Posted in ครอบครัว, นิทาน, เด็ก, Uncategorized

นิทานไทยพื้นบ้าน เจ้าชายทั้งเจ็ด

นิทานก่อนนอนแนวจักร ๆ วงศ์ ๆ หรือ นิทานก่อนนอนไทยพื้นบ้าน เป็นนิทานที่แต่งยาก  เพราะนิทานไทยในสมัยก่อน แต่งได้ดีมาก ๆ  การจะแต่งให้ได้ดีเทียบเท่า จึงเป็นเรื่องที่ยากจริง ๆ  แต่การที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) พยายามที่จะแต่งนิทานก่อนนอนแนวไทยพื้นบ้าน ก็เป็นเพราะว่า ผมอยากให้มีนิทานแนวนี้เกิดขึ้นมาใหม่ เผื่อว่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้เด็ก ๆ ที่ชอบดูละครจักร ๆ วงศ์ ๆ ได้ใช้จินตนาการแต่งนิทานแนวนี้ด้วยตัวเองดูบ้าง เผื่อว่าจะมีนิทานไทยแท้เรื่องใหม่ ๆ เกิดขึ้นอีกในอนาคต  ส่วนนิทานเรื่องเจ้าชายทั้งเจ็ดนี้  เป็นนิทานไทยพื้นบ้านที่มีข้อคิดน่าสนใจ  ซึ่งผมเชื่อว่า ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ และเด็ก ๆ ทุกคนน่าจะชอบนิทานเรื่องนี้ครับ  (หมายเหตุ : ภาพประกอบนำมาจากฮูปแต้มโบราณในวัดที่จังหวัดขอนแก่น  ผมขอกราบขอบพระคุณผู้รังสรรค์ผลงานไว้ ณ ที่นี้นะครับ)

นิทานเรื่อง เจ้าชายทั้งเจ็ด

พระราชาองค์หนึ่งมีลูกชายเจ็ดคน เจ้าชายทั้งเจ็ดมักมีเรื่องทะเลาะกันเป็นประจำ ทำให้พระราชากลุ้มใจมาก เมื่อเจ้าชายทั้งเจ็ดมีอายุสมควรแก่การเล่าเรียน พระราชาจึงส่งเจ้าชายไปเรียนวิชากับฤาษีในป่า โดยพระราชากับพระราชินีแอบกระซิบฤาษีให้ช่วยอบรมบ่มนิสัยให้เจ้าชายทั้งเจ็ดด้วย

เมื่อเวลาผ่านไป  เจ้าชายทั้งเจ็ดได้เรียนวิชามากมาย แต่ก็ยังคงทะเลาะกันไม่เคยขาด  ครั้นเมื่อเจ้าชายโตเป็นหนุ่มและเรียนวิชาจนครบถ้วนแล้ว ฤาษีจึงมอบหมายให้เจ้าชายทั้งเจ็ดไปปราบพญานาคาเจ็ดหัวซึ่งจับเจ้าหญิงเจ็ดพี่น้องไปขังเอาไว้ในถ้ำ 

ก่อนการเดินทาง ฤาษีมอบลูกแก้ววิเศษให้เจ้าชายคนละลูก ซึ่งลูกแก้วแต่ละลูกมีสีที่แตกต่างกันคือ ม่วง, คราม, น้ำเงิน, เขียว, เหลือง, แสด, แดง  ลูกแก้วทั้งเจ็ดสามารถเพิ่มพลังให้เจ้าชายได้หากเจ้าชายว่าคาถาตามที่ฤาษีสอน และในยามคับขัน หากเจ้าชายทั้งเจ็ดรวมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน ลูกแก้วก็จะมีพลังเพิ่มขึ้นถึง 777 เท่า ซึ่งจะช่วยให้เจ้าชายทั้งเจ็ดเอาชนะพญานาคาเจ็ดหัวได้อย่างแน่นอน 

หลังจากเจ้าชายทั้งเจ็ดได้อำลาฤาษีแล้ว  ทั้งหมดก็พากันเดินทางไปช่วยเจ้าหญิงเจ็ดพี่น้อง  ในตอนแรก เจ้าชายทั้งเจ็ดพยายามไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็เริ่มทะเลาะกันอีก

ครั้นเมื่อเจ้าชายทั้งเจ็ดเดินทางไปถึงปากถ้ำของพญานาคาและได้ยินเสียงของเหล่าเจ้าหญิงร้องไห้อยู่ในถ้ำ เจ้าชายทุกองค์จึงแอบลอบเข้าไปในถ้ำอย่างเงียบที่สุด แต่ถึงกระนั้น พญานาคาก็ยังได้ยินเสียงและโผล่ขึ้นมาจากสระมรกตในถ้ำเพื่อขวางทางไม่ให้เจ้าชายผ่านเข้าไปช่วยเจ้าหญิงได้ง่าย ๆ

เมื่อเจ้าชายทั้งเจ็ดเผชิญหน้ากับพญานาคา เจ้าชายแต่ละองค์จึงต้องหยิบอาวุธคู่ใจออกมาต่อสู้ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด แต่ยิ่งนาน เจ้าชายแต่ละองค์ก็ยิ่งอ่อนล้า ท้ายที่สุด เจ้าชายทั้งเจ็ดจึงต้องนำลูกแก้ววิเศษออกมาแล้วว่าคาถาตามที่ฤาษีได้สอนเอาไว้

หลังจากที่เจ้าชายทั้งเจ็ดมีพลังเพิ่มขึ้น  เจ้าชายทั้งเจ็ดก็ต่อสู้กับพญานาคาได้อีกราวเจ็ดชั่วโมง การต่อสู้ที่ยืดเยื้อทำให้เจ้าชายเหนื่อยมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ในทางตรงข้าม พญานาคาที่มีหางแช่อยู่ในสระมรกตกลับไม่มีทีท่าว่าเรี่ยวแรงจะลดน้อยถอยลงเลย

เจ้าชายองค์โตเห็นท่าไม่ดีจึงตะโกนบอกน้อง ๆ ว่า “เห็นทีพวกเราต้องรวมใจเป็นหนึ่งเดียวเพื่อทำให้ลูกแก้วมีพลังเพิ่มขึ้น 777 เท่าเสียแล้วล่ะน้อง ๆ ทั้งหลาย”

แต่อนิจจา การรวมใจกันไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะเจ้าชายเจ็ดพี่น้องยังคงมีทิฐิมานะในใจ น้องไม่นับถือพี่  พี่ไม่เชื่อมั่นในตัวน้อง ต่างคนต่างไม่ยอมกัน  เมื่อความรู้สึกเช่นนี้ค้างคาอยู่  การรวมใจเป็นหนึ่งเดียวให้สามัคคีกลมเกลียวกันจึงเป็นไปไม่ได้

ครั้นเมื่อพญานาคาเห็นจุดอ่อน  พญานาคาเจ็ดหัวจึงพุ่งเข้างับข้อมือของเจ้าชายแต่ละองค์ที่ถือลูกแก้วอยู่ แล้วสลัดจนลูกแก้วกระเด็นหลุดจากมือลอยข้ามสระมรกตไปตกที่ตักของเจ้าหญิงทั้งเจ็ดองค์

เจ้าหญิงทั้งเจ็ดเป็นพี่น้องที่รักใคร่กลมเกลียวและให้เกียรติกันเสมอ พี่ทำทุกอย่างเพื่อให้น้องมีความสุข  น้องเคารพและทำตามคำแนะนำของพี่ ๆ  เมื่อเจ้าหญิงทั้งเจ็ดคว้าลูกแก้ววิเศษเอาไว้ได้  เจ้าหญิงจึงตั้งสมาธิรวมใจเป็นหนึ่งเดียว แล้วขอพลังจากลูกแก้วเพื่อจัดการกับพญานาคาเจ็ดหัว

เพียงอึดใจเดียว ลูกแก้วแต่ละลูกก็เปล่งแสงสีของตัวเองออกมา  เมื่อแสงสีม่วง, คราม, น้ำเงิน, เขียว, เหลือง, แสด, แดงมารวมกัน มันก็กลายเป็นแสงสีขาวสว่างจ้าจนพญานาคาทนไม่ไหว  และแล้ว พญานาคาก็ต้องรีบดำน้ำหนีไปโดยที่เจ้าหญิงทั้งเจ็ดยังไม่ได้ออกแรงต่อสู้กับพญานาคาเลยแม้แต่นิดเดียว

เจ้าหญิงต่างดีใจที่พระองค์ปราบพญานาคาได้สำเร็จ  ส่วนเจ้าชายทั้งเจ็ดที่พญานาคาปล่อยทิ้งไว้ที่ขอบสระมรกตก็รู้สึกละอายใจที่พวกตนไม่รู้จักรักและสามัคคีกัน

เมื่อเรื่องราวทั้งหมดคลี่คลายลง  เหล่าเจ้าหญิงก็คืนลูกแก้ววิเศษให้เจ้าชาย  พลางแนะนำให้เจ้าชายทุกองค์รักกันมากขึ้น จากนั้น  เจ้าหญิงก็พากันกลับเมืองโดยปล่อยให้เจ้าชายทั้งเจ็ดเก็บเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นบทเรียนในการปรับปรุงตัวเองต่อไป

หลายปีหลังจากนั้น  เมื่อเจ้าชายแต่ละองค์ลดทิฐิมานะและรักกันมากขึ้น  เจ้าชายทั้งเจ็ดที่มีวิชาการต่อสู้อันยอดเยี่ยมก็รวมใจและใช้พลังจากลูกแก้วได้สำเร็จทำให้มีฝีมือยากจะหาใครต่อกรด้วยได้

เมื่อเจ้าชายทั้งเจ็ดเติบโตทั้งกายและใจมากเพียงพอ  เจ้าชายทุกพระองค์จึงเดินทางไปขอบคุณ เจ้าหญิงเจ็ดพี่น้องที่ทำให้ทุกพระองค์ตาสว่าง  หลังจากนั้น เจ้าชายทั้งเจ็ดและเหล่าเจ้าหญิงก็รู้จักคุ้นเคยกันมากขึ้นเรื่อย ๆ  จนในที่สุด ทุกพระองค์ก็ได้แต่งงานกันและได้ครองรักกันอย่างมีความสุขสืบมา.

#นิทานนำบุญ

…………………..

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.