นิทานก่อนนอน : เด็กน้อยกับแมลง

“เด็กน้อยกับแมลง” เป็นนิทานก่อนนอนแนวเดียวกับนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ อย่าง “กระต่ายแสงจันทร์”  “เจ้าหนูธนูวิเศษ” หรือ “ถุงเก็บแดด”   คือเป็นเรื่องที่ “ค่อนข้างใหญ่” และมีฉากสำคัญชวนจดจำก่อนจบเรื่อง  นิทานก่อนนอนเรื่องเด็กน้อยกับแมลงเป็นนิทานที่สนุกมากเรื่องหนึ่ง  ซึ่งนอกจากจะนำมาเล่าก่อนนอนแล้ว  คุณพ่อคุณแม่ รวมถึงคุณครู อาจนำนิทานเรื่องนี้ไปใช้เป็นสื่อเพื่อจุดประกายความสนใจของเด็ก ๆ เกี่ยวกับโลกของแมลง  ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์มากขึ้นครับ

นิทานเรื่อง เด็กน้อยกับแมลง

เรื่องของเรื่องเกิดขึ้นเมื่อกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีลูกชายของคนดูแลสวนคนหนึ่งชื่อว่า ‘อิซัค’  แม่ของอิซัคให้กำเนิดเขาในสวนของพระราชาแห่งอาณาจักรบุปผา  ด้วยเหตุนี้ เหล่าแมลงที่อยู่ในสวนจึงรู้สึกผูกพันกับอิซัคมากเป็นพิเศษ 

  ทุก ๆ วัน  อิซัคจะช่วยพ่อของเขาดูแลต้นไม้ในสวนจนกลายเป็นกิจวัตร  ส่วนในช่วงที่ว่าง  เด็กน้อยก็มักจะเข้าไปนอนเล่นในดงดอกไม้ เพื่อพูดคุยกับเพื่อนแมลงที่แสนน่ารักจนถึงเวลามืดค่ำ  อิซัครักต้นไม้ทุกต้นและแมลงทุกตัวดั่งเป็นญาติสนิท  ส่วนเหล่าแมลงเองก็รักอิซัคและครอบครัวไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

วันหนึ่ง  มีกษัตริย์จากเมืองข้างเคียงเดินทางมายังอาณาจักรบุปผาโดยมิได้นัดหมาย กษัตริย์พระองค์นี้ทรงตั้งใจที่จะมาหาเรื่องเพื่อแย่งชิงอาณาจักรบุปผาอันอุดมสมบูรณ์ไปเป็นของตน  ซึ่งเมื่อพระราชาแห่งอาณาจักรบุปผาต้อนรับขับสู้และสั่งให้พ่อของอิซัคนำต้นไม้หายากมาถวายเป็นของที่ระลึก  กษัตริย์ผู้ประสงค์ร้ายจึงได้ทีแกล้งทำเป็นรับกระถางพลาด โดยเจตนาให้กระถางต้นไม้หล่นใส่เท้าของตนเอง เพื่อหาเหตุในการประกาศสงคราม  

ทันทีที่กษัตริย์เจ้าเล่ห์จากไปด้วยความโกรธ  เหล่าขุนนางแห่งอาณาจักรบุปผาก็พากันรบเร้าให้พระราชาลงโทษพ่อของอิซัคในฐานะที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดความปั่นป่วน แม้พระราชาจะรู้ว่าพ่อของอิซัคไม่ผิด  แต่พระองค์ก็ทรงต้องจำใจสั่งขังพ่อของอิซัคเป็นการชั่วคราวเพื่อรอการไต่สวนอย่างยุติธรรมอีกครั้ง  จากนั้น พระราชาก็ทรงเรียกเหล่าเสนาบดีและขุนนางทั้งหลายให้ช่วยกันคิดหาวิธีรับมือกับข้าศึกอย่างเร่งด่วน

เป็นเวลานานหลายชั่วอายุคนแล้ว ที่ชาวบุปผานครมีชีวิตอย่างสงบสุขโดยปราศจากสงครามและการต่อสู้  ดังนั้น เมื่อมีคนคิดร้ายจะเข้ามารุกราน  ทุก ๆ คนในอาณาจักรบุปผาจึงมืดแปดด้าน  และคิดไม่ออกว่าพวกเขาจะปกป้องตัวเองและบ้านเมืองของพวกเขาเอาไว้ได้อย่างไร

เย็นวันนั้น  ในขณะที่พระราชาเริ่มรู้สึกหมดหวังกับการหาวิธีป้องกันบ้านเมืองจากอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น  ทหารยามผู้จงรักภักดีได้เข้ามาทูลพระองค์ด้วยความกระตือรือร้นว่า  บุตรชายของคนดูแลสวนต้องการที่จะเข้าเฝ้าพระราชาเพื่อขอลบล้างความผิดให้แก่บิดาของเขา

แม้ว่าพระราชาจะทรงมีงานที่ยุ่งมาก  แต่พระองค์ก็ไม่เคยปฏิเสธคำร้องขอของเด็ก ๆ ด้วยเหตุนี้  อิซัคจึงได้รับอนุญาตให้เข้าเฝ้าพระราชาทันที

  พระราชาทรงแปลกใจเมื่อเห็นเด็กน้อยเดินเข้ามาหาพระองค์โดยมีฝูงผีเสื้อโบยบินอยู่รอบ ๆ ตัวเต็มไปหมด  อิซัคบอกให้พระราชาสบายใจว่า  ผีเสื้อเหล่านี้…รวมทั้งแมลงชนิดอื่น ๆ ที่รอเขาอยู่ข้างนอก ล้วนแล้วแต่เป็นแมลงที่อาศัยอยู่ในสวนของพระราชาด้วยกันทั้งสิ้น  อิซัคเอ่ยปากบอกพระราชาต่อไปว่า  ตัวเขาและเพื่อนแมลงได้ปรึกษากันอย่างถี่ถ้วน และพวกเขาทั้งหมดอยากจะขอรับอาสาปกป้องบ้านเมืองจากข้าศึก เพื่อเป็นการลบล้างความผิดให้แก่บิดาผู้เป็นที่รักของเขา

พระราชาทรงมองแววตาอันแน่วแน่ของเด็กน้อย  จากนั้น  พระองค์ก็ทรงใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง  ในที่สุด  พระองค์ก็ตัดสินใจอนุญาตให้เด็กน้อยทำตามที่ร้องขอ

วันรุ่งขึ้น  เมื่อเสียงฝีเท้าม้าของกองทัพข้าศึกดังกึกก้องไปทั่วทุกสารทิศ  เด็กน้อยอิซัคก็ส่งสัญญาณให้เพื่อนแมลงดำเนินการตามแผน   

ทันทีที่เหล่าแมลงได้รับสัญญาณจากอิซัค  ผีเสื้อนับล้าน ๆ ตัวก็พร้อมใจกันบินขึ้นไปบนฟ้า แล้วรวมตัวกับฝูงผึ้งจนดูคล้ายกับอสุรกายขนาดยักษ์ ซึ่งมีสีสันชวนให้ขนพองสยองเกล้า แถมยังมีเสียงหึ่ง ๆ คล้ายกับเสียงของปิศาจที่กำลังคลุ้มคลั่ง

เมื่อกษัตริย์และกองทหารที่ต้องการจะเข้ามารุกรานเห็นว่ามีอสุรกายร่างยักษ์ปักหลักคอยปกป้องอาณาจักรบุปผาอยู่  ทุก ๆ คนจึงพากันกลัวจนเข่าออกไปหมด  และในไม่ช้า  กองทัพที่หมายจะเข้ามารุกรานอาณาจักรบุปผาก็แตกกระเจิงจนไม่เหลือสมาชิกให้เห็นเลยแม้แต่คนเดียว

และแล้ว…พ่อของอิซัคก็ได้รับการปล่อยตัวออกจากที่คุมขัง  พ่อภูมิใจในตัวของอิซัคเช่นเดียวกับที่ทุก ๆ คนในเมืองต่างภูมิใจในตัวของเด็กน้อยผู้กล้าหาญ รวมทั้งฝูงแมลงที่แสนมหัศจรรย์

  หลังจากนั้น  ผู้คนในเมืองจึงร่วมใจกันปลูกต้นไม้ดอกไม้เพื่อเป็นของขวัญให้แก่เหล่าแมลงที่ช่วยกันปกป้องบ้านเมืองของพวกเขาเอาไว้

อิซัคมีความสุขมากที่เห็นอาณาจักรบุปผามีดอกไม้สวย ๆ บานสะพรั่งเต็มไปหมด ในที่สุด  เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงด้วยดี