นิทานพื้นบ้านแนวจักร ๆ วงศ์ ๆ เรื่อง “โสนน้อยกับราชินีร้อยเล่ห์” เป็นการนำโครงเรื่องของนิทานเรื่อง “สโนไวท์” มาดัดแปลงเป็นนิทานแบบไทย ๆ ที่น่าจะทำให้หลาย ๆ คนยิ้มได้เมื่ออ่านถึงตอนจบ หวังว่าทุก ๆ คนจะชอบนิทานเรื่องนี้นะครับ เพราะอ่านง่าย ชวนยิ้ม และน่าจะทำให้เด็ก ๆ ที่ได้ฟังนอนหลับฝันดี
นิทานเรื่อง โสนน้อยกับราชินีร้อยเล่ห์
กาลครั้งหนึ่ง ยังมีเด็กสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งชื่อว่า “โสนน้อย” โสนน้อยเป็นลูกสาวของพระราชากับพระราชินีองค์ก่อน แต่หลังจากพระราชาแต่งงานกับนางสนมที่สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแม่มดได้ไม่นาน พระราชินีก็ล้มป่วยและจากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ นางสนมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระราชินีองค์ใหม่ ส่วนโสนน้อยก็ถูกไล่ให้ไปอยู่กับแม่นมในกระท่อมเล็ก ๆ ซึ่งอยู่ไกลถึงปลายสวน
ไม่กี่ปีต่อมา พระราชาที่เคยแข็งแรงก็ล้มป่วยลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ พระราชินีองค์ใหม่ถือโอกาสรวบอำนาจดูแลบ้านเมืองแทนพระราชา โดยพระราชินีใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการบริหารประเทศ ส่วนเวลาที่เหลือ นางก็ทุ่มเทให้กับการนำเงินจากท้องพระคลังไปซื้อเครื่องสำอางมาบำรุงโฉมให้ตัวเอง
ไม่นานนัก พระราชินีจากตระกูลแม่มดก็ค่อย ๆ สวยพริ้งปิ๊งปั๊งและมีผิวกายผุดผ่องเหมือนมีแสงส่องออกมาจากตัว พระราชินีภูมิใจในความงามของตนเองมาก แต่เพื่อให้แน่ใจ นางจึงนำหม้อเวทมนตร์ซึ่งเป็นมรดกประจำตระกูลมาใส่น้ำ แล้วร่ายคาถาสอบถามวิญญาณที่อยู่ในหม้อว่า “หม้อเวทมนตร์บอกข้าเถิด ใครงามเลิศให้ปฐพี” เมื่อหม้อเวทมนตร์ได้ฟัง มันก็รีบตอบกลับไปทันทีว่า “ก็เด็กสาวที่ชื่อโสนน้อยน่ะสิ ทั่วทั้งปฐพีไม่มีใครงามเกิน”
ทันทีที่พระราชินีได้ฟัง นางก็โกรธจนตัวสั่น พระราชินีผู้ร้ายกาจจึงเปรยออกมาว่า บางทีนางอาจต้องพึ่งยาพิษอีกครั้ง เหมือนตอนที่ใช้ยาพิษจัดการกับพระราชินีองค์ก่อนและใส่ในอาหารให้พระราชากินจนล้มป่วยดังเช่นที่เป็นอยู่
เมื่อความแค้นสุมอก พระราชินีจึงปลอมตัวเป็นหญิงชรา แล้วนำตะกร้าใส่ชมพู่อาบยาพิษเดินตรงไปยังกระท่อมที่ปลายสวน พระราชินีใจร้ายตั้งใจจะหาโอกาสหลอกให้เด็กสาวที่ยังไร้เดียงสาหลงกินชมพู่อาบยาพิษเพื่อให้หลับใหลเป็นเจ้าหญิงนิทราไปตลอดชั่วชีวิต
ครั้นเมื่อพระราชินีจอมวางแผนเดินไปถึงกระท่อมของโสนน้อย นางก็ทำทีเดินผ่านบริเวณที่โสนน้อยกับแม่นมนั่งอยู่ แล้วแกล้งเป็นลมล้มตึงจนชมพู่ในตะกร้ากระจายไปทั่วพื้น โสนน้อยตกใจมากที่เห็นหญิงชรามาเป็นลมล้มพับอยู่ต่อหน้า เธอรีบเข้าไปช่วยปฐมพยาบาลให้หญิงชรา จนนางค่อย ๆ ฟื้นจากอาการหมดสติ
