ถึงกับโกรธจนควันออกหู  มันรีบทะยานตัวออกจากถ้ำ  แล้วพุ่งตรงเข้าไปจัดการกับนกน้อยที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงทันที

นกน้อยสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นมังกรร้ายพุ่งตัวเข้ามาหา   มันบินหลบคมเขี้ยวของเจ้ามังกรได้อย่างฉิวเฉียด   จากนั้น  มันก็เริ่มดำเนินการตามแผนที่ได้วางเอาไว้

นกน้อยพยายามบินฉวัดเฉวียนล่อให้เจ้ามังกรบินตามมันไปเรื่อย ๆ   มังกรร้ายพยายามไล่ตะครุบตัวนกน้อยครั้งแล้วครั้งเล่า…แต่มันก็พลาดไปเสียทุกหน   เจ้านกน้อยแกล้งบินโยกซ้ายย้ายขวาจนเจ้ามังกรเวียนหัว  และเมื่อมังกรร้ายเผลอบินตามจนลำตัวของมันบิดไขว้กันเป็นรูปเลขแปด   นกน้อยเจ้าปัญญาก็กลับตัวบินย้อนศรล่อให้เจ้ามังกรพุ่งหัวเข้าไปในวงเลขแปดจนทำให้ทั้งหัวทั้งหางของเจ้ามังกรพันกันเป็นปมดูวุ่นวายไปหมด  

ในที่สุด   เจ้ามังกรก็สิ้นฤทธิ์  มันหล่นลงไปในทะเลเสียงดัง “ตู้ม!” และมันก็ไม่เคยย้อนกลับมารังแกใคร ๆ ได้อีกเลย…นับจากนั้น

เจ้าหญิงดีใจมากที่นกน้อยมาช่วยพระองค์ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของเจ้ามังกรตัวแสบ ในขณะเดียวกัน  นกน้อยเองก็ดีใจที่ตนสามารถปกป้องเจ้าหญิงผู้เป็นที่รักได้สำเร็จ  

เมื่อพระราชาผู้เป็นพ่อของเจ้าหญิงได้ทราบถึงความชาญฉลาดของเจ้านกน้อย   พระองค์จึงแต่งตั้งให้เจ้านกตัวจิ๋วเป็นอัศวินคอยติดตามเจ้าหญิงไปทุกหนทุกแห่ง

เจ้าหญิงทรงหอมแก้มนกน้อยเป็นรางวัลแห่งความกล้าหาญ  ส่วนเจ้านกน้อยก็ได้แต่เขินอายจนแก้มกลายเป็นสีชมพูไปหมด

และแล้ว…เรื่องราวของเจ้าหญิงกับอัศวินตัวน้อยก็จบลงอย่างมีความสุข

#นิทานนำบุญ

—————————-