นิทานอบอุ่นใจ : เมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับ

นิทานก่อนนอนสั้น ๆ เรื่อง “เมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับ” เป็นนิทานปราบเซียนที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) คิดว่าแต่งยากมาก เพราะถ้าเรื่องราวไม่สนุก  เล่าครั้งเดียวเด็กก็อาจจะเบื่อ แต่ถ้าเรื่องราวตื่นเต้นเกินไป  เด็ก ๆ ก็อาจรู้สึกคึกคักจนไม่อยากจะหลับ  ความพอดีของนิทานก่อนนอนจึงเป็นโจทย์ที่ท้าทายนักแต่งนิทานมาก  นิทานก่อนนอนเรื่องเมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับจึงเป็นนิทานที่แต่งขึ้นเพื่อใช้เป็นนิทานเพื่อเล่าตอนก่อนนอนโดยเฉพาะ  แถมเป็นนิทานเรื่องแรก ๆ ที่แต่ง และเป็นนิทานที่พี่นำบุญชอบมากที่สุดเรื่องหนึ่ง  หวังว่าเด็ก ๆ และคุณพ่อคุณแม่จะชอบนิทานเรื่องนี้เช่นกันนะครับ

ในคืนไหน ที่คุณพ่อคุณแม่เหนื่อยจากทำงานจนเล่านิทานไม่ไหว  ลองพักการเล่านิทานด้วยการกอดลูกแล้วฟังนิทานเรื่อง “เมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับ” ไปด้วยกันก็ได้นะครับ   ขอให้หลับฝันดีครับ

นิทานก่อนนอน : เมื่อเจ้าหญิงนอนไม่หลับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีเจ้าหญิงองค์น้อยพระองค์หนึ่ง ทรงล้มป่วยลงด้วยอาการประหลาด  อาการที่ว่านั่นก็คือ อาการนอนไม่หลับที่เกิดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ  ร้อนถึงเหล่าบรรดาพี่เลี้ยงของเจ้าหญิง ที่ต้องช่วยกันหาวิธีที่จะทำให้เจ้าหญิงรู้สึกง่วงและหลับได้ตามปกติ

พี่เลี้ยงคนหนึ่งเลือกใช้การร้องเพลงกล่อมเพื่อให้เจ้าหญิงรู้สึกง่วง โดยเธอเลือกเอาเพลงที่เก่าที่สุดและยานคางที่สุดมาร้องให้เจ้าหญิงฟัง แต่หลังจากที่ร้องเพลงผ่านไปเป็นร้อยๆ รอบ  เจ้าหญิงก็ยังไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด  พี่เลี้ยงอีกคนหนึ่งจึงลองใช้วิธีเล่านิทานให้เจ้าหญิงฟัง โดยเลือกนิทานที่มีเนื้อหาวนไปเวียนมาแสนจะน่าเบื่อ แต่หลังจากที่พี่เลี้ยงคนนี้ เล่านิทานผ่านไปเป็นร้อยๆ เที่ยว เจ้าหญิงก็ยังไม่รู้สึกง่วงเลยแม้แต่น้อย 

จนหลายวันผ่านไป สุขภาพของเจ้าหญิงก็ค่อยๆ ทรุดโทรมลงเรื่อยๆ  พระราชาและพระราชินี ซึ่งเป็นพ่อกับแม่ของเจ้าหญิง จึงต้องหยุดทำงานและมาดูแลเจ้าหญิงด้วยพระองค์เอง 

จริงๆ แล้ว พระราชากับพระราชินีทรงรักเจ้าหญิงมาก แต่ทั้งคู่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเจ้าหญิงเช่นเดียวกับพ่อแม่คนอื่นๆ  ทั้งนี้ก็เพราะว่า พระราชาและพระราชินีต่างมีงานที่ต้องช่วยเหลือประชาชนรออยู่มากมาย

และเมื่อพระราชินีได้เห็นเจ้าหญิงองค์น้อยที่นั่งอยู่บนเตียง พระองค์ก็ถึงกับทรงร้องไห้เพราะเจ้าหญิงองค์น้อยมีร่างกายที่ซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด  พระราชาอยากให้เจ้าหญิงหายป่วยโดยเร็ว  พระองค์จึงทรงขอร้องให้ทุกๆ คนช่วยกันหาวิธีที่จะทำให้เจ้าหญิงรู้สึกง่วงและนอนหลับได้อย่างเป็นปกติ

 มีจดหมายและคำแนะนำมากมายหลั่งไหลมาจากทั่วสารทิศ ทั้งจากข้าราชการ ทหาร และประชาชน แต่ก็ไม่มีวิธีไหนเลยที่ใช้ได้ผล จนกระทั่ง เหลือตลกหลวงเพียงคนเดียวที่ยังไม่ได้เสนอความคิด

ตลกหลวงเสนอวิธีแบบโบราณ คือให้เจ้าหญิงนอนนับลูกแกะที่กระโดดข้ามรั้วไปเรื่อย ๆ ทุก ๆ คนเห็นด้วยกับวิธีนี้ จึงให้เจ้าหญิงลองเริ่มต้นนับลูกแกะดู  เจ้าหญิงนับลูกแกะจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม จากสามเป็นสี่ จากสี่เป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย จากร้อยเป็นพัน แต่แทนที่เจ้าหญิงจะรู้สึกง่วงและหลับไป กลับกลายเป็นว่า ทั้งพระราชา พระราชินี หมอหลวง พี่เลี้ยง ทหารและตัวตลก ต่างค่อยๆ หลับใหลกันไปหมด

 เมื่อทุกคนหลับลงหมดแล้ว เจ้าหญิงจึงหยุดนับลูกแกะ แล้วมองดูพระราชากับพระราชินีที่นั่งฟุบหลับอยู่ที่เตียงของเจ้าหญิง เจ้าหญิงรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด ที่พ่อกับแม่มานอนหลับอยู่ข้างๆ ตัว  พระองค์จึงค่อยๆ ชะโงกไปหอมแก้มพระราชากับพระราชินีเบาๆ  จากนั้น เจ้าหญิงองค์น้อยก็ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่ม แล้วหลับลงอย่างมีความสุข

#นิทานก่อนนอน

…………………………………..