เมื่อโสนน้อยเห็นว่าหญิงชรามีอาการดีขึ้น โสนน้อยก็ขอร้องให้แม่นมช่วยดูแลข้าวของที่กระจัดกระจายและจัดน้ำท่ามาให้หญิงชราผู้น่าสงสาร จากนั้น โสนน้อยก็ประคองหญิงชราไปนั่ง แล้วหาผ้ามาเช็ดเท้าที่เลอะโคลนให้หญิงชราโดยไม่มีทีท่าว่ารังเกียจ
ในช่วงเวลานั้น แทนที่พระราชินีร้อยเล่ห์จะเห็นในความดีของโสนน้อย นางกลับสะใจที่เด็กสาวหลงกลของนางเข้าเต็มเปา ครั้นเมื่อแม่นมนำตะกร้าใส่ชมพู่ของหญิงชรามาคืน พร้อมกับนำน้ำดื่มมาให้หญิงชราตามที่โสนน้อยได้ร้องขอเอาไว้ หญิงชราจึงดำเนินการตามแผน ด้วยการขอบคุณเด็กสาวผู้มีน้ำใจ พร้อมกับมอบชมพู่สีแดงอวบอิ่มให้โสนน้อยและแม่นมเป็นการตอบแทน
โสนน้อยกับแม่นมรับชมพู่ของหญิงชรามากินและกล่าวขอบคุณที่นางมีน้ำใจเอื้อเฟื้อ เมื่อหญิงชราเห็นโสนน้อยกับแม่นมหลงกล นางก็แสยะยิ้ม พร้อมกับดื่มน้ำอย่างใจเย็น ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเบ้ปากพูดกับเหยื่อทั้งสองว่า “ในนิทานเก่าแก่เคยสอนไม่ให้รับของจากคนแปลกหน้ามากิน แต่นี่พวกเธอก็ยังหลงกลกินชมพู่อาบยาพิษจากคนแปลกหน้าอย่างฉันอีก ขอให้หลับสบายไปตลอดชั่วกาลนานนะจ๊ะเธอจ๋า”
เมื่อพูดจบ เสียงคนล้มตึงก็ดังขึ้น แต่แทนที่เจ้าของเสียงล้มตึงจะเป็นโสนน้อยกับแม่นมอย่างที่หลายคนคิด มันกลับเป็นเสียงล้มของราชินีร้อยเล่ห์ที่ปลอมตัวเป็นหญิงชราผู้น่าสงสาร
ราชินีจอมวางแผนไม่รู้เลยว่า นิทานเรื่องโปรดที่พระราชินีองค์ก่อนมักเล่าให้โสนน้อยฟังคือนิทานเรื่องสโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด ดังนั้น โสนน้อยจึงได้รับการปลูกฝังให้ระวังแม่มดที่ปลอมตัวมาพร้อมกับผลไม้อาบยาพิษ ส่วนแม่นมก็ได้รับการสอนจากพระราชินีองค์ก่อน ให้ช่วยระแวดระวังภัยให้เจ้าหญิง รวมถึงการล้างผลไม้ให้สะอาดเพื่อให้ปราศจากยาฆ่าแมลง ด้วยเหตุนี้ เมื่อโสนน้อยขอร้องให้แม่นมช่วยดูแลข้าวของและจัดแจงน้ำท่ามาให้หญิงชรา แม่นมจึงล้างชมพู่จนสะอาดเอี่ยม จากนั้นก็นำน้ำล้างชมพู่หยดใส่แก้วยกมาให้หญิงชรา ซึ่งถ้าหญิงชรามีเจตนาที่ดี เธอก็คงไม่ได้รับอันตรายอะไรมากนัก แต่หากหญิงชรามาด้วยความประสงค์ร้าย กรรมใดใครก่อ…กรรมนั้นก็ย่อมคืนสนอง
และแล้ว พระราชินีร้อยเล่ห์ก็ถูกยาพิษของตนเองเล่นงานจนหลับใหลไปตลอดชั่วชีวิต ส่วนโสนน้อยกับแม่นมก็รีบไปที่พระราชวังแล้วให้หมอหลวงรักษาพระราชาให้กลับมาแข็งแรงเหมือนดังเดิมอีกครั้ง ครั้นเมื่อพระราชาได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากลูกสาว พระองค์ก็กล่าวคำขอโทษ แล้วขอให้โสนน้อยกลับมาอยู่ที่พระราชวังเหมือนดังเดิม
ในที่สุด เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงด้วยดี
#นิทานนำบุญ
…………………..
นิทานนำบุญ 