นิทานตลก ๆ ก่อนนอนเรื่อง “เจ้าหญิงขี้อิจฉา” เป็นนิทานหนึ่งในน้อยเรื่อง ที่ผม (นำบุญ นามเป็นบุญ) นำแรงบันดาลใจจากนิทานที่ตัวเองชอบ มาแต่งเป็นนิทานเรื่องใหม่ ที่แทบไม่เหลือเค้าของนิทานเก่าในอดีตเลย นิทานที่ผมแต่งโดยได้แรงบันดาลใจจากนิทานในอดีตในลักษณะนี้ มีไม่เกิน 10 เรื่อง (ตลอดชีวิตการทำงานเป็นนักแต่งนิทาน) แม้นิทานเรื่องนี้จะแตกต่างจากนิทานดั้งเดิมมาก แต่ความดีของนิทานเรื่องนี้ ขออุทิศให้แก่นักแต่งนิทานในอดีต (ซึ่งไม่ปรากฏชื่อ) ซึ่งแม้ว่าตัวผู้แต่งอาจจะไม่อยู่แล้ว แต่ผลงานและคุณความดียังคงอยู่ ขอบคุณนะครับ
นิทานก่อนนอนเรื่อง เจ้าหญิงขี้อิจฉา
เจ้าหญิงโดนัทกับเจ้าหญิงพิซซ่าเป็นเจ้าหญิงที่มีวัยไล่เลี่ยกัน แต่ด้วยความงามและความชาญฉลาดของเจ้าหญิงโดนัท เจ้าหญิงพิซซ่าจึงนึกอิจฉาและพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เจ้าหญิงคนงามต้องพบกับความผิดหวัง

วันหนึ่ง เจ้าหญิงพิซซ่าทราบข่าวว่า เจ้าหญิงโดนัทแอบไปหลงรักเจ้าชายผู้ชื่นชอบการเลี้ยงปลาเป็นชีวิตจิตใจ เจ้าหญิงพิซซ่าอยากทำลายความสุขของเจ้าหญิงแสนสวย พระองค์จึงวางแผนขอเข้าพบเจ้าชาย แล้วแกล้งบอกเจ้าชายว่า เจ้าหญิงโดนัทเป็นเจ้าหญิงที่จับปลาเก่งมากหากเจ้าชายอยากได้ปลาวาฬมาเป็นสัตว์เลี้ยง เพียงแค่เจ้าชายเอ่ยปาก เจ้าหญิงโดนัทก็จะจัดการหาปลาวาฬมาถวายให้แก่เจ้าชายด้วยความเต็มใจ
เจ้าชายทรงตื่นเต้นที่ได้ฟังถ้อยคำดังกล่าว พระองค์อยากเลี้ยงปลาวาฬมานานแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะหาปลาวาฬมาเลี้ยงได้อย่างไร เมื่อเจ้าชายได้ฟังคำพูดของเจ้าหญิงพิซซ่า พระองค์จึงเชิญเจ้าหญิงโดนัทให้มาที่วังของพระองค์
เจ้าหญิงโดนัทนึกแปลกใจที่เห็นเจ้าหญิงพิซซ่านั่งยิ้มกริ่มอยู่ในวังของเจ้าชายที่พระองค์แอบหลงรัก เมื่อเจ้าชายทรงขอร้องให้เจ้าหญิงช่วยจับปลาวาฬมาให้ เจ้าหญิงโดนัทก็ทราบในทันทีว่า มันน่าจะเป็นแผนการของเจ้าหญิงขี้อิจฉา ที่ต้องการให้พระองค์ตกอยู่ในที่นั่งลำบาก
แม้เจ้าหญิงโดนัทจะมีความสามารถในการจับปลาจริงตามคำกล่าวของเจ้าหญิงพิซซ่า แต่หากเจ้าหญิงยอมออกทะเลเพื่อจับปลาวาฬ พระองค์ก็คงต้องตามหาเจ้าปลายักษ์ไปไกลจนถึงใจกลางของมหาสมุทร ในขณะเดียวกัน ถ้าเจ้าหญิงกล่าวคำปฏิเสธ เจ้าชายก็อาจจะคิดว่าพระองค์เป็นคนใจแคบ และโอกาสที่เจ้าหญิงจะได้ใกล้ชิดกับเจ้าชายก็คงเป็นได้แค่เพียงความฝัน เจ้าหญิงโดนัทไม่อยากให้ความรักของพระองค์ต้องสิ้นสุดลงเพราะแผนการของคนใจร้าย ด้วยเหตุนี้ เจ้าหญิงคนงามจึงพยายามใช้สติปัญญาเพื่อหาทางแก้ปัญหา
หลังจากที่เจ้าหญิงโดนัทใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เจ้าหญิงก็พูดกับเจ้าชายอย่างอ่อนหวานว่า เจ้าหญิงยินดีที่จะจับปลาวาฬมาให้เจ้าชายเลี้ยง แต่ก่อนออกทะเลเพื่อจับปลาวาฬ พระองค์อยากขอร้องให้เจ้าหญิงพิซซ่าซึ่งเป็นธิดาแห่งอาณาจักรเครื่องแก้ว ช่วยทำโหลแก้วเป็นบ้านให้เจ้าปลาวาฬเสียก่อน!
เจ้าหญิงพิซซ่าถึงกับอ้าปากค้างเมื่อเจอการตอบโต้ของเจ้าหญิงโดนัท แม้เจ้าหญิงพิซซ่าอยากจะเอ่ยคำปฏิเสธ แต่เมื่อพระองค์มองเห็นสายตาของเจ้าชายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง เจ้าหญิงพิซซ่าจึงจำต้องตกปากรับคำไปอย่างเสียไม่ได้
เจ้าหญิงพิซซ่าทนเป่าแก้วอยู่หน้าเตาไฟที่ร้อนระอุจนปวดแก้มไปหมด โหลแก้วแต่ละใบที่เจ้าหญิงเป่าออกมา มีขนาดเล็กกว่าปลาวาฬหลายเท่าตัวนัก ในที่สุด เจ้าหญิงพิซซ่าก็ยอมแพ้ และสารภาพความจริงให้เจ้าชายทราบว่า แผนการทั้งหมดเกิดขึ้นเพียงเพราะพระองค์ต้องการกลั่นแกล้งไม่ให้เจ้าหญิงแสนงามได้สมหวังในความรัก
เจ้าชายนึกโกรธที่เจ้าหญิงพิซซ่าทำสิ่งที่ไม่เหมาะสม แต่ในขณะเดียวกัน พระองค์ก็ยินดีที่ได้รู้ความในใจของเจ้าหญิงโดนัท
จริง ๆ แล้ว เจ้าชายเองก็แอบชอบเจ้าหญิงโดนัทตั้งแต่แรกเห็น ดังนั้น เมื่อเจ้าชายได้ทราบความลับจากปากของเจ้าหญิงพิซซ่า พระองค์จึงรีบเดินทางไปขอแต่งงานกับเจ้าหญิงโดนัทในทันที
เจ้าหญิงพิซซ่านึกโกรธที่แผนร้ายของตนทำให้เจ้าหญิงโดนัทสมหวังในความรัก พระองค์โมโหเจ้าหญิงคนงามจนมีควันออกมาจากหู และเมื่อความอิจฉาสะสมมากขึ้นเรื่อย ๆ เส้นผมของ เจ้าหญิงพิซซ่าก็ค่อย ๆ ร่วงลงสู่พื้น จนพระองค์กลายเป็นเจ้าหญิงหัวล้านที่ดูน่าขบขันเป็นที่สุด
#นิทานนำบุญ
……………….
