Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

โถวงกต

นิทานเรื่อง โถวงกต

“นาธาน” เป็นเด็กหนุ่มซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่แร้นแค้นแสนเข็ญ  แม้ชาวบ้านจะเป็นคนขยัน แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นใจ ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนจึงค่อย ๆ ย่ำแย่ลงตามลำดับ นาธานไม่อยากปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อย ๆ เขาอยากให้ทุก ๆ คนมีชีวิตที่ดีขึ้น  ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจออกเดินทางเพื่อไปแสวงโชค ณ ดินแดนแห่งอื่น

ในระหว่างการเดินทาง  นาธานได้พบหญิงชราคนหนึ่งนอนเป็นลมล้มฟุบอยู่ริมถนน  ชายหนุ่มนึกถึงคำของพ่อกับแม่ที่สอนให้เขามีน้ำใจต่อผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก  ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบเข้าช่วยเหลือหญิงชราผู้น่าสงสารทันที

เมื่อหญิงชรามีอาการดีขึ้น  นางจึงมอบโถดินเผาขนาดยักษ์ที่นางปั้นเองกับมือให้แก่นาธานเพื่อเป็นการขอบคุณ  แม้นาธานจะไม่ได้หวังสิ่งใดเป็นการตอบแทน แต่เขาก็ไม่อยากให้หญิงชราต้องเสียน้ำใจ  ดังนั้น นาธานจึงยอมรับโถดินเผาเอาไว้แต่โดยดี

โถดินเผาที่หญิงชราทำขึ้นนั้นมีชื่อเรียกว่า “โถวงกต”  มันเป็นโถแปลกประหลาดที่เมื่อใส่ของเข้าไปแล้ว ของที่ใส่ลงไปก็จะหลงทางอยูในโถโดยไม่มีใครสามารถนำมันออกมาจากโถได้อีก  นาธานไม่ทราบว่าเพราะเหตุใดหญิงชราจึงทำโถแปลก ๆ เช่นนี้ออกขาย (เขาเชื่อว่าคงไม่มีใครอยากซื้อโถประหลาด ๆ แบบนี้เป็นแน่) แต่ถึงกระนั้นก็ตาม  นาธานก็ยังคงแบกมันติดตัวไปด้วย โดยหวังว่าสักวัน เขาจะสามารถไขข้อสงสัยให้กระจ่างได้

นาธานออกเดินทางต่อจนได้พบกับเมืองร้างและปราสาทที่มีเพียงพระราชา พระราชินี และเจ้าหญิงอาศัยอยู่ เมื่อนาธานสอบถามถึงต้นสายปลายเหตุจากพระราชา พระองค์ก็ทรงเล่าให้นาธานฟังว่า เรื่องของเรื่องเกิดขึ้นเพราะมีปิศาจมากหน้าหลายตามาติดใจรักใคร่เจ้าหญิงผู้เป็นลูกสาวของพระองค์ แต่เนื่องจากเจ้าหญิงไม่อยากเป็นเจ้าสาวของปิศาจ ปิศาจทั้งหลายจึงแกล้งมาหลอกหลอนจนผู้คนในเมืองพากันหนีหายไปจนหมด

เด็กหนุ่มไม่ชอบการกระทำของพวกปิศาจเอาเสียเลย และเมื่อเขานึกถึงคำสอนของพ่อกับแม่ เขาจึงอาสาช่วยพระราชาจัดการกับปิศาจเหล่านั้น

แม้นาธานจะไม่มีพลังพิเศษใด ๆ ที่จะใช้ต่อกรกับพวกปิศาจ แต่เขาเชื่อมั่นว่าหากเขาใช้ปัญญาขบคิด เขาก็น่าจะสามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้ และด้วยความเชื่อมั่นนี้เอง นาธานจึงรวบรวมสมาธิเพื่อคิดหาวิธีปราบปิศาจ จนในที่สุด เขาก็ค้นพบหนทางที่น่าจะเป็นไปได้

นาธานเล่าแผนการทั้งหมดให้พระราชาฟัง จากนั้น เขาก็ขอร้องให้พระราชา พระราชินี และเจ้าหญิงช่วยกันเล่นละครเพื่อลวงเหล่าปิศาจให้ติดกับ!

ตกกลางคืน เมื่อปิศาจทั้งหลายพากันมาชุมนุมที่ปราสาทของพระราชา พระราชากับพระราชินีจึงแกล้งทำทีว่าพระองค์ทรงตัดสินใจที่จะยกเจ้าหญิงให้แก่เหล่าปิศาจ เพื่อเป็นการยุติปัญหา พระราชาแจ้งให้พวกปิศาจทราบว่า พระองค์ได้ใส่แหวนประจำตระกูลเอาไว้ในโถดินเผาขนาดยักษ์ที่ตั้งอยู่บนพื้น ซึ่งหากปิศาจตนใดสามารถนำแหวนออกมาจากโถได้เร็วที่สุด พระองค์ก็จะยกเจ้าหญิงให้แต่งงานด้วยโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ อีก

ทันทีที่พระราชาพูดจบ ปิศาจทั้งหลายก็แปลงกายเป็นหมอกควันแล้วแย่งกันพุ่งตัวเข้าไปในโถวงกตอย่างไม่รอช้า พระราชา พระราชินี เจ้าหญิงและนาธานต่างมองโถใบยักษ์ด้วยใจจดจ่อ จนเมื่อเวลาผ่านไปนานพอควร  ทุก ๆ คนจึงมั่นใจว่าปิศาจทั้งหลายคงจะหลงวนเวียนอยู่ในโถวงกตโดยไม่มีโอกาสกลับมาก่อความเดือนร้อนได้อีกเป็นแน่

ในที่สุด นาธานก็ค้นพบประโยชน์ของโถประหลาดที่ช่วยให้เขาสามารถแก้ปัญหาได้อย่างคาดไม่ถึง เมื่อสถานการณ์เลวร้ายคลี่คลายลง พระราชากับพระราชินีจึงกล่าวขอบคุณหนุ่มน้อยผู้มีน้ำใจ จากนั้น ทั้งสองพระองค์ ก็เชื้อเชิญให้ชายหนุ่มพาชาวบ้านรวมทั้งพ่อแม่ของเขามาอาศัยอยู่ที่เมืองอันอุดมสมบูรณ์ของพระองค์แทนประชาชนที่อพยพออกไปแล้ว

นาธานดีใจที่ได้รับความกรุณาจากพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ และแล้ว…เขาก็สามารถช่วยผู้คนจากหมู่บ้านของเขาให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นได้สมดังปรารถนา

#นิทานนำบุญ

………………….

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

นิทานเรื่องพิเศษ : โตขึ้นฉันจะเป็นเด็ก

หลายปีก่อน ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) มีโอกาสได้เขียนโครงบทละครเรื่องนึง ชื่อเรื่องว่า”โตขึ้น…ฉันจะเป็นเด็ก”  ละครเรื่องนี้เป็นโครงการทำละครประกอบดนตรีจากวงออเคสตร้า ซึ่งหลังจากหานักเขียนบทหลายต่อหลายคน ปรากฏว่าหาคนแต่งเรื่องที่ลงตัวไม่ได้ ตอนนั้น จู่ๆ งานนี้ก็หล่นตุ้บมาที่ผม ซึ่งปกติไม่รับงานใด ๆ  เพราะแค่คิดนิทานขวัญเรือนเดือนละ 2 เรื่องก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว แต่พอดีช่วงนั้น ผมสมัครเรียนป.โท การศึกษาปฐมวัย เลยจำเป็นต้องหาเงิน สรุปคือ ผมรับที่จะคิดเรื่องให้ลูกค้า แต่ในใจลึก ๆ ก็กลัวว่าเรื่องจะไม่ผ่าน เพราะปกติส่งงานแค่ที่ขวัญเรือน เลยไม่รู้ว่าถ้าทำงานให้ที่อื่น เขาจะชอบไหม
…..
ผมมีเวลาคิดเรื่องไม่กี่วัน แต่ด้วยความฟิต เลยคิดไปให้เขาเลือกถึง 2 เรื่อง  ปรากฏว่า ลูกค้าชอบทั้ง 2 เรื่อง (ตกใจเลย) พอเขาถามราคา ผมบอกว่า “ไม่รู้ เพราะปกติได้เรื่องละ 2 พัน” ตอนนั้น พี่ที่ทำงานนี้บอกว่า  “ที่นี่ ให้ค่าเรื่อง 5 หมื่น” ผมตกใจ ไม่เคยคิดว่าแค่คิดจะได้ราคาขนาดนี้ แต่พี่เขาบอกว่า “มันเป็นราคาของงานแบบนี้”
……
หลังจากคิดเรื่องเสร็จ ผมคิดว่าเสร็จงานแล้ว ปรากฏว่า ทางลูกค้าขอให้เขียนโครงบท และ แต่งโครงเพลง เพื่อเตรียมไปทำดนตรี  เจี๊ยก! เกิดมาเคยแต่งแต่เพลงจิ้งจก เพลงร้องเล่นตลก ๆ  เลยเครียดไปเลย  แต่ก็ทำ สุดท้าย ได้เพลงออกแนวแร็พๆมาประมาณนึง ซึ่งต้องลองแสดงให้ทางทีมดู และเขาก็ชอบกัน   แต่เมื่อเวลาผ่านไป จู่ ๆ โครงการก็มีความจำเป็นต้องยุบ งดการแสดง เพราะช่วงนั้นเมืองไทยมีกีฬาสีรุนแรง สปอนเซอร์ไม่เข้า คนไม่ซื้อตั๋ว ผลก็คือ เจ้าของโครงการโทรมาแจ้งว่า จำเป็นต้องล้มโครงการ และจำเป็นต้อง งดจ่่ายค่าเรื่อง!
……
เวลาผ่านมาเกือบ 10 ปี โครงบทและนิทานที่ผมเขียนไว้ น่าจะยังไม่มีใครได้อ่าน (นอกจากทีมงานตอนนั้น) เนื่องในวันคล้ายวันเกิดครบรอบอายุ  50 ปีของผม (11 กรกฎา) ผมจึงนำนิทานเรื่องนี้ มาให้อ่านกันครับ  นิทานเรื่องนี้น่าจะเป็นนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ ที่ยาวที่สุดที่เคยเขียน และผมได้นำท่อนแร๊พที่เขียนในโครงบทละครมาใส่ด้วย   ถ้าออกเสียงวรรณยุกต์ได้ถูก  เช่น ปู้ดป้าด  ปูดปาด ปู๊ดป๊าด (สามคำนี้ออกเสียงไม่เหมือนกัน) การอ่านจะสนุกมาก  ขอให้มีความสุขในการอ่านและการกลับไปเป็นเด็กนะครับ

Continue reading “นิทานเรื่องพิเศษ : โตขึ้นฉันจะเป็นเด็ก”

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก, Uncategorized

นิทานก่อนนอน : เด็กน้อยกับแมลง

“เด็กน้อยกับแมลง” เป็นนิทานก่อนนอนแนวเดียวกับนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ อย่าง “กระต่ายแสงจันทร์”  “เจ้าหนูธนูวิเศษ” หรือ “ถุงเก็บแดด”   คือเป็นเรื่องที่ “ค่อนข้างใหญ่” และมีฉากสำคัญชวนจดจำก่อนจบเรื่อง  นิทานก่อนนอนเรื่องเด็กน้อยกับแมลงเป็นนิทานที่สนุกมากเรื่องหนึ่ง  ซึ่งนอกจากจะนำมาเล่าก่อนนอนแล้ว  คุณพ่อคุณแม่ รวมถึงคุณครู อาจนำนิทานเรื่องนี้ไปใช้เป็นสื่อเพื่อจุดประกายความสนใจของเด็ก ๆ เกี่ยวกับโลกของแมลง  ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์มากขึ้นครับ

Continue reading “นิทานก่อนนอน : เด็กน้อยกับแมลง”

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

นิทานเกี่ยวกับทะเล

วันศุกร์เป็นวันสุดท้ายของการเรียนหนังสือ  พรุ่งนี้คือวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุด  นิทานก่อนนอนสำหรับวันศุกร์ จึงน่าจะเป็นนิทานเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว เผื่อว่าคุณพ่อคุณแม่จะวางแผนจัดประสบการณ์ให้ลูก ๆ ด้วยการพาไปเที่ยวในวันหยุด

นิทานที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) เลือกมาไว้ในหมวดนิทานก่อนนอน (วันศุกร์) จึงเป็นนิทานเกี่ยวกับทะเล  บางเรื่องอาจเป็นนิทานเกี่ยวกับนางเงือกหรือเงือกน้อย  บางเรื่องอาจเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับโจรสลัด บางเรื่องอาจเป็นเรื่องของชาวเกาะ ซึ่งรับรองว่านิทานแต่ละเรื่องสนุกสนานไม่แพ้กัน

นิทานก่อนนอน (วันศุกร์) มีดังต่อไปนี้

#นิทานนำบุญ

…………………………

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก, Uncategorized

นิทานก่อนนอน (วันเสาร์)

วันเสาร์ เป็นวันที่เด็ก ๆ  ส่วนใหญ่ได้พักจากการเรียนที่โรงเรียน และมีเวลาผ่อนคลายฟังนิทานนานมากกว่าวันอื่น ๆ   ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) จึงเลือกนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ มาจัดไว้ในหมวด “นิทานก่อนนอนวันเสาร์” ซึ่งหวังว่า นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ ที่คัดสรรมาสำหรับวันเสาร์ จะช่วยให้ช่วงเวลานิทานของเด็ก ๆ และคุณพ่อคุณแม่ เป็นช่วงเวลาที่วิเศษสุด (เพราะทุกคนน่าจะนอนตื่นสายได้ในวันอาทิตย์)

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ ที่คัดสรรมาสำหรับวันเสาร์ มีดังต่อไปนี้

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : เด็กน้อยกับแมลง

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : เด็กน้อยกับแมลง

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : เจ้าหนูธนูวิเศษ

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : เจ้าหนูธนูวิเศษ

 

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : อสุรกายรุงรัง

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : อสุรกายรุงรัง

107423331_317109989675162_7319684652642591298_o

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ : เคล็ดลับของแม่ครัว

Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก

นิทานก่อนนอน : ดอกไม้ในหัวใจ

“ดอกไม้ในหัวใจ” เป็นนิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เรื่องแรก ๆ ที่ผมแต่งลงในนิตยสาร “ขวัญเรือน”  ผมจำได้ว่า ภาพแรกที่จุดประกายจินตนาการให้เกิดนิทานเรื่องนี้ มาจากการได้เห็นภาพประกอบหนังสือเด็กเรื่องหนึ่ง ที่เด็กในเรื่องมีดอกไม้งอกขึ้นมาจากศีรษะ  แค่ภาพนั้นภาพเดียว ทำให้ผมนึกสนุก อยากแต่งนิทานที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับดอกไม้ที่งอกขึ้นมาจากศีรษะบ้าง ผมจึงค่อย ๆ คิดเนื้อเรื่อง จนได้เป็นนิทานที่เชื่อว่าคุณ ๆ ต้องชอบเรื่องนี้  และเมื่ออ่านนิทานจบแล้ว ผมอยากบอกทุก ๆ คนว่า  ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ร้ายใด ๆ ในชีวิต ก็อย่าลืมดอกไม้ในหัวใจของเรานะครับ  เพราะไม่วันใดก็วันหนึ่ง หากเราไม่ลืมดอกไม้ในหัวใจ ดอกไม้จะงอกงามและสร้างความสดชื่นให้กับชีวิตของเราได้อีกครั้งอย่างแน่นอน

Continue reading “นิทานก่อนนอน : ดอกไม้ในหัวใจ